dr n. med. Adam Mikołajczyk

Wspaniały człowiek,świetny lekarz.Zawsze miły i uśmiechnięty.Cierpliwie znosi pytania rodziny i zawsze znajdzie czas na rozmowę z pacjentem.W zeszłym roku przez 3 m-ce walczył o nogę mojej mamy w szpitalu Pirogowa.Już miała mieć amputowaną powyżej kolana,ale pan doktor walczył do końca i udało się.Mamie co prawda trzeba było wyciąć mięśnie z łydki,bo doszło do martwicy,ale chodzi na własnej nodze.Raz na m-c lub dwa wraca do szpitala,bo niestety przy miażdżycy,często dochodzi do niedokrwienia kończyn,ale Pan doktor nie poddaje się i jednak mama zawsze ze szpitala wychodzi na własnej nodze.Panie doktorze dziękujemy za Pana serce do pacjentów,za to że Pan naprawdę chce leczyć i ratować pacjentów.Wiemy,że gdy jest Pan na oddziale,to mama jest w dobrych rękach.
Gorąco polecamy Pana doktora innym pacjentom.
Bardzo wdzięczna rodzina pacjentki E.Perek

Wspaniały i cudowny lekarz.Leczę się u pana doktora 10 rok na tętniaka aorty brzusznej i niedrożności tętnic dolnych i dzięki Jemu chodzę w miarę dobrze bez specjalnych dolegliwości.
Jego profesjonalizm i życzliwość jest wspaniała.
Godny wielkiego uznania.Gorąco polecam i gwarantuję,że nikt na panu doktorze się nie zawiedzie.
Wdzięczny bardzo J.Mazurek

Zawsze troskliwie opiekuje się pacjentem .Gdy byłem pacjentem szpitala Pirogowa w Łodzi ,był bardzo komunikatywny ,z każdym na dyżurze porozmawiał o jego dolegliwościach.W bardzo prosty sposób przekazuje swoją wiedzę i potrafi ukierunkować chorych jak mają postępować,żeby nie trafić do tego szpitala z powrotem.Strasznie gania "papierośników" pamiętam jak karcił słownie, złapanego z jego sali palacza-"to ja ratuje panu nogę,bo tam ledwie krew przepływa ,a pan robi mnie i sobie na złość.Gdybym trafił na Dr.Mikołajczyka wcześniej to może miałbym w stopie cukrzycowej o jeden palec więcej.Dr.n.med.mgr,chemii.chirurg,specjalista urolog USG diagnosta (nazwiska nie piszę) leczył mój cukrzycowy mały palec talkiem i to nic nie pomogło nadawał się tylko do amputacji.Następny ratował już Dr.Mikołajczyk i napewno zrobił to wspaniale ,ponieważ mam jego po długim gojeniu.Z siostrą Teresą od opatrunków -stanowią wspaniały duet można się pod ich kuratelą czuć bezpiecznie.Dlaczego nic nie pisze się nic o pielęgniarkach (Siostrze Teresie z Retkini -nie mylić z Kalkutą)która wraz z chirurgiem potrafią zastanawiać się co zrobić ,aby było jaszcze lepiej. Wszyscy chorzy potrafią dyskutować jaki "ON" jest dobry,gdy wyjdą ze szpitala zapominają o tych którzy włożyli dużo umiejętności i serca żeby mogli znów chodzić po ulicach.................
Wdzięczny Jerzy