Dzień dobry. Jak interpretuje się wyniki testu wodorowo metanowego na sibo? Jakie pomiary są najważn
3
odpowiedzi
Dzień dobry. Jak interpretuje się wyniki testu wodorowo metanowego na sibo? Jakie pomiary są najważniejsze i jakie wartości muszą wystąpić by stwierdzić sibo? Moje wyniki to: wodór 0min-0. 20 min-0. 40min-0. 60min-1. 80min-9. 90min-14. 100min-21. 120min-23. 140min-23. 160min-41. 180min-37. Wyniki metanu są niskie. Osoba wykonująca badanie powiedziała, że są to wyniki graniczne, ale ponieważ po 100 i 120 minutach pomiar przekracza trochę 20, to można stwierdzić łagodne sibo. Czytałam w internecie, że wiele osób sugeruje się jednak wynikiem w 90 minucie, żeby nie przekraczał 20. U mnie wynik wynosi 14, więc nie wiem czy to już jest sibo, czy jeszcze nie? Czy przy takich wynikach włącza się antybiotykoterapię i dietę low food map? Dodam, że nie mam nasilonych objawów gastrycznych, jedynie odbijanie, czasami przelewanie w jelitach i sporadycznie chwilowe kłucie w brzuchu. Mam jednak tężyczkę i szukam jej przyczyny.
Zgodnie z aktualnymi wytycznymi (North American Consensus 2017), test wodorowo-metanowy uznaje się za dodatni, gdy:
– nastąpi wzrost stężenia wodoru o ≥20 ppm w ciągu pierwszych 90 minut,
lub
– stężenie metanu osiąga ≥10 ppm w dowolnym momencie w ciągu 180 minut.
W opisanym przypadku wartość wodoru po 90 minutach wynosi 14 ppm, a wzrost powyżej 20 ppm pojawia się dopiero po 100. minucie. Może to sugerować rozpoczęcie fermentacji dopiero w jelicie grubym (to normalny, fizjologiczny proces), a nie w cienkim, co nie spełnia oficjalnych kryteriów rozpoznania SIBO.
Interpretacja „graniczna” pojawia się czasem w praktyce klinicznej, ale w świetle standardów taki wynik nie stanowi jednoznacznej podstawy do rozpoznania. Ostateczna decyzja co do dalszego postępowania powinna być uzależniona od objawów i decyzji lekarza prowadzącego.
– nastąpi wzrost stężenia wodoru o ≥20 ppm w ciągu pierwszych 90 minut,
lub
– stężenie metanu osiąga ≥10 ppm w dowolnym momencie w ciągu 180 minut.
W opisanym przypadku wartość wodoru po 90 minutach wynosi 14 ppm, a wzrost powyżej 20 ppm pojawia się dopiero po 100. minucie. Może to sugerować rozpoczęcie fermentacji dopiero w jelicie grubym (to normalny, fizjologiczny proces), a nie w cienkim, co nie spełnia oficjalnych kryteriów rozpoznania SIBO.
Interpretacja „graniczna” pojawia się czasem w praktyce klinicznej, ale w świetle standardów taki wynik nie stanowi jednoznacznej podstawy do rozpoznania. Ostateczna decyzja co do dalszego postępowania powinna być uzależniona od objawów i decyzji lekarza prowadzącego.
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Interpretacja wyników testu wodorowo-metanowego na SIBO (Zespół Rozrostu Bakteryjnego Jelita Cienkiego)
Najważniejsze kryteria diagnostyczne:
Poziom wodoru (H₂) w wydychanym powietrzu:
Wzrost o ≥20 ppm względem wartości wyjściowej w ciągu pierwszych 90 minut testu – sugeruje obecność SIBO.
Alternatywnie: wzrost do poziomu ≥20 ppm w ciągu 90–120 minut może również sugerować SIBO, ale interpretacja jest mniej jednoznaczna.
Niektórzy eksperci przyjmują wartość 20 ppm jako górną granicę w 90. minucie – jej przekroczenie może wskazywać na przerost flory bakteryjnej.
Poziom metanu (CH₄):
Wartość ≥10 ppm w dowolnym momencie testu – sugeruje SIBO z przewagą metanową.
Interpretacja wyników:
Wodór (ppm):
0 min: 0
90 min: 14 → poniżej progu diagnostycznego
100 min: 21
120 min: 23 → przekroczenie progu 20 ppm po 90. minucie
Metan: niski (nie wskazuje na SIBO metanowe)
Wynik nie spełnia klasycznych kryteriów SIBO, ponieważ w ciągu pierwszych 90 minut nie osiągnięto wzrostu ≥20 ppm.
