Dzień dobry, Moja partnerka ma problem z poczuciem własnej wartości a ja stosuje zachowania przemoc
2
odpowiedzi
Dzień dobry,
Moja partnerka ma problem z poczuciem własnej wartości a ja stosuje zachowania przemocowe podczas kłótni. Np:. potrafię wykrzyczeć jej np: że jest głupia, kretynka, że ciągle się tylko obraża i nie chce mi się przebywać w jej towarzystwie. Mówię to zazwyczaj jak ona pierwsza powie coś co sprawia mi przykrość. Tzn. ona mnie nie obraża tylko np. komentuje moje relacje z rodziną, lub mówi, że się mnie boi (chociaż ja uważam, że nie ma powodów bo nigdy nie stosowałem w obec niej przemocy poza wyżej opisanymi zachowaniami przemocowymi) albo krytykuje moich znajomych. Kilkukrotnie starałem się o tym rozmawiać i umówiliśmy się, że nie będzie poruszać tych tematów a jednak to robi i bardzo mnie to irytuje, wtedy coś we mnie pęka i zdarzają się wyzwiska z mojej strony. Te obraźliwe rzeczy które wypowiadam w kłótni nie są prawdą. Wcale tak nie myślę a mówię je tylko dlatego żeby sprawić jej przykrość w odopwiedzi na przykrość którą ona mi sprawiła. Nie potrafię być ponad to i tak wygląda nasze błędne koło. Niedawno zorientowałem się, że to w niej siedzi. Jest w terapii od dłuższego czasu ze zględu na zaniżone poczucie własnej wartości spowodowane tym co jej mówie w kłótniach. Starałem się jej wytłumaczyć, że wcale tak nie mysle a te słowa mają na celu tylko chęć odgryzienia się w kłótni ale to nic nie zmieniło. Powiedziałem, jej, że jak chce to może do mnie móiwić takie rzeczy zamiast poruszania tematów które mnie bolą i dla mnie to będzie ok. Np. jestem pewny, że po nazwaniu mnie kretynem nie siedziałoby to we mnie i nie zaburzyło poczucia własnej wartości. Natomiast to jak mówi, że sie mnie boi siedzi we mnie przez cały czas i nie daje spokoju. Próbowaliśmy terapii dla par, ona jest w swojej terapii i ja też byłem na kilku spotkaniach z psychologiem. Nasz problem polega na tym, że tygodniami może być wszystko dobrze a potem jakaś mała pierdoła która nie powinna nas poróżnić rozpoczyna ogromną kłótnie która potraafi trwac dniami i nas wyniszczać. Gdzie z czasem zapominamy jaki w ogóle był powód kłótni a skupiamy się na walce między sobą.
Moja partnerka ma problem z poczuciem własnej wartości a ja stosuje zachowania przemocowe podczas kłótni. Np:. potrafię wykrzyczeć jej np: że jest głupia, kretynka, że ciągle się tylko obraża i nie chce mi się przebywać w jej towarzystwie. Mówię to zazwyczaj jak ona pierwsza powie coś co sprawia mi przykrość. Tzn. ona mnie nie obraża tylko np. komentuje moje relacje z rodziną, lub mówi, że się mnie boi (chociaż ja uważam, że nie ma powodów bo nigdy nie stosowałem w obec niej przemocy poza wyżej opisanymi zachowaniami przemocowymi) albo krytykuje moich znajomych. Kilkukrotnie starałem się o tym rozmawiać i umówiliśmy się, że nie będzie poruszać tych tematów a jednak to robi i bardzo mnie to irytuje, wtedy coś we mnie pęka i zdarzają się wyzwiska z mojej strony. Te obraźliwe rzeczy które wypowiadam w kłótni nie są prawdą. Wcale tak nie myślę a mówię je tylko dlatego żeby sprawić jej przykrość w odopwiedzi na przykrość którą ona mi sprawiła. Nie potrafię być ponad to i tak wygląda nasze błędne koło. Niedawno zorientowałem się, że to w niej siedzi. Jest w terapii od dłuższego czasu ze zględu na zaniżone poczucie własnej wartości spowodowane tym co jej mówie w kłótniach. Starałem się jej wytłumaczyć, że wcale tak nie mysle a te słowa mają na celu tylko chęć odgryzienia się w kłótni ale to nic nie zmieniło. Powiedziałem, jej, że jak chce to może do mnie móiwić takie rzeczy zamiast poruszania tematów które mnie bolą i dla mnie to będzie ok. Np. jestem pewny, że po nazwaniu mnie kretynem nie siedziałoby to we mnie i nie zaburzyło poczucia własnej wartości. Natomiast to jak mówi, że sie mnie boi siedzi we mnie przez cały czas i nie daje spokoju. Próbowaliśmy terapii dla par, ona jest w swojej terapii i ja też byłem na kilku spotkaniach z psychologiem. Nasz problem polega na tym, że tygodniami może być wszystko dobrze a potem jakaś mała pierdoła która nie powinna nas poróżnić rozpoczyna ogromną kłótnie która potraafi trwac dniami i nas wyniszczać. Gdzie z czasem zapominamy jaki w ogóle był powód kłótni a skupiamy się na walce między sobą.
Dzień dobry, to ważne, że potrafi Pan nazwać problemy w Państwa relacji i widzi również to co Pan do niej wnosi. Wyraźnie słowa partnerki o strachu powodują w Panu silne emocje - być może pomocne byłoby dla Pana określenie, co Pan chciałby zmienić w swoim życiu a czego być może nie chce Pan powielać. Jestem również ciekawy, co zmieniły dla Pana dotychczasowe spotkania z psychologiem i czego jeszcze by Pan potrzebował?
Pozdrawiam serdecznie,
Michał Cetner
Pozdrawiam serdecznie,
Michał Cetner
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
W moim odczuciu kluczowa może się okazać Wasza wspólna praca ze specjalistą psychologiem/psychoterapeutą w obszarze par: Waszych wzajemnych relacji, sposobów komunikacji, zdobycia nowych umiejętności rozmowy i wzajemnego zrozumienia i wspierania się, ale też wzrost samoświadomości w obszarze emocji zarówno swoich, jak i Partnerki.
Psychoterapia indywidualna będąca odpowiedzią na to, co się dzieje w związku, w moim odczuciu jest działanie tylko osłonowym i łagodzącym, a nie rozwiązującym źródeł problemu, w tym także wzajemnego zrozumienia i właściwej reakcji i komunikacji. Właściwe wsparcie w tym obszarze, w moim odczuciu, polegałoby na zbliżenie się do sytuacji, w której wzajemnie się już nie ranicie, tylko się wzajemnie akceptujecie i wspieracie zmierzając razem ku wspólnym celom (jakkolwiek byście ich nie określili) czerpiąc radość i szczęście z wzajemnej relacji.
Psychoterapia indywidualna będąca odpowiedzią na to, co się dzieje w związku, w moim odczuciu jest działanie tylko osłonowym i łagodzącym, a nie rozwiązującym źródeł problemu, w tym także wzajemnego zrozumienia i właściwej reakcji i komunikacji. Właściwe wsparcie w tym obszarze, w moim odczuciu, polegałoby na zbliżenie się do sytuacji, w której wzajemnie się już nie ranicie, tylko się wzajemnie akceptujecie i wspieracie zmierzając razem ku wspólnym celom (jakkolwiek byście ich nie określili) czerpiąc radość i szczęście z wzajemnej relacji.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.