Czy to jest niedostowanie społeczne? A jeśli tak to co robić? Mój syn ma 18 lat od dziecka miał prob
3
odpowiedzi
Czy to jest niedostowanie społeczne? A jeśli tak to co robić? Mój syn ma 18 lat od dziecka miał problemy w kontaktach z rówieśnikami i osobami dorosłymi. W obecnej chwili ma 17 lat i jest coraz gorzej. Syn już wiele razy był badany w poradni i nic mu nie pomogło. Psycholog stwierdził że jego rozwój umysłowy znajduje się w dolnych granicach inteligencji przeciętnej. Chodzi do liceum dość słabego gdzie są niskie wymagania a i tak ma problemy z zdaniem do następnej klasy bo nie chce się uczyć. Po za tym wszystkim nie chce nawiązywać z nikim żadnych relacji. Odzywa się tylko w tedy kiedy już musi albo i nie. Nie chce uczestniczyć w życiu społecznym. Dobrowolnie wycofuje się z kontaktów.
Dzień dobry, poruszyła Pani bardzo duży obszar. I tak naprawdę trudno na podstawie tego co zostało napisane zasugerować cokolwiek innego niż skorzystanie z wizyty a pewnie i całej terapii u specjalisty. Gorąco zachęcam wyszukać w Państwa okolicach psychoterapeuty, który o czym jestem przekonana, pomoże Państwu z problemami, które są powyżej opisane.
Pozdrawiam serdecznie
Pozdrawiam serdecznie
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam serdecznie, spectrum opisywanych zachowań jest zbyt szerokie. Aby postawić trafną a przede wszystkim nie krzywdzącą nikogo diagnozę zachęcam do skorzystania z porady, konsultacji lub wsparcia psychologa/psychoterapeuty.
Wówczas możliwe będzie postawienie trafnej diagnozy a następnie podjęcie odpowiednich kroków by uzyskać porządny spokoj ducha dla każdej ze stron.
Pozdrawiam
Wówczas możliwe będzie postawienie trafnej diagnozy a następnie podjęcie odpowiednich kroków by uzyskać porządny spokoj ducha dla każdej ze stron.
Pozdrawiam
Dzień dobry,
opisuje Pani trudności, które rzeczywiście mogą wskazywać na problemy z funkcjonowaniem społecznym i emocjonalnym syna. W takich sytuacjach nie zawsze chodzi o „niedostosowanie społeczne” w rozumieniu szkolnym, ale raczej o szerszy zespół trudności, które utrudniają mu naukę, kontakty z innymi i rozwój osobisty.
Moim zdaniem warto, aby syn otrzymał wsparcie w kilku obszarach:
- pomoc psychologiczna lub psychoterapia indywidualna – może pomóc w zrozumieniu emocji, odbudowie poczucia własnej wartości i stopniowym otwieraniu się na relacje,
- terapia grupowa (np. Trening Umiejętności Społecznych – TUS dla młodzieży) – daje możliwość ćwiczenia komunikacji i współpracy w bezpiecznym środowisku,
-terapia słuchowa metodą Tomatisa – wspiera koncentrację, uwagę, przetwarzanie słuchowe i może pośrednio poprawić funkcjonowanie społeczne oraz emocjonalne.
Dobrze byłoby też, aby specjalista jeszcze raz całościowo ocenił funkcjonowanie syna (psycholog, psychiatra dzieci i młodzieży lub neuropsycholog), aby wskazać najbardziej odpowiednie formy pomocy.
Istnieją metody i terapie, które mogą realnie wspierać rozwój syna i jego samopoczucie. Ważne, by sięgać po nie krok po kroku i nie tracić nadziei.
Pozdrawiam serdecznie,
Edyta Nowak, psycholog
opisuje Pani trudności, które rzeczywiście mogą wskazywać na problemy z funkcjonowaniem społecznym i emocjonalnym syna. W takich sytuacjach nie zawsze chodzi o „niedostosowanie społeczne” w rozumieniu szkolnym, ale raczej o szerszy zespół trudności, które utrudniają mu naukę, kontakty z innymi i rozwój osobisty.
Moim zdaniem warto, aby syn otrzymał wsparcie w kilku obszarach:
- pomoc psychologiczna lub psychoterapia indywidualna – może pomóc w zrozumieniu emocji, odbudowie poczucia własnej wartości i stopniowym otwieraniu się na relacje,
- terapia grupowa (np. Trening Umiejętności Społecznych – TUS dla młodzieży) – daje możliwość ćwiczenia komunikacji i współpracy w bezpiecznym środowisku,
-terapia słuchowa metodą Tomatisa – wspiera koncentrację, uwagę, przetwarzanie słuchowe i może pośrednio poprawić funkcjonowanie społeczne oraz emocjonalne.
Dobrze byłoby też, aby specjalista jeszcze raz całościowo ocenił funkcjonowanie syna (psycholog, psychiatra dzieci i młodzieży lub neuropsycholog), aby wskazać najbardziej odpowiednie formy pomocy.
Istnieją metody i terapie, które mogą realnie wspierać rozwój syna i jego samopoczucie. Ważne, by sięgać po nie krok po kroku i nie tracić nadziei.
Pozdrawiam serdecznie,
Edyta Nowak, psycholog
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.