Dobry wieczór! Moja wiadomość może zabrzmieć absurdalnie, ale w wyniku pracy nad sobą i kompletnym z
4
odpowiedzi
Dobry wieczór! Moja wiadomość może zabrzmieć absurdalnie, ale w wyniku pracy nad sobą i kompletnym zaufaniu sobie wypłynęła z mojej podświadomości myśl "Mam drzazgę w oku" oraz "Wyleczę się jak będę dorosły". Oraz " to wydarzyło się w 1992 roku" W momencie uznania tych myśli, przechodzą mi wszelkie zaburzenia psychiczne. Pojawiają mi się też takie myśli, że moja mama mi w dzieciństwie tej drzazgi nie wyjęła, a obecnie walczę o to, żeby ktoś mi ją usunął. W przypadku zepchnięcia tej myśli do podświadomości, wracam do swoich mentalnych kompulsji. Proszę mi powiedzieć czy coś takiego jest możliwe, ponieważ samemu mi jest w to trudno uwierzyć, ale trzymam się tego aby ufać sobie i niczego nie wypierać. W momencie stwierdzenia, że jestem chory i to tylko takie urojenia, załamuję się psychicznie. Czy to możliwe, że jako dziecko zepchnąłem ten problem do podświadomości żeby sobie jakoś poradzić? W roku 1994 rozchorowałem się na astmę i chorowałem aż do czasów licealnych, a następnie w dorosłości zaangażowałem się w pracę nad sobą do tego stopnia, że się zaburzyłem psychicznie choć z mojego punktu widzenia te wszystkie działania doprowadziły mnie do tego momentu w którym jestem teraz. W prawym oku często czuję dyskomfort, ból, kłucie oraz od wielu lat odrzucam okulary. Proszę o jakąś radę. Pozdrawiam
Ponieważ wspomina Pan o pracy nad sobą, zakładam, że jest Pan w procesie psychoterapii – i to właśnie tam warto omówić te myśli. Potwierdzanie czy zaprzeczanie im na forum nie ma żadnej wartości terapeutycznej, natomiast rozmowa z terapeutą może pomóc lepiej je zrozumieć i nadać im odpowiedni kontekst. Zachęcam, by wrócić z tym tematem na sesję.
Życzę wszystkiego dobrego:)
Życzę wszystkiego dobrego:)
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry.
Jak najbardziej jest to możliwe, ciało pamięta - pytanie co, czy to jest Pana, czy międzypokoleniowe, urojeń się nie da zdiagnozować bez wizyty u specjalisty jak i każda diagnoza wymaga czasu. Jedyna rada na Pana pytanie to konieczność konsultacji oraz otwarcia procesu psychoterapeutycznego. Istnieje bardzo dużo hipotez i odpowiedzi na Pana pytania. Zachęcam do podjęcia procesu terapeutycznego.
Z wyrazami szacunku
Karolina Żółtek
Jak najbardziej jest to możliwe, ciało pamięta - pytanie co, czy to jest Pana, czy międzypokoleniowe, urojeń się nie da zdiagnozować bez wizyty u specjalisty jak i każda diagnoza wymaga czasu. Jedyna rada na Pana pytanie to konieczność konsultacji oraz otwarcia procesu psychoterapeutycznego. Istnieje bardzo dużo hipotez i odpowiedzi na Pana pytania. Zachęcam do podjęcia procesu terapeutycznego.
Z wyrazami szacunku
Karolina Żółtek
Dzień dobry,
dziękuję za podzielenie się swoimi przemyśleniami i doświadczeniami. Widać, że intensywnie pracujesz nad sobą i próbujesz zrozumieć swoje wewnętrzne procesy. To naturalne, że w trakcie pracy nad sobą mogą pojawiać się głębokie wspomnienia, myśli i emocje, które wydają się bardzo realne i znaczące.
To, co opisujesz – silne przekonanie o istnieniu „drzazgi w oku” oraz związane z tym objawy fizyczne i emocjonalne – może mieć różne źródła. Czasami nasza psychika tworzy symboliczne obrazy, które pomagają wyrazić trudne doświadczenia, a ich rozpoznanie może być próbą radzenia sobie z przeszłością. Możliwe, że w dzieciństwie doświadczyłeś czegoś, co Twój umysł „zamknął” w formie tego symbolu, aby łatwiej było sobie z tym poradzić.
