Dobry wieczór, od dłuzszego czasu mam stan podgorączkowy do 37.2 stopni, czasem spada, czasem narast

Opisane objawy mogą mieć przyczynę somatyczną jak i psychiczną. Należy w pierwszej kolejności wykluczyć wszystkie ewentualne przyczyny somatyczne dopiero w następnej kolejności skupić się na aspektach psychicznych. Odczuwanie objawów psychosomatycznych jak ból, kołatanie serca mogą być symptomami wielu zaburzeń i chorób psychicznych.

Nie jestem lekarzem medycyny, nie mogę się więc wypowiedzieć odnośnie pana objawów fizjologicznych.
Jednakże jako psychoterapeutka uważam, że dwa lub trzy sesje nie wystarczają aby zaobserwować zmiany. Psychoterapia to proces długotrwały, oparty na relacji pacjent-terapeuta, będący wartościowym uzupełnieniem leczenia farmakologicznego. Zachęcałabym pana do rozważenia podjęcia psychoterapii i spróbowania zostać w procesie dłużej. Odpowiedni psychoterapeuta pomoże panu poznać siebie i swoje funkcjonowanie lepiej, co może przynieść ulgę w opisywanych przez pana objawach.

To, co Pan opisuje, wymaga uważnego, wielokierunkowego spojrzenia – zarówno medycznego, jak i psychologicznego. Objawy, które Pan odczuwa (stan podgorączkowy, parestezje, napięcie mięśni, uczucie „mętliku w głowie”, osłabienie, zaburzenia widzenia), mogą mieć różne przyczyny i często nakładają się na siebie – fizyczne, neurologiczne, ale też psychosomatyczne, związane z silnym stresem i przeciążeniem układu nerwowego.

Z perspektywy psychologa i psychoterapeuty CBT/terapii schematów:

Przewlekły stres, silne napięcie emocjonalne i przeżycia traumatyczne mogą prowadzić do tzw. objawów psychosomatycznych – ciało reaguje napięciem mięśniowym, derealizacją, drżeniem, uczuciem oszołomienia, trudnością w skupieniu wzroku, a nawet stanem podgorączkowym. Organizm przez dłuższy czas może pozostawać w trybie „walki lub ucieczki”, a mięśnie – zwłaszcza karku, szyi, twarzy i pleców – są wtedy permanentnie napięte. To napięcie może nasilać objawy z kręgosłupa i wtórnie powodować parestezje czy uczucie ucisku w głowie.

Opis, że objawy nasiliły się po zażyciu substancji psychoaktywnej i długotrwałym stresie, jest bardzo ważny — substancje mogą powodować przejściowe zaburzenia percepcji, a w połączeniu ze stresem doprowadzić do przeciążenia osi stresu (układ HPA), co utrzymuje objawy somatyczne i psychiczne.

Warto wykonać też pełną diagnostykę internistyczną (np. tarczyca, CRP, morfologia, elektrolity, witamina B12, D3) i rozważyć konsultację neurologiczną oraz neuropsychologiczną, jeśli „mętlik w głowie” lub zaburzenia koncentracji się utrzymują.

Jeśli wcześniejsze próby psychoterapii kończyły się po kilku spotkaniach, to mogło być zbyt wcześnie – przy tego typu objawach najpierw warto skupić się na regulacji układu nerwowego, nauce pracy z napięciem i oddechem, stabilizacji emocjonalnej, zanim zacznie się głębszą analizę. W terapii poznawczo-behawioralnej uczymy m.in. technik redukcji napięcia mięśniowego, uważności, pracy z ciałem i przekonaniami katastroficznymi, które nasilają lęk o zdrowie.

Podsumowując:

Objawy mogą być wynikiem nakładania się zmian w kręgosłupie, silnego stresu, napięcia emocjonalnego i reakcji po substancjach psychoaktywnych.

Tak, napięcia mięśniowe o podłożu nerwowym mogą kompensować lub nasilać dolegliwości z kręgosłupa.

Wskazana jest kompleksowa pomoc – współpraca psychoterapeuty (CBT lub terapia schematów), lekarza neurologa i fizjoterapeuty.

W psychoterapii pracujemy nad obniżeniem napięcia, uspokojeniem układu nerwowego i odzyskaniem poczucia bezpieczeństwa w ciele – dopiero wtedy objawy zaczynają stopniowo ustępować.

Zapraszam na diagnozę całościową, oceniającą funkcjonowanie poznawczo- emocjonalne.
Jeśli chciałby Pan rozpocząć proces terapii ukierunkowany na redukcję napięcia somatycznego, stabilizację emocji i pracę z objawami psychosomatycznymi – zapraszam na konsultację.
Pracuję z osobami, które doświadczają przewlekłego stresu, zaburzeń psychosomatycznych i lęku o zdrowie – łącząc terapię poznawczo-behawioralną, elementy pracy z ciałem i psychotraumatologii.