Dzień dobry otóż mam pewien problem mam 16 lat i od jakiegoś czasu mam problem ze swoim zdrowiem psy
3
odpowiedzi
Dzień dobry otóż mam pewien problem mam 16 lat i od jakiegoś czasu mam problem ze swoim zdrowiem psychicznym otóż codziennie budzę się niewyspany boli mnie głowa, brzuch, czuję ciągle napięcie, drżą mi ręce wszystkiego się boję oraz straciłem ochotę rozmowy z innymi ludźmi wszystko zaczęło się jakieś 3 miesiące temu i teraz się znowu nasiliło cały czas jestem smutny i podirytowany dręczą mnie myśli że mógłbym zrobić komuś krzywdę bliskiemu i osób które kocham, czasami widzę w mojej głowie drastyczne obrazy jak ktoś bliski ponosi krzywdę przeze mnie wtedy odczuwam straszny przenikliwy przez całe ciało lęk, cały czas o czymś myślę nie mogę normalnie funkcjonować, np. Siedzę z dziewczyną lub kolegami i boję się że zaraz coś zrobię komuś albo sobie, dodam że nie mogę się na niczym skupić wszystko mi jest obojętne najchętniej bym cały dzień siedział w łóżku dodam że bardzo mnie bolą mięśnie i nie mam energii miałem myśli żeby skończyć ze sobą ale wiem że bym nie mógł tego zrobić cały czas siedzę i wyszukuję co mi dolega straciłem ochotę gadać z kimkolwiek gdy ktoś do mnie mówi nie mogę się skupić na niczym bo ciągle mam te myśli że zaraz coś zrobię czytałem o nerwicy natręctw i boję się że niedługo coś zrobię złego gdy jestem w kościele chce powiedzieć coś bluźnierczego choć bardzo kocham Boga. Objawy nasiliły się rok temu po śmierci babci była dla mnie jak matka. Potem miałem trochę spokój ale gdy zaczęły się lekcje zdalne cały czas siedzę w domu i myślę nie mam czym sobie zająć głowy. Proszę o pomoc.
Bardzo proszę nie zwlekać z tym tematem. Proszę po prostu umówić się na konsultację zarówno do psychiatry jak i do psychoterapeuty.
Pozdrawiam i powodzenia!
Pozdrawiam i powodzenia!
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Rozumiem, że przeżywasz trudny okres i jesteś zaniepokojony swoim stanem psychicznym. To bardzo ważne, że zdecydowałeś się podzielić swoimi uczuciami i myślami. Przede wszystkim, muszę podkreślić, że jest to poważna sytuacja, i najlepszym krokiem, jaki możesz teraz podjąć, jest szukanie pomocy od profesjonalisty.
Oto kilka kroków, które mogą ci pomóc:
Skontaktuj się z lekarzem: Najważniejszą rzeczą, jaką możesz teraz zrobić, jest skonsultowanie swoich objawów z lekarzem, najlepiej psychiatrą lub psychoterapeutą. Mogą oni zdiagnozować twoją sytuację i pomóc w doborze odpowiedniego leczenia lub terapii.
Rozmawiaj z zaufanymi osobami: Nie izoluj się. Staraj się otwarcie rozmawiać z bliskimi osobami o swoich uczuciach i myślach. Wspieranie siebie nawzajem w trudnych chwilach jest bardzo ważne.
Unikaj alkoholu i narkotyków: Jeśli sięgasz po alkohol lub narkotyki w obliczu trudności, to staraj się z tym skończyć, ponieważ to może pogorszyć twoją sytuację.
Prowadź zdrowy tryb życia: Staraj się dbać o zdrowie fizyczne, poprzez zdrową dietę, regularną aktywność fizyczną i odpowiedni sen. To może pomóc w łagodzeniu niektórych objawów.
Pamiętaj, że nie jesteś sam w swoich trudnościach. Nie zaniedbuj swojego stanu psychicznego, a z czasem i odpowiednią pomocą będziesz mógł się poczuć lepiej.
Dzień dobry,
Dziękuję, że zdecydowałeś się napisać o swoich trudnych przeżyciach i odczuciach. To, co opisujesz, jest dla Ciebie bardzo obciążające, ale już sam fakt, że zauważasz te trudności i szukasz pomocy, to bardzo ważny krok.
Twoje objawy – co mogą oznaczać?
To, co przeżywasz, może być związane z silnym stresem, żałobą po babci oraz brakiem wsparcia w trudnym momencie. Twoje objawy, takie jak:
• ciągłe napięcie, lęk i drżenie rąk,
• drastyczne myśli i obrazy, które Cię przerażają,
• smutek, brak energii, ból głowy i mięśni,
• obniżona koncentracja i chęć izolacji,
• obsesyjne myśli o wyrządzeniu krzywdy, których się boisz,
mogą wskazywać na złożone problemy, które wymagają uwagi specjalisty. Symptomy te są charakterystyczne dla zaburzeń lękowych (np. nerwicy natręctw, tzw. OCD) i/lub depresji, ale pełną diagnozę może postawić tylko specjalista, np. psychiatra
Ważne, co warto wiedzieć:
1. Te myśli nie oznaczają, że zrobisz coś złego.
Myśli, pojawiają się wbrew Twojej woli i wywołują ogromny lęk. To, że odczuwasz strach i wstręt wobec tych myśli, świadczy o tym, że ich nie chcesz i nie zamierzasz ich realizować. Pamiętaj, że myśli to tylko myśli – nie stanowią rzeczywistości ani nie definiują, kim jesteś.
