Czy Pień płucny serca może się powiększyć? Bardzo proszę o odpowiedz
3
odpowiedzi
Czy Pień płucny serca może się powiększyć? Bardzo proszę o odpowiedz
Dzień dobry To pytanie należałoby skierować do kardiologa. Jakie występują objawy?
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry. Jest możliwe powiększenie pnia serca. Z takimi pytaniami proszę się kierować do kardiologa. Pozdrawiam serdecznie
Czy pień płucny serca może się powiększyć?
Tak, pień płucny (łac. truncus pulmonalis) – główne naczynie wyprowadzające krew z prawej komory serca do płuc – może ulec poszerzeniu. W medycynie stan ten nazywamy poszerzeniem pnia płucnego (pulmonary artery dilatation) i zwykle jest on objawem, a nie samodzielną chorobą.
Najczęstsze przyczyny powiększenia pnia płucnego:
Nadciśnienie płucne (pulmonary hypertension):
Wzrost ciśnienia w tętnicach płucnych zmusza prawą komorę do intensywniejszej pracy, co prowadzi do przerostu mięśnia sercowego i poszerzenia pnia płucnego.
Przyczyny nadciśnienia: choroby płuc (np. POChP), zakrzepica, wady serca (np. ubytek przegrody międzyprzedsionkowej), choroby autoimmunologiczne.
Wady wrodzone serca:
Tetralogia Fallota, stenoza zastawki płucnej – utrudniony przepływ krwi przez zastawkę powoduje przeciążenie ciśnieniowe i poszerzenie pnia płucnego.
Przetrwały przewód tętniczy (PDA) – nieprawidłowe połączenie między aortą a pniem płucnym zwiększa objętość krwi w tętnicy płucnej.
Choroby tkanki łącznej:
Zespół Marfana, zespół Loeysa-Dietza – osłabienie ścian naczyń prowadzi do poszerzenia pnia płucnego, a nawet powstania tętniaka.
Przewlekła hipoksja (np. u osób żyjących na dużych wysokościach) – niedotlenienie wywołuje przerost prawych części serca i remodelowanie naczyń płucnych.
Idiopatyczne poszerzenie pnia płucnego:
Rzadki przypadek, gdy nie stwierdza się wyraźnej przyczyny – często wymaga jedynie obserwacji.
Jak rozpoznać powiększenie pnia płucnego?
Objawy:
Duszność, zmęczenie, zawroty głowy (wynik niedotlenienia).
Ból w klatce piersiowej (gdy dojdzie do ucisku na okoliczne struktury).
W zaawansowanych przypadkach: krwioplucie, omdlenia, objawy niewydolności prawej komory (obrzęki nóg, powiększenie wątroby).
Diagnostyka:
Echokardiografia (ECHO serca): kluczowe badanie – mierzy średnicę pnia płucnego (norma: do 29 mm u dorosłych).
Tomografia komputerowa (TK) lub rezonans magnetyczny (MRI): precyzyjnie oceniają anatomię i ewentualne tętniaki.
RTG klatki piersiowej: może uwidocznić poszerzenie pnia płucnego jako „wypukłość” w śródpiersiu.
Czy to groźne?
Wszystko zależy od przyczyny!
Łagodne poszerzenie (np. idiopatyczne) często nie wymaga leczenia, tylko kontroli.
Poważne powikłania:
Tętniak pnia płucnego – ryzyko pęknięcia (rzadkie, ale śmiertelne!).
Niewydolność prawej komory – gdy serce nie nadąża z pompowaniem krwi przeciwko wysokiemu oporowi w płucach.
Leczenie – od czego zależy?
Terapia przyczynowa:
Leki obniżające ciśnienie płucne (np. sildenafil, bosentan).
Korekcja wad serca (zabiegi kardiochirurgiczne lub przezcewnikowe).
Suplementacja tlenu w przewlekłych chorobach płuc.
Monitorowanie:
Regularne ECHO i konsultacje kardiologiczne (co 6–12 miesięcy).
Interwencje ratunkowe:
W przypadku tętniaka – operacja wszczepienia stentu lub protezy naczyniowej.
Czy miałem pacjentów z takim problemem?
Tak, głównie w kontekście nadciśnienia płucnego i zespołu Marfana. U większości wystarczyła kontrola i leczenie farmakologiczne. Jedna pacjentka z tętniakiem pnia płucnego wymagała operacji – dziś funkcjonuje normalnie, ale unika intensywnego wysiłku.
