Jadwiga Kołakowska

Witam,
mam problem z 4-letnim synem. Wojtek od września poszedł do przedszkola. Przez dwa miesiące chodził bardzo chętnie, był wręcz zachwycony i z entuzjazmem każdego dnia wstawał rano. Zapisaliśmy go też od września na dodatkowe zajęcia z piłki nożnej, którą syn uwielbia. Zawsze świetnie się bawił na treningach i nie mógł się doczekać kolejnego. Na początku listopada zdarzyła się taka sytuacja, że synowi jedna z przedszkolanek zwróciła uwagę, że nie pozbierał zabawek kiedy była już pora obiadu. Syn rozpłakał się i od tamtej pory uparcie nie chce chodzić ani do przedszkola, ani na treningi. Rozmawiałam z nim wielokrotnie i tłumaczyłam dlaczego Pani na niego krzyknęła, syn zdaje się rozumie to, ale mimo wszystko mówi, że się Pani boi i że na pewno bedzie znów na niego krzyczeć. Dodam, że syn jest bardzo grzecznym chłopcem i taka sytuacja miała miejsce tylko raz! A on o tym ciągle pamięta, mimo, ze mineły już prawie 2 tygodnie i z dnia na dzień jest coraz gorzej. Zostawiam go w przedszkolu praktycznie na siłę. Przychodząc po niego, mówi że był super. Panie też mówią ze był grzeczny i bawił się z dziećmi. Staram się zachowywać normalnie i nie denerwować się, ale martwi mnie to, że on tak strasznie rozpamiętuję tę sytuację. Codziennie dopytuje czy jutro pójdzie do przedszkola i wpada w złość, krzyczy jak mówię, że tak, Wczoraj powiedział, że chciałby zniszczyć wszystkie przedszkola i szkoły. Poza tym nie chce chodzić też na treningi, twierdzi, że boi się trenera, a on tak bardzo lubi grać w piłkę. Jak mam z nim postępować? Czy tłumaczyć mu dalej, czy po prostu mówić masz iść i już! Proszę o radę.

Witam.Jestem ostatnio osobą zamkniętą w sobie,poważną,mało się uśmiecham i mało rozmawiam z ludźmi i w taki sposób dużo osób się ode mnie odsuwa.Może jest to spowodowane tym,że od jakiegoś czasu poszukuję pracy i gdy pójdę na rozmowę to zawsze jest rezygnacja i załamuję się tym bo czuję porażkę..i smutek i płacz.Czy wizyta u psychologa pomoże mi się zmienić? Proszę o odp.