Jednocześnie, skoro odczuwasz realne objawy bólowe i dyskomfort w oku, warto skonsultować się również z lekarzem, aby wykluczyć przyczyny somatyczne. Ciało i psychika są ze sobą ściśle powiązane – czasem przewlekłe napięcie, stres czy nierozwiązane konflikty wewnętrzne mogą objawiać się poprzez fizyczne dolegliwości.
To, że odrzucenie tej myśli powoduje pogorszenie Twojego samopoczucia, może oznaczać, że jest ona dla Ciebie w pewnym sensie „kotwicą” – czymś, co daje Ci poczucie sensu lub kierunku w Twoim wewnętrznym procesie. Warto jednak zastanowić się, czy to przekonanie rzeczywiście Ci służy i prowadzi Cię ku większej wolności psychicznej, czy raczej utrzymuje Cię w stanie niepokoju i napięcia.
Być może rozmowa z psychologiem lub terapeutą pomogłaby Ci lepiej zrozumieć, skąd biorą się te odczucia i myśli oraz w jaki sposób można z nimi pracować, aby znaleźć większy spokój i jasność. Ważne jest, by nie zostawać z tym samemu i nie bać się szukać wsparcia – zarówno psychologicznego, jak i medycznego, jeśli objawy fizyczne będą się utrzymywać.
Dobrze, że masz w sobie chęć poszukiwania odpowiedzi i ufania sobie – to wartościowa cecha. Być może kluczem jest znalezienie równowagi między słuchaniem swojego wnętrza a sprawdzaniem, które przekonania rzeczywiście wspierają Twoje zdrowie i dobrostan.
Życzę Ci spokoju i jasności w dalszej drodze.
dziękuję za podzielenie się swoimi przemyśleniami i doświadczeniami. Widać, że intensywnie pracujesz nad sobą i próbujesz zrozumieć swoje wewnętrzne procesy. To naturalne, że w trakcie pracy nad sobą mogą pojawiać się głębokie wspomnienia, myśli i emocje, które wydają się bardzo realne i znaczące.
To, co opisujesz – silne przekonanie o istnieniu „drzazgi w oku” oraz związane z tym objawy fizyczne i emocjonalne – może mieć różne źródła. Czasami nasza psychika tworzy symboliczne obrazy, które pomagają wyrazić trudne doświadczenia, a ich rozpoznanie może być próbą radzenia sobie z przeszłością. Możliwe, że w dzieciństwie doświadczyłeś czegoś, co Twój umysł „zamknął” w formie tego symbolu, aby łatwiej było sobie z tym poradzić.
Jednocześnie, skoro odczuwasz realne objawy bólowe i dyskomfort w oku, warto skonsultować się również z lekarzem, aby wykluczyć przyczyny somatyczne. Ciało i psychika są ze sobą ściśle powiązane – czasem przewlekłe napięcie, stres czy nierozwiązane konflikty wewnętrzne mogą objawiać się poprzez fizyczne dolegliwości.
To, że odrzucenie tej myśli powoduje pogorszenie Twojego samopoczucia, może oznaczać, że jest ona dla Ciebie w pewnym sensie „kotwicą” – czymś, co daje Ci poczucie sensu lub kierunku w Twoim wewnętrznym procesie. Warto jednak zastanowić się, czy to przekonanie rzeczywiście Ci służy i prowadzi Cię ku większej wolności psychicznej, czy raczej utrzymuje Cię w stanie niepokoju i napięcia.
Być może rozmowa z psychologiem lub terapeutą pomogłaby Ci lepiej zrozumieć, skąd biorą się te odczucia i myśli oraz w jaki sposób można z nimi pracować, aby znaleźć większy spokój i jasność. Ważne jest, by nie zostawać z tym samemu i nie bać się szukać wsparcia – zarówno psychologicznego, jak i medycznego, jeśli objawy fizyczne będą się utrzymywać.
Dobrze, że masz w sobie chęć poszukiwania odpowiedzi i ufania sobie – to wartościowa cecha. Być może kluczem jest znalezienie równowagi między słuchaniem swojego wnętrza a sprawdzaniem, które przekonania rzeczywiście wspierają Twoje zdrowie i dobrostan.
Życzę Ci spokoju i jasności w dalszej drodze.
Dzień dobry, pana myśli o drzazdze mogą wiązać się z trudnościami z przeszłości, które cały czas na pana wpływają. Najlepszym rozwiązaniem będzie poszukać wsparcia terapeutycznego. Psycholog pomoże w integracji tych przeżyć, a pogłębiona rozmowa o pana doświadczeniu pozwoli zredukować napięcie emocjonalne. Pozdrawiam, Julianna Skawińska
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.