Zdiagnozowano u mnie Borderline w wieku 16, wytłumaczyli mi ogólnie o co chodzi, dzięki czemu mogłam

Zdiagnozowano u mnie Borderline w wieku 16, wytłumaczyli mi ogólnie o co chodzi, dzięki czemu mogłam pracować nad moim charakterem. Panuje już bardziej nad swoimi emocjami, a nie one nade mną. Zrezygnowałam jednak z pomocy od NFZ bo miałam wrażenie, że sami nie mają do końca pojęcia co robią, dawali mi złe leki i nie chcieli słuchać jak mówiłam, że czuje się gorzej. Nie które rzeczy były przez NFZ kompletnie zignorowane a nawet nie chcieli wysłuchać wszystkiego. Chodziłam więc do prywatnego, ale to wyglądało bardziej jak rozmowa z przyjaciółmi i dokładnie tyle samo z tego wynosiłam a nawet mniej. Więc i z tego zrezygnowałam, sama nauczyłam się siebie kontrolować i ponad rok nie czułam żebym potrzebowała pomocy. Ale teraz gdy mam przed sobą moją pierwszą sesje pewne efekty się nasiliły i nie wiem czy one są związane z borderem czy o co chodzi.
Zdarza mi się, że jem choć nie jestem głodna a potem mam poczucie winy i chce wymusić wymioty, choć wiem , że nie powinnam to 2 razy na parę miesięcy to robię. Często wypowiadam jakieś słowa bez kontekstu (które nie łączą się nawet z tym o czym myślałam) np: Tak, Nie, Nienawidzę Cię, Może, Chciałabym, Kocham cię. Czasem sobie nawet odpowiadam i zdarza mi się odwracać głowę gdy mówię te rzeczy.
Jestem w stanie odpłynąć na godziny tworząc inne światy i postacie, brałam to za kreatywność, która pomogłaby mi spisać te pomysły w jakąś książkę, ale ostatnio miałam dwie sytuacje gdzie w takiej fantazji przeżyłam z 50 lat. Jak się obudziłam to się rozpłakałam bo straciłam całą rodzinę i wszystko co uważałam tam za prawdziwe nigdy nie miało znaczenia. Czasem te fantazje tak przypominają życie, że nie wiem czy ta rzecz się wydarzyła naprawdę, zawsze muszę się upewniać. Jak jeżdżę autem to boje sie dojeżdżać do skrzyżowań, martwię się że odpłynę i wjadę w inne auto, albo, że będzie zielone światło a ja będę siedzieć zamyślona.
Mam też wrażenie, że mam w sobie 3 osobowości, jakaś rzecz może mi w pewnym momencie nie wychodzić po czym po sekundzie zmienia mi sie sposób bycia i po prostu to robię. Wiem, że zmienia mi się charakter bo inni też to zauważają, może nie najblizisi bo już sie do tego przyzwyczaili, ale moi znajomi dostrzegają, że zmienia mi się głos, sposób siedzenia, sposób mówienia i opinie na dany temat.
Pod znakiem zapytania jest też moja seksualność, na pewno podobają mi się mężczyźni, ale fantazjuje o tym, że ja też jestem mężczyzną. Lubie być kobietą, ubierać się w ładne ubrania, robić makijaż, mieć krągłe kształty, ale podoba mi się myśl bycia silnym mężczyzną. Podoba mi się myśl bycia z mężczyzną i jako kobieta i jako mężczyzna dlatego dopiero teraz to do mnie dociera.
Nie wiem czy to wszystko jest związane z Borderem, czy są to oddzielne problemy. Ale jeżeli jest to w jakiś sposób ze sobą połączone, czy jest osoba która się specjalizuje z tego typu przypadkami? Chciałabym wiedzieć co robić żeby zmniejszyć wpływ stresu na mnie i jak pogodzić się sama z sobą w takich sytuacjach. Przepraszam, że tak się rozpisałam.