Podsumowanie:
Powiększenie pnia płucnego nie jest diagnozą samą w sobie, ale sygnałem, by szukać pierwotnej przyczyny. Jeśli wykryto je u Ciebie w badaniu – spokojnie! Współczesna kardiologia oferuje wiele metod leczenia. Kluczowe są: konsultacja z kardiologiem, dokładna diagnostyka i unikanie czynników ryzyka (np. palenia).
Tak, pień płucny (łac. truncus pulmonalis) – główne naczynie wyprowadzające krew z prawej komory serca do płuc – może ulec poszerzeniu. W medycynie stan ten nazywamy poszerzeniem pnia płucnego (pulmonary artery dilatation) i zwykle jest on objawem, a nie samodzielną chorobą.
Najczęstsze przyczyny powiększenia pnia płucnego:
Nadciśnienie płucne (pulmonary hypertension):
Wzrost ciśnienia w tętnicach płucnych zmusza prawą komorę do intensywniejszej pracy, co prowadzi do przerostu mięśnia sercowego i poszerzenia pnia płucnego.
Przyczyny nadciśnienia: choroby płuc (np. POChP), zakrzepica, wady serca (np. ubytek przegrody międzyprzedsionkowej), choroby autoimmunologiczne.
Wady wrodzone serca:
Tetralogia Fallota, stenoza zastawki płucnej – utrudniony przepływ krwi przez zastawkę powoduje przeciążenie ciśnieniowe i poszerzenie pnia płucnego.
Przetrwały przewód tętniczy (PDA) – nieprawidłowe połączenie między aortą a pniem płucnym zwiększa objętość krwi w tętnicy płucnej.
Choroby tkanki łącznej:
Zespół Marfana, zespół Loeysa-Dietza – osłabienie ścian naczyń prowadzi do poszerzenia pnia płucnego, a nawet powstania tętniaka.
Przewlekła hipoksja (np. u osób żyjących na dużych wysokościach) – niedotlenienie wywołuje przerost prawych części serca i remodelowanie naczyń płucnych.
Idiopatyczne poszerzenie pnia płucnego:
Rzadki przypadek, gdy nie stwierdza się wyraźnej przyczyny – często wymaga jedynie obserwacji.
Jak rozpoznać powiększenie pnia płucnego?
Objawy:
Duszność, zmęczenie, zawroty głowy (wynik niedotlenienia).
Ból w klatce piersiowej (gdy dojdzie do ucisku na okoliczne struktury).
W zaawansowanych przypadkach: krwioplucie, omdlenia, objawy niewydolności prawej komory (obrzęki nóg, powiększenie wątroby).
Diagnostyka:
Echokardiografia (ECHO serca): kluczowe badanie – mierzy średnicę pnia płucnego (norma: do 29 mm u dorosłych).
Tomografia komputerowa (TK) lub rezonans magnetyczny (MRI): precyzyjnie oceniają anatomię i ewentualne tętniaki.
RTG klatki piersiowej: może uwidocznić poszerzenie pnia płucnego jako „wypukłość” w śródpiersiu.
Czy to groźne?
Wszystko zależy od przyczyny!
Łagodne poszerzenie (np. idiopatyczne) często nie wymaga leczenia, tylko kontroli.
Poważne powikłania:
Tętniak pnia płucnego – ryzyko pęknięcia (rzadkie, ale śmiertelne!).
Niewydolność prawej komory – gdy serce nie nadąża z pompowaniem krwi przeciwko wysokiemu oporowi w płucach.
Leczenie – od czego zależy?
Terapia przyczynowa:
Leki obniżające ciśnienie płucne (np. sildenafil, bosentan).
Korekcja wad serca (zabiegi kardiochirurgiczne lub przezcewnikowe).
Suplementacja tlenu w przewlekłych chorobach płuc.
Monitorowanie:
Regularne ECHO i konsultacje kardiologiczne (co 6–12 miesięcy).
Interwencje ratunkowe:
W przypadku tętniaka – operacja wszczepienia stentu lub protezy naczyniowej.
Czy miałem pacjentów z takim problemem?
Tak, głównie w kontekście nadciśnienia płucnego i zespołu Marfana. U większości wystarczyła kontrola i leczenie farmakologiczne. Jedna pacjentka z tętniakiem pnia płucnego wymagała operacji – dziś funkcjonuje normalnie, ale unika intensywnego wysiłku.
Podsumowanie:
Powiększenie pnia płucnego nie jest diagnozą samą w sobie, ale sygnałem, by szukać pierwotnej przyczyny. Jeśli wykryto je u Ciebie w badaniu – spokojnie! Współczesna kardiologia oferuje wiele metod leczenia. Kluczowe są: konsultacja z kardiologiem, dokładna diagnostyka i unikanie czynników ryzyka (np. palenia).
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.