Czy mogę mieć autyzm kobiecy? Oto moje objawy: - silne zamartwianie się sytuacjami społecznymi, mar
3
odpowiedzi
Czy mogę mieć autyzm kobiecy? Oto moje objawy:
- silne zamartwianie się sytuacjami społecznymi, martwienie się na kilka dni lub tygodni przed wydarzeniem
- katastrofizowanie
- rozpamiętywanie po fakcie rzeczy które w mojej opinii poszły źle
- unikanie sytuacji społecznych
- obawy że się ośmieszę w syt. społ.
- czasami czerwienienie się w syt. społ.
- biegunka przed wydarzeniem
- drżenie w syt. społ.
- trudności z möwieniem w syt. społ.
- czasami głośne bicie serca w syt. społ.
- strach przed byciem ocenianą przez innych lub upokorzeniem na ich oczach
- przesadna koncentracja na tym co robię i mówię w syt. społ.
- surowa samoocena
- pustka w głowie w syt. społ., niemożność wymyślenia co powiedzieć
- unikanie kontaktu wzrokowego
- kompleks niższości, uczucie nieprzystosowania, wstyd
- częste wspominanie nieprzyjemnych syt. społ. z przeszłości
- unikanie wykonywania różnych czynności przy innych, np. jedzenia w miejscach publicznych
- poczucie zagrożenia w syt. społ.
- postrzeganie sytuacji jako bardziej groźnych niż są w rzeczywistości, przejmowanie się rzeczami które u innych nie wzbudzają niepokoju
- trudności z koncentrają i uwagą
- niemożność pozbycia się zmartwień
- trudności ze snem
- drażliwość, nerwowość, myślenie za dużo, trudności ze zrelaksowaniem się
- zmęczenie, osłabienie, obniżona energia i motywacja
- napięcie mięśni
- biegunka, zaparcia, bóle brzucha
- skurcze
- świąd
- spocone dłonie
- łatwo mnie przestraszyć
- suchość w ustach
- dyskomfort na skórze w różnych częściach ciała, głównie na dekolcie i okolicach, ale też czasem na całym ciele, te miejsca są wtedy wrażliwe na dotyk, czasem dochodzi do tego lekkie kłucie na skórze dekoltu
- brak kontroli nad emocjami, impulsywność
- strach że zaraz coś mi się stanie gdy czuję się dziwnie, zaniepokojenie
- mocne trudności z oddychamem
- flegma, kaszel, kichanie
- zgaga, czasem trudności z przełykaniem
- perfekcjonizm
- natrętne myśli
- problemy z pamięcią, powolność w myśleniu, obniżenie sprawności intelektualnej, kłopoty z jasnym myśleniem
- obniżenie apetytu
- napięciowe bóle głowy
- niskie poczucie własnej wartości
- złe samopoczucie, smutek, obniżony nastrój
- pesymizm, złość, frustracja, poczucie beznadziejności, poczucie winy, irytacja
- utrata zainteresowania rzeczami które kiedyś cieszyły, obniżone odczuwanie przyjemności
- trudności w podejmowaniu decyzji
- ograniczenie aktywności życiowej, trudności w podejmowaniu różnych czynności, np. ubranie się czy umycie
- podejrzliwość wobec innych
- wrażenie bycia obserwowaną i że ktoś zna moje myśli, wiem że to nieprawda ale nie potrafię przestać w to wierzyć/obawiać się tego
- trudności w adekwatnym nazwaniu tego co czuję
- fantazjowanie
- uczucie że wszystko wokół staje się zbyt wyraźne, przez co trudno się skupić, to uczucie znika po jakimś czasie
- silne zamartwianie się sytuacjami społecznymi, martwienie się na kilka dni lub tygodni przed wydarzeniem
- katastrofizowanie
- rozpamiętywanie po fakcie rzeczy które w mojej opinii poszły źle
- unikanie sytuacji społecznych
- obawy że się ośmieszę w syt. społ.
