Początek depresji
1
odpowiedzi
Mam 23 lata, mam męża i małe dziecko. Jestem dobrą mamą odnalazlan sie w nowej roli jednak czuje ze całe życie przegrałam. Skonczylam studia tzn pierwszy stopień i od roku siedzę w donu i wychowuje dziecko. Czuje że mam chyba stan przed depresyjny jeśli tak można to nazwać. Nie wiem ciągle chodzę smutna a po nocach płaczę nie wiem co robić jak uwierzyć w siebie, w to że jeszcze mogę coś zdziałać w życiu.
Szanowna Pani,
Jest Pani młodą osobą która, jak Pani twierdzi, całkiem dobrze radzi sobie z codziennymi obowiązkami. Z doświadczenia swojego i swoich pacjentek wiem, że bycie młodą mamą to jedna z najtrudniejszych ról w życiu ( zresztą bycie mamą w ogóle). Pojawiają się wtedy myśli dotyczące przyszłości swojej i dziecka. Strach przed nowym i nieznanym. Często młode mamy mają poczucie , że „wszystko” co dobre, wartościowe i istotne w życiu, skończyło się bezpowrotnie. ..no i jeszcze burza hormonów, która zwykle nie pomaga okiełznać emocji.
Wszystkie to jednak minie...Zarówno biologicznie jak i zawodowo to najlepszym wieku na bycie mamą. Może Pani spokojnie myśleć o przyszłości, i jeśli da Pani to spokój, może warto pomyśleć o zaocznych magisterskich studiach, nauce języka… ale przede wszystkim cieszyć się macierzyństwem. Rok, dwa czy trzy miną bardzo szybko i z pewnością nic Panią w życiu nie ominie.
Ważne jest jednak to aby, nie ulegać pewnym stereotypom dotyczącym bycia mamą. Nie musi Pani być wiecznie zadowolona, uśmiechnięta, spełniona, szczęśliwa i pełna energii. Może mieć Pani swoje chwile słabości i rozterek. Jeśli jednak uzna Pani lub ktoś z bliskich, że ten czas obniżonego nastroju jest częstszy i dłuższy niż ten dobry, może warto wtedy pomyśleć o wizycie u psychologa lub lekarza pierwszego kontaktu, który powinien ocenić czy potrzebna jest dodatkowe wsparcie terapią lub lekami.
Serdecznie pozdrawiam
Magda Synowska
Jest Pani młodą osobą która, jak Pani twierdzi, całkiem dobrze radzi sobie z codziennymi obowiązkami. Z doświadczenia swojego i swoich pacjentek wiem, że bycie młodą mamą to jedna z najtrudniejszych ról w życiu ( zresztą bycie mamą w ogóle). Pojawiają się wtedy myśli dotyczące przyszłości swojej i dziecka. Strach przed nowym i nieznanym. Często młode mamy mają poczucie , że „wszystko” co dobre, wartościowe i istotne w życiu, skończyło się bezpowrotnie. ..no i jeszcze burza hormonów, która zwykle nie pomaga okiełznać emocji.
Wszystkie to jednak minie...Zarówno biologicznie jak i zawodowo to najlepszym wieku na bycie mamą. Może Pani spokojnie myśleć o przyszłości, i jeśli da Pani to spokój, może warto pomyśleć o zaocznych magisterskich studiach, nauce języka… ale przede wszystkim cieszyć się macierzyństwem. Rok, dwa czy trzy miną bardzo szybko i z pewnością nic Panią w życiu nie ominie.
Ważne jest jednak to aby, nie ulegać pewnym stereotypom dotyczącym bycia mamą. Nie musi Pani być wiecznie zadowolona, uśmiechnięta, spełniona, szczęśliwa i pełna energii. Może mieć Pani swoje chwile słabości i rozterek. Jeśli jednak uzna Pani lub ktoś z bliskich, że ten czas obniżonego nastroju jest częstszy i dłuższy niż ten dobry, może warto wtedy pomyśleć o wizycie u psychologa lub lekarza pierwszego kontaktu, który powinien ocenić czy potrzebna jest dodatkowe wsparcie terapią lub lekami.
Serdecznie pozdrawiam
Magda Synowska
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.