czym się różnią z definicji reakcje adaptacyjne od nieadaptacyjnych (także klinicznie) przy danym pr

Zachowania adaptacyjne polegają na przystosowaniu sposobu postępowania do wymogów sytuacji i środowiska. Można się tu odwołać do teorii wczesnych nieadaptacyjnych schematów Younga, które są trwałymi, powtarzającymi się wzorcami myślenia ,emocji, reakcji z ciała, wspomnień, które były najczęściej jedynymi możliwymi reakcjami w przeszłości w odpowiedzi na niezdrowe, trudne sytuacje i kiedyś nam służyły. Na przykład, mogłam się nauczyć, że w sytuacji,gdy rodzic stosował przemoc wobec mnie najlepszą strategią było zamrożenie, brak reakcji, bo wtedy była ona mniejsza i potem, w późniejszym życiu nie reaguję, gdy ktoś mnie krzywdzi, narusza moje granice, wchodzę w związek ze sprawcą przemocy. Kiedyś, w dzieciństwie, to zachowanie było adaptacyjne (byłam dzieckiem, nie było nikogo,kto by mnie obronił, miałam mniejszą przemoc, gdy nie reagowałem/am) ale teraz, gdy jestem dorosła brak reakcji na przemoc, który stanowi ten powtarzany wrzorzec, jest już nieadaptacyjny. Na szczęście, dzięki terapii, można zmienić te wzorce by moje zachowania służyły zaspokajaniu moich potrzeb w życiu dorosłym i bym dzięki innym reakcjom prowadził/a szczęśliwe życie.