Renata Aleksandra Komorowska-Pietrzykowska

Do pani doktor trafiłam jako nastolatka. Dzięki zastosowanemu leczeniu i podejściu choroba nigdy nie wróciła, piszę to prawie dwadzieścia lat później. Nie ma słów, aby opisać lub oszacować to, jak pozytywny wpływ na moje życie miały decyzje dr Komorowskiej. Specjalizacja pediatryczna jest na pewno wyjątkowo trudna, dlatego często wracam myślami do tego ogromnego ciężaru, jakie lekarz psychiatra dziecięcy codziennie dźwiga, ale też ile żyć ratuje i zmienia na lepsze czapki z głów dla dr Komorowskiej :)

Bardzo sympatyczna i merytoryczna wizyta.
Pani doktor zawsze przypomina o wizycie, nie sposób zapomnieć, polecam.

Opinię piszę dopiero dzisiaj ale w 2012 roku Pani Renata zdiagnozowała i wyleczyła mojego syna w 100 % z choroby Pandas - dziękuję za dużą wiedzę , poświęcenie i skuteczność - minęło już 6 lat i ani śladu po chorobie - jest to żadka choroba a w tamtych czasach wiedza na jej temat u innych lekarzy była praktycznie zerowa - Dziękuję Bardzo i pozdrawiam Panią Doktor ????

Cudowna Pani Doktor! Wspaniały człowiek!
Gdyby nie Pani Doktor nigdy nie zaczęłabym leczyć bulimii. Dzięki Pani Doktor odnalazłam siłę do życia po ciężkich przeżyciach w dzieciństwie. Szybka decyzja o leczeniu w klinice i choć nie był to dla mnie łatwy okres, Pani Doktor zawsze potrafiła wesprzeć i podnieść na duchu. Od pierwszej wizyty u Pani Doktor minęło 5 lat od tego czasu baardzo dużo zmieniło się w moim życiu na lepsze ! Jestem wdzięczna Pani Doktor i nigdy nie zapomnę tego co dla mnie zrobiła!

Witam
Mam zupełnie inne zdanie na temat Pani Doktor Pietrzykowskiej.
Otóż rzadko się zdarza lekarz z tak dużym wyczuciem, intuicją i doświadczeniem zawodowym. Kontakt
z dzieckiem Pani Doktor nawiązuje niesamowicie szybko i potrafi nakłonić je do "zeznań" niezbednych do postawienia diagnozy oraz wytyczenia planu terapii. A dla rodzica bezcenne jest, kiedy widzi swoje dziecko otwarte, zrelaksowane i spokojne w obecności terapeuty. Pani Doktor jest cudownym i ciepłym profesjonalnym lekarzem, ale przede wszystkim człowiekiem.
Jeżeli moja przedmówczyni, jak wspomina, nie pracuje za wynagrodzenie, to gratuluję zasobów finansowych, pewnie "wrodzonych", ponieważ większośc z nas pracuje jednak z powodu konieczności zarabiania, co nie ujmuje w żaden sposób pasji ani satysfakcji zawodowej. Jak sama wspomina, nie jest lekarzem, więc nie moze mieć pojęcia, ile kosztuje wykształcenie profesjonalnego specjalisty.
Polecam każdemu kontakt z Panią Doktor:)

Nie mieści mi się w głowie jak można nie rozumieć, że w imieniu chorego dziecka dzwoni jego matka! Wnioskuję z powyższej sytuacji, choć ma Pani super wykształcenie, że traktuje pacjentów przedmiotowo i nie wczuwa się w ich osobowość. Mam zawód, który również polega na rozumieniu ludzi choć nie jestem lekarzem. Staram się jednak, a potwierdzają to inne osoby postronne, traktować człowieka indywidualnie i kompleksowo, a przede wszystkim nie ma u mnie mowy o zapłacie. Chyba Pani zapomniała, że być lekarzem to przede wszystkim służba człowiekowi, a nie sprowadzanie wizyty do 150-170 zł. Nie oddałabym jako matka w Pani ręce dziecka, swojego czy jakiegokolwiek, bo tylko by Pani narobiła szkody, a nie pożytku. Dziwię się, że zajmuje Pani tak odpowiedzialną funkcję na oddziele szpitala psychiatrycznego.