- czasami czerwienienie się w syt. społ.
- biegunka przed wydarzeniem
- drżenie w syt. społ.
- trudności z möwieniem w syt. społ.
- czasami głośne bicie serca w syt. społ.
- strach przed byciem ocenianą przez innych lub upokorzeniem na ich oczach
- przesadna koncentracja na tym co robię i mówię w syt. społ.
- surowa samoocena
- pustka w głowie w syt. społ., niemożność wymyślenia co powiedzieć
- unikanie kontaktu wzrokowego
- kompleks niższości, uczucie nieprzystosowania, wstyd
- częste wspominanie nieprzyjemnych syt. społ. z przeszłości
- unikanie wykonywania różnych czynności przy innych, np. jedzenia w miejscach publicznych
- poczucie zagrożenia w syt. społ.
- postrzeganie sytuacji jako bardziej groźnych niż są w rzeczywistości, przejmowanie się rzeczami które u innych nie wzbudzają niepokoju
- trudności z koncentrają i uwagą
- niemożność pozbycia się zmartwień
- trudności ze snem
- drażliwość, nerwowość, myślenie za dużo, trudności ze zrelaksowaniem się
- zmęczenie, osłabienie, obniżona energia i motywacja
- napięcie mięśni
- biegunka, zaparcia, bóle brzucha
- skurcze
- świąd
- spocone dłonie
- łatwo mnie przestraszyć
- suchość w ustach
- dyskomfort na skórze w różnych częściach ciała, głównie na dekolcie i okolicach, ale też czasem na całym ciele, te miejsca są wtedy wrażliwe na dotyk, czasem dochodzi do tego lekkie kłucie na skórze dekoltu
- brak kontroli nad emocjami, impulsywność
- strach że zaraz coś mi się stanie gdy czuję się dziwnie, zaniepokojenie
- mocne trudności z oddychamem
- flegma, kaszel, kichanie
- zgaga, czasem trudności z przełykaniem
- perfekcjonizm
- natrętne myśli
- problemy z pamięcią, powolność w myśleniu, obniżenie sprawności intelektualnej, kłopoty z jasnym myśleniem
- obniżenie apetytu
- napięciowe bóle głowy
- niskie poczucie własnej wartości
- złe samopoczucie, smutek, obniżony nastrój
- pesymizm, złość, frustracja, poczucie beznadziejności, poczucie winy, irytacja
- utrata zainteresowania rzeczami które kiedyś cieszyły, obniżone odczuwanie przyjemności
- trudności w podejmowaniu decyzji
- ograniczenie aktywności życiowej, trudności w podejmowaniu różnych czynności, np. ubranie się czy umycie
- podejrzliwość wobec innych
- wrażenie bycia obserwowaną i że ktoś zna moje myśli, wiem że to nieprawda ale nie potrafię przestać w to wierzyć/obawiać się tego
- trudności w adekwatnym nazwaniu tego co czuję
- fantazjowanie
- uczucie że wszystko wokół staje się zbyt wyraźne, przez co trudno się skupić, to uczucie znika po jakimś czasie
Dzień dobry,
Nie można tego wykluczyć i na pewno warto poddać się diagnozie ponieważ objawy u kobiet ze spektrum (asperger) wyglądają często niespecyficznie. To jednak co Pani opisuje wskazuje na objawy lękowe/nerwicowe i depresyjne. W celu postawienia konkretnej diagnozy zachęcam do udania się do psychiatry.
Pozdrawiam
Nie można tego wykluczyć i na pewno warto poddać się diagnozie ponieważ objawy u kobiet ze spektrum (asperger) wyglądają często niespecyficznie. To jednak co Pani opisuje wskazuje na objawy lękowe/nerwicowe i depresyjne. W celu postawienia konkretnej diagnozy zachęcam do udania się do psychiatry.