2. Twoje ciało i umysł są wyczerpane.
Brak energii, bóle mięśni, głowy oraz trudności z koncentracją to objawy przeciążenia stresem i obniżonego nastroju. Twój organizm daje sygnały, że potrzebuje wsparcia.
3. To, co przeżywasz, można leczyć.
Twoje trudności nie są czymś, z czym musisz radzić sobie sam. Istnieją skuteczne terapie oraz, jeśli jest taka potrzeba, leczenie farmakologiczne, które mogą pomóc Ci odzyskać równowagę.
Co możesz zrobić teraz?
1. Porozmawiaj z kimś dorosłym, komu ufasz.
Opowiedz o swoich trudnościach rodzicowi, opiekunowi lub nauczycielowi. Poproś ich, aby pomogli Ci umówić się na wizytę do psychologa lub psychiatry. To nie wstyd – to oznaka troski o siebie.
2. Skontaktuj się z psychologiem.
Psycholog pomoże Ci zrozumieć, co się dzieje, i wspólnie wypracujecie metody radzenia sobie z natrętnymi myślami i napięciem.
3. Zwróć się do psychiatry.
Objawy, takie jak myśli samobójcze, długotrwały smutek i brak energii, mogą wymagać wsparcia farmakologicznego, które przywróci równowagę w Twoim organizmie.
4. Znajdź zajęcia, które odciągną Cię od natłoku myśli.
Na razie spróbuj drobnych kroków, np. spacerów, pisania w zeszycie swoich myśli, rysowania lub słuchania muzyki. Nawet małe aktywności mogą pomóc złagodzić napięcie.
Pamiętaj:
To, co teraz przeżywasz, nie jest Twoją winą. Twoje objawy to sygnał, że potrzebujesz pomocy – i to całkowicie w porządku. Masz prawo czuć się lepiej i masz prawo do wsparcia. Proszę, nie zostawaj z tym sam. Zgłoś się po pomoc – to pierwszy krok ku wyzdrowieniu.
Pozdrawiam serdecznie,
Izabela Faber
Psycholog
Dziękuję, że zdecydowałeś się napisać o swoich trudnych przeżyciach i odczuciach. To, co opisujesz, jest dla Ciebie bardzo obciążające, ale już sam fakt, że zauważasz te trudności i szukasz pomocy, to bardzo ważny krok.
Twoje objawy – co mogą oznaczać?
To, co przeżywasz, może być związane z silnym stresem, żałobą po babci oraz brakiem wsparcia w trudnym momencie. Twoje objawy, takie jak:
• ciągłe napięcie, lęk i drżenie rąk,
• drastyczne myśli i obrazy, które Cię przerażają,
• smutek, brak energii, ból głowy i mięśni,
• obniżona koncentracja i chęć izolacji,
• obsesyjne myśli o wyrządzeniu krzywdy, których się boisz,
mogą wskazywać na złożone problemy, które wymagają uwagi specjalisty. Symptomy te są charakterystyczne dla zaburzeń lękowych (np. nerwicy natręctw, tzw. OCD) i/lub depresji, ale pełną diagnozę może postawić tylko specjalista, np. psychiatra
Ważne, co warto wiedzieć:
1. Te myśli nie oznaczają, że zrobisz coś złego.
Myśli, pojawiają się wbrew Twojej woli i wywołują ogromny lęk. To, że odczuwasz strach i wstręt wobec tych myśli, świadczy o tym, że ich nie chcesz i nie zamierzasz ich realizować. Pamiętaj, że myśli to tylko myśli – nie stanowią rzeczywistości ani nie definiują, kim jesteś.
2. Twoje ciało i umysł są wyczerpane.
Brak energii, bóle mięśni, głowy oraz trudności z koncentracją to objawy przeciążenia stresem i obniżonego nastroju. Twój organizm daje sygnały, że potrzebuje wsparcia.
3. To, co przeżywasz, można leczyć.
Twoje trudności nie są czymś, z czym musisz radzić sobie sam. Istnieją skuteczne terapie oraz, jeśli jest taka potrzeba, leczenie farmakologiczne, które mogą pomóc Ci odzyskać równowagę.
Co możesz zrobić teraz?
1. Porozmawiaj z kimś dorosłym, komu ufasz.
Opowiedz o swoich trudnościach rodzicowi, opiekunowi lub nauczycielowi. Poproś ich, aby pomogli Ci umówić się na wizytę do psychologa lub psychiatry. To nie wstyd – to oznaka troski o siebie.
2. Skontaktuj się z psychologiem.
Psycholog pomoże Ci zrozumieć, co się dzieje, i wspólnie wypracujecie metody radzenia sobie z natrętnymi myślami i napięciem.
3. Zwróć się do psychiatry.
Objawy, takie jak myśli samobójcze, długotrwały smutek i brak energii, mogą wymagać wsparcia farmakologicznego, które przywróci równowagę w Twoim organizmie.
4. Znajdź zajęcia, które odciągną Cię od natłoku myśli.
Na razie spróbuj drobnych kroków, np. spacerów, pisania w zeszycie swoich myśli, rysowania lub słuchania muzyki. Nawet małe aktywności mogą pomóc złagodzić napięcie.
Pamiętaj:
To, co teraz przeżywasz, nie jest Twoją winą. Twoje objawy to sygnał, że potrzebujesz pomocy – i to całkowicie w porządku. Masz prawo czuć się lepiej i masz prawo do wsparcia. Proszę, nie zostawaj z tym sam. Zgłoś się po pomoc – to pierwszy krok ku wyzdrowieniu.
Pozdrawiam serdecznie,
Izabela Faber
Psycholog
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.