dr Andreea Żak

Witam.
Mam 23 lata i od około 2 lat nie mogę poradzić się z tym, co się dzieje w mojej głowie. Nie jestem dobra w opisywaniu emocji.
Każde wyjście z domu jest dla mnie wielkim wyzwaniem, każda rozmowa ( również telefoniczna) z obcymi, znajomym, przyjaciółmi jest dla mnie problemem. Nie chce mi wstawać z łóżka, zmuszam sie dosłownie do wszystkiego. Czuję ciągły strach i niepokój przed najmniejszym wyzwaniem, czy to zawodowym czy społecznym. Najchętniej zaszyłabym się w domu.
Jestem nieszczęśliwa, brak życiowego celu, partnera, pasji, pracy tylko pogarsza sytuację. Ciężko jednak, chociażby dostać i utrzymać pracę, bo każda bazuje na kontaktach z ludźmi. Myślę za dużo, myślę o tym jak inni mnie postrzegają, nie jestem asertywna, unikam kłótni, jestem uległa i doskonale zdaje sobie z tego sprawę. Właściwie nikt o tym nie wie, nie chce pokazywać moich słabości, nikt by mnie nie zrozumiał, nie chce by ktoś mnie oceniał czy mówił „ weź się w garść, ludzie mają gorsze problemy”.
Tak jest łatwiej, ukrywać się. Wszystkie moje plany na przyszłość zgubiły się gdzieś po drodze. Ludzie uważają mnie za pozytywną dziewczynę, bez większych problemów, normalnie wyglądającą, nie wiedzą, że codziennie muszę udawać, a to jest tak strasznie wyczerpujące.
Miałam szczęśliwe dzieciństwo, nikt mi nigdy nie dokuczał, nie byłam cichym dzieckiem, które podpierało ściany. Zawsze byłam lubiana, lecz nigdy się niczym nie wyróżniałam.
Mam pozytywne „zrywy”, które sprawiają, że chcę wyjść do ludzi, ale to wszystko jest bardzo krótkotrwałe i po chwili znowu wydaje się bezsensowne.

Szukam psychoterapeuty z Krakowa który specjalizuje sie w leczeniu lęków.