Pozdrawiam
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Objawy, które Pani opisuje zecydowanie powinny być zdiagnozowane podczas konsultacji z psychoterapeutą i/ lub psychiatrą. Wymagają także odpowiedniej pomocy psychoterapeutycznej. Mogą, ale nie muszą wiązać się zaburzeniami ze spektrum autyzmu. To, o czym Pani pisze wskazuje na objawy lękowe w sytuacjach społecznych, może także wskazywać na objawy depresyjne. Te z kolei mogą występować niezależnie lub mogą towarzyszyć zaburzeniu ze spektrum autyzmu. Jednakże aby postawić trafną diagnozę, potrzebna jest bezpośrednia wizyta u specjalisty.
Dzień dobry, dziękuję za szczegółowe opisanie objawów, z którymi się Pani boryka. Bardzo dobrze, że zaczyna Pni szukać wsparcia!
Objawy które Pani opisała mogą wskazywać na dolegliwości z puli zaburzeń lękowych, a konkretnie zaburzenia lękowe społeczne/fobia społeczna. Może się ona charakteryzować znaczną obawą przed znalezieniem się w centrum uwagi czy też obawą zachowania się w sposób, który okaże się kłopotliwy lub kompromitujący i unikaniem tych sytuacji. Często towarzyszą temu różne dolegliwości somatyczne.
Ponadto niepokojące są objawy związane z obniżonym nastrojem, co mogłoby wskazywać na zaburzenia afektywne (depresja, dystymia). Piszę to na podstawie krótkiego opisu, proszę nie traktować tego w kategorii diagnozy (zbyt mało danych).
W takiej sytuacji zalecam:
- konsultację z psychoterapeutą celem postawienia dokładniejszej diagnozy i ustalenia planu działania, prawdopodobnie konieczne będą regularne spotkania w psychoterapeutą
- ze względu na naturę objawów, polecam psychoterapię w nurcie poznawczo-behawioralnym (CBT), która to terapia charakteryzuje się znaczną skutecznością w leczeniu zaburzeń lękowych. Terapeuci innych nurtów będą jednak również skuteczni, najważniejsze to zacząć!
- być może konieczne - zwłaszcza na początku - okaże sięwsparcie leczeniem psychiatrycznym (leki).
W pierwszej kolejności proszę jednak udać się do psychoterapeuty. Zasługuje Pani na życie w większym komforcie!
Objawy które Pani opisała mogą wskazywać na dolegliwości z puli zaburzeń lękowych, a konkretnie zaburzenia lękowe społeczne/fobia społeczna. Może się ona charakteryzować znaczną obawą przed znalezieniem się w centrum uwagi czy też obawą zachowania się w sposób, który okaże się kłopotliwy lub kompromitujący i unikaniem tych sytuacji. Często towarzyszą temu różne dolegliwości somatyczne.
Ponadto niepokojące są objawy związane z obniżonym nastrojem, co mogłoby wskazywać na zaburzenia afektywne (depresja, dystymia). Piszę to na podstawie krótkiego opisu, proszę nie traktować tego w kategorii diagnozy (zbyt mało danych).
W takiej sytuacji zalecam:
- konsultację z psychoterapeutą celem postawienia dokładniejszej diagnozy i ustalenia planu działania, prawdopodobnie konieczne będą regularne spotkania w psychoterapeutą
- ze względu na naturę objawów, polecam psychoterapię w nurcie poznawczo-behawioralnym (CBT), która to terapia charakteryzuje się znaczną skutecznością w leczeniu zaburzeń lękowych. Terapeuci innych nurtów będą jednak również skuteczni, najważniejsze to zacząć!
- być może konieczne - zwłaszcza na początku - okaże sięwsparcie leczeniem psychiatrycznym (leki).
W pierwszej kolejności proszę jednak udać się do psychoterapeuty. Zasługuje Pani na życie w większym komforcie!
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.