Od jakiegis czasu boryka się z lękiem sama nie wiem czym on jest spowodowany do tego doszło oszołomi

Szanowna Pani, uczucie oszołomienia może pojawiać się wraz z silnym poczuciem lęku, jest to z sobą związane. Wykluczyła Pani przyczynę neurologiczną, zatem przyczyna lęku, a co za tym idzie - oszołomienia, może tkwić w psychice. Warto skonsultować się z psychologiem. Odkrycie powodu lęku pozwala odpowiednio dobrać narzędzia w celu poradzenia sobie z tą trudnością. Jeżeli przyczyną są czynniki psychologiczne, psycholog/ psychoterapeuta będzie mógł z Panią skutecznie pracować nad poprawą Pani stanu dzięki odpowiedniej terapii.
Z poważaniem,
Anna Łabuz-Błaszczak

Jeśli wykluczyła Pani fizyczne podłoże uczucia oszołomienia może warto poszukać przyczyn w swojej psychice. Zazwyczaj nasze ciało i nasz umysł wysyłają nam sygnały, które mają być obroną, ostrzeżeniem, czasem znakiem przeciążenia myślami, emocjami, czy wcześniejszymi życiowymi doświadczeniami... To może być lęk, stres, smutek, coś, co trwa obecnie, albo powrót dawno zapomnianej sprawy. Zachęcam do zadbania o siebie i kontaktu z psychoterapeutą, zwłaszcza, że podobne odczucia mogą męczyć, niepokoić i utrudniać codzienne funkcjonowanie. Pozdrawiam Dorota Górecka

Dzień dobry.

Oczywiście podzielam zdanie specjalistów polecających Pani wizytę u specjalisty w dziedzinie zdrowia psychicznego.

Opisywane przez Panią uczucia dotyczyć mogą problemów ze spektrum zaburzeń lękowych. Aby zrozumieć ich naturę korzystnym byłaby konsultacja psychologiczna, ponieważ poprzez psychoedukację może poznać Pani naturę tych trudności, jak również może mieć Pani szansę zaobserwować u siebie czynniki, które wywołują takie objawy, których osią jest lęk.

W czasie sesji z psychoterapeutą poznawczo - behawioralnym ma Pani szansę nauczyć się rozpoznawać stany poprzedzające i zwiastujące atak lękowy i poczucie oszołomienia oraz może Pani poznać i wybrać skuteczne dla Pani metody radzenia sobie z nim w przyszłości.

Na podstawie, krótkiego Pani opisu, bez znajomości kontekstu i okoliczności w których odczuwa Pani lęk i oszołomienie - ciężko jest się odnieść precyzyjnie, a także zdefiniować źródło problemu i możliwość radzenia sobie.

Istotne znaczenie mają pytania:
- Od jakiego czasu doświadcza Pani tego uczucia?
- Czy zanim pojawi się lęk lub poczucie oszołomienia ma miejsce jakaś konkretna sytuacja powiązana np ze stresem?
- Jak dotychczas radzi sobie Pani z doświadczaniem wspomnianych objawów? Jakie Pani zachowanie temu towarzyszy: chęć unikania, ucieczki, walki z emocjami czy być może tzw zamrożenia/ chęć nie czucia niczego.
- O czym sobie Pani mówi doświadczając lęku i oszołomienia? Jak Pani te emocje interpretuje?
- Jak wygląda u Pani proces przetwarzania własnych myśli na temat tych doświadczeń? Tzn. czy myśli Pani o nich i analizuje je wielokrotnie czy wręcz przeciwnie stara się Pani, aby to uczucie jak najszybciej minęło i nie wróciło więcej.

To tylko część z pytań na które z pewnością warto się pochylić i wspólnie z psychoterapeutą przeanalizować, zrozumieć, a następnie na podstawie Pani doświadczenia i opowiedzianej historii - dobrać odpowiednie narzędzia radzenia sobie.

Farmakoterapia (terapia lekami) do czasu podjęcia decyzji, a także na początku współpracy z psychoterapeutą mogą pomóc Pani w wyciszeniu objawów, niemniej polecałabym pracę źródłem problemu (wyuczeniem zdrowych nowych reakcji, zmianą dotychczasowych nawyków, Pani przekonaniami kluczowymi o sobie i świecie, Pani doświadczeniach) nie poprzestając jedynie na leczeniu lekami, które jest leczeniem objawowym.

Zdrowia, siły, a także przestrzeni na zmianę Pani życzę.
Edyta Zawodna