Przekroczenie progu w 100–120. minucie sugeruje wynik graniczny, który może wskazywać na łagodną formę SIBO lub fermentację w jelicie grubym.
Brak nasilonych objawów gastrycznych dodatkowo przemawia za ostrożnością przy decyzji o leczeniu.
Zalecenia terapeutyczne – indywidualne podejście:
Decyzja o antybiotykoterapii (np. rifaksymina) lub diecie low FODMAP powinna być podjęta przez lekarza, biorąc pod uwagę objawy i wyniki badań.
W przypadku łagodnych objawów, możliwe są mniej inwazyjne działania: np. zmodyfikowana dieta, probiotyki, obserwacja.
Tężyczka a SIBO:
Tężyczka może być objawem zaburzeń wchłaniania (magnez, wapń, witamina D), ale jej przyczyną nie musi być SIBO.
Zaleca się dalszą diagnostykę w kierunku:
Elektrolitów (wapń, magnez, fosfor)
Witamin (D, B12)
Tarczycy, gospodarki wapniowo-fosforanowej
Stanu psychicznego i oddechowego (hiperwentylacja może nasilać objawy tężyczkowe)
Wyniki testu wodorowo-metanowego są graniczne, a decyzja o leczeniu powinna uwzględniać całościowy obraz kliniczny.
Brak nasilonych objawów gastrycznych może przemawiać za obserwacją i postępowaniem zachowawczym.
W celu indywidualnego dostosowania diety do Pani/Pana dolegliwości – zapraszam do umówienia wizyty.
Najważniejsze kryteria diagnostyczne:
Poziom wodoru (H₂) w wydychanym powietrzu:
Wzrost o ≥20 ppm względem wartości wyjściowej w ciągu pierwszych 90 minut testu – sugeruje obecność SIBO.
Alternatywnie: wzrost do poziomu ≥20 ppm w ciągu 90–120 minut może również sugerować SIBO, ale interpretacja jest mniej jednoznaczna.
Niektórzy eksperci przyjmują wartość 20 ppm jako górną granicę w 90. minucie – jej przekroczenie może wskazywać na przerost flory bakteryjnej.
Poziom metanu (CH₄):
Wartość ≥10 ppm w dowolnym momencie testu – sugeruje SIBO z przewagą metanową.
Interpretacja wyników:
Wodór (ppm):
0 min: 0
90 min: 14 → poniżej progu diagnostycznego
100 min: 21
120 min: 23 → przekroczenie progu 20 ppm po 90. minucie
Metan: niski (nie wskazuje na SIBO metanowe)
Wynik nie spełnia klasycznych kryteriów SIBO, ponieważ w ciągu pierwszych 90 minut nie osiągnięto wzrostu ≥20 ppm.
Przekroczenie progu w 100–120. minucie sugeruje wynik graniczny, który może wskazywać na łagodną formę SIBO lub fermentację w jelicie grubym.
Brak nasilonych objawów gastrycznych dodatkowo przemawia za ostrożnością przy decyzji o leczeniu.
Zalecenia terapeutyczne – indywidualne podejście:
Decyzja o antybiotykoterapii (np. rifaksymina) lub diecie low FODMAP powinna być podjęta przez lekarza, biorąc pod uwagę objawy i wyniki badań.
W przypadku łagodnych objawów, możliwe są mniej inwazyjne działania: np. zmodyfikowana dieta, probiotyki, obserwacja.
Tężyczka a SIBO:
Tężyczka może być objawem zaburzeń wchłaniania (magnez, wapń, witamina D), ale jej przyczyną nie musi być SIBO.
Zaleca się dalszą diagnostykę w kierunku:
Elektrolitów (wapń, magnez, fosfor)
Witamin (D, B12)
Tarczycy, gospodarki wapniowo-fosforanowej
Stanu psychicznego i oddechowego (hiperwentylacja może nasilać objawy tężyczkowe)
Wyniki testu wodorowo-metanowego są graniczne, a decyzja o leczeniu powinna uwzględniać całościowy obraz kliniczny.
Brak nasilonych objawów gastrycznych może przemawiać za obserwacją i postępowaniem zachowawczym.
W celu indywidualnego dostosowania diety do Pani/Pana dolegliwości – zapraszam do umówienia wizyty.
Ja u mojej pacjentki zastosowałam bez antybiotyków, włączyłam probiotyków i 3 fazy diety, po 6 miesiącach wróciło do normy.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.