Dzień dobry, od ok. 3 lat borykam się bólem prawej łopatki, bicepsa i ramienia przy dłuższym wolniej

Dzień dobry może to nie problem fizjoterapeutyczny, miałem kilka takich niespecyficznych objawów często wtedy wychodziła teżyczka. Oczywiście nie stawiam tu diagnozy ponieważ trzeba by było więcej danych z wywiadu. Pozdrawiam Jarosław Komosa Fizjoterapeuta

Witam, z informacji wynika, że było zrobione tylko RTG. Moim zdaniem należy wykonać rezonans magnetyczny kręgosłupa szyjnego, ponieważ drętwienie kciuka jak i uczucie ciężkości ręki wskazuje na jakiś przejściowy, pojawiający się w trakcie biegu, ucisk struktur nerwowych, a dokładnie korzeń nerwowy. 3 lata to dość długi czas jak na takie objawy, ale jednak biega pan regularnie i z tego wniosek, że może to być czynnik wyzwalający objawy. Najpierw rezonans. Należy koniecznie wyjaśnić, czy istnieje przyczyna strukturalna objawów (ucisk na korzeń nerwowy), która zawsze jest stanem trudniejszym i poważniejszym niż "zwykłe przeciążenia".

Objawy, które opisujesz – ból łopatki, ramienia i bicepsa pojawiający się po dłuższym wolniejszym biegu, poczucie ciężkości ręki po treningu oraz mrowienie kciuka – mogą wskazywać nie tylko na przeciążenie mięśni obręczy barkowej, ale również na problem pochodzący z odcinka szyjnego lub z ucisku na nerw promieniowy lub pośrodkowy. Mrowienie w kciuku szczególnie często wiąże się z podrażnieniem korzenia nerwowego C6 w szyi lub z zaburzeniem przewodnictwa nerwowego dalej na przebiegu kończyny.
To, że ból nie reaguje na masaż, ucisk punktów spustowych, rozciąganie czy rolowanie, sugeruje, że problem nie jest wyłącznie mięśniowy. Bardzo charakterystyczne jest też to, że dolegliwości pojawiają się podczas wolniejszego biegu, kiedy tułów jest bardziej pochylony i dochodzi do większych wibracji oraz zmęczenia posturalnego – w takich warunkach częściej ujawniają się problemy z szyją lub z nerwami. Ruch sięgania daleko do tyłu, który prowokuje ból łopatki, również może wskazywać na zaburzenie stabilizacji łopatki albo na udział struktur nerwowych.
W takiej sytuacji warto skonsultować się z fizjoterapeutą, który zajmuje się problemami odcinka szyjnego i nerwów obwodowych oraz dokładnie oceni szyję, zakresy ruchu, siłę mięśni stabilizujących łopatkę i testy neurologiczne. Jeśli mrowienie utrzymuje się lub nasila, dobrze byłoby rozważyć wizytę u ortopedy lub neuroortopedy, który może zlecić bardziej szczegółowe badania, takie jak rezonans magnetyczny odcinka szyjnego czy badanie przewodnictwa nerwowego. W wielu przypadkach odpowiednio dobrana terapia i praca nad stabilizacją łopatki, techniką biegu oraz odciążeniem struktur nerwowych daje naprawdę dobre efekty, nawet jeśli problem trwa kilka lat.

Może to być spowodowane złą pozycją podczas biegu, napięciem, złym ustawieniem ręki. Lub może w odcinku szyjnym kręgosłupa są jakieś zmiany. Na pewno warto wybrać się do fizjoterapeuty, który przeprowadzi dokładne badanie i znajdzie przyczynę lub skieruje na dalszą diagnostykę.

Dzień dobry,

To, co opisujesz, bardzo często widzę u osób dużo biegających — zwłaszcza gdy jedna strona zaczyna „ciągnąć” po dłuższym czasie wysiłku. Sam ból łopatki czy bicepsa można by jeszcze zrzucić na przeciążenie, ale połączenie z mrowieniem kciuka wskazuje, że problem dotyczy również układu nerwowego, a nie tylko mięśni.

Dlatego masaż, uciskanie punktów spustowych czy rozciąganie może nie przynosić efektu — jeśli nerw gdzieś po drodze jest delikatnie podrażniany albo tkanki wokół niego nie mają pełnego ślizgu, to objawy wracają.

To, że interwały nie wywołują bólu, a spokojny bieg po około 30 minutach już tak, też jest charakterystyczne: przy równym, długim obciążeniu struktury nerwowe „męczą się” i zaczynają dawać sygnały.

W terapii czaszkowo-krzyżowej pracuję bardzo delikatnie, ale w miejscach, które często są pomijane: membrany, napięcia w obrębie klatki piersiowej, przepona, okolice obojczyka, okolice splotu barkowego — wszystko to może wpływać na rękę i kciuk. Często okazuje się, że przyczyna leży w miejscu zupełnie innym niż objawy.

Myślę, że jesteśmy w stanie poszukać źródła tego problemu w bardziej całościowy sposób niż klasycznym „rozmasowaniem bolącego miejsca”. Jeśli chcesz, zapraszam — przyjrzę się temu spokojnie i postaram się rozplątać ten wzorzec napięć.