Myśle ze mam problem, od dziecka chorowałam, między innymi onkologicznie, pół życia spędziłam w szpi
3
odpowiedzi
Myśle ze mam problem, od dziecka chorowałam, między innymi onkologicznie, pół życia spędziłam w szpitalu, do tego mam dość specyficznego ojca z którym nigdy nie miałam bliskich relacji a w przeszłości w domu zdarzały się kłótnie, z mama mam dobre relacje ale w przeszłości była alkoholiczką, do tego epiozod zauroczenia który ciągnie się za mną do dziś choć jestem w szczęśliwym związku, mój problem polega na tym iż miewam napady bezradności, bezsensu życia, potrafię cały dzień przeleżeć w łóżku i płakać by następnego dnia rano wstać jak gdyby nic takiego nie miało miejsca, zazwyczaj to takich sytuacji doprowadzają mnie mało znaczące szczegóły np. zły dzień w pracy, ponadto ciagle się boje ze choroba wróci, nie lubię nic planować na dłużej bo boje się ze choroba powróci, jestem bardzo wybuchowa i nerwowa nie wiem gdzie mam się udać z moim problemem, proszę o pomoc.
Witam Serdecznie
Z przedstawionego przez Panią opisu, wynika, że wiele Pani doświadczyła już w życiu, a Pani stan w pewien sposób może jest odpowiedzią na to, co działo się w nim. Pobyty w szpitalu, tak długie, choroba onkologiczna, słabe relacje z ojcem, alkoholizm mamy, to kiepskie fundamenty, by dobrze w życiu funkcjonować...Być może, to jest powodem Pani aktualnego samopoczucia, polecam serdecznie konsultację psychoterapeutyczną, w trakcie której, być może będzie Pani mogła zobaczyć to inaczej. Serdecznie pozdrawiam i zapraszam
Z przedstawionego przez Panią opisu, wynika, że wiele Pani doświadczyła już w życiu, a Pani stan w pewien sposób może jest odpowiedzią na to, co działo się w nim. Pobyty w szpitalu, tak długie, choroba onkologiczna, słabe relacje z ojcem, alkoholizm mamy, to kiepskie fundamenty, by dobrze w życiu funkcjonować...Być może, to jest powodem Pani aktualnego samopoczucia, polecam serdecznie konsultację psychoterapeutyczną, w trakcie której, być może będzie Pani mogła zobaczyć to inaczej. Serdecznie pozdrawiam i zapraszam
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Droga Pani, psycholog psycholog psycholog :) tak brzmi moja odpowiedż na dysforyczne stany w tym lęki. Kto jak nie zaufana empatyczna osoba zrobi z Pani kobietę -OLBRZYMA?
polecam się jesli Warszawa.
Agnieszka Truszkowska
psycholog
atruszkowska1000/at/gmail.com
polecam się jesli Warszawa.
Agnieszka Truszkowska
psycholog
atruszkowska1000/at/gmail.com
Szanowna Pani
Na podstawie opisu można przypuszczać, że ma Pani za sobą złożoną historię neurologiczno-onkologiczną i środowiskową, a obecnie zmaga się Pani z objawami, które mogą wskazywać na zaburzenia afektywne o przebiegu nawrotowym, np. epizody depresyjno-lękowe o charakterze atypowym lub współwystępujące z zespołem stresu pourazowego (PTSD), zaburzeniami adaptacyjnymi lub tzw. upośledzoną regulacją emocji, charakterystyczną dla osób z wysokim poziomem neuroplastyczności po traumie dzieciństwa
Cykliczność objawów, zależność od pozornie błahych wydarzeń (np. zły dzień w pracy), silna emocjonalna labilność oraz potrzeba izolacji przy jednoczesnej zdolności do funkcjonowania następnego dnia sugerują także możliwość tła atypowego neuroprzetwarzania emocji – czyli tzw. atypowości systemu nerwowego związanej z przetrwałym wzorcem przeciążenia i przełączania się między trybem mobilizacji a shutdownu
Jeśli równolegle pojawia się lęk przed nawrotem choroby nowotworowej i trudność w budowaniu planów, warto rozważyć także aspekt tzw. depresji postonkologicznej lub zaburzenia stresowego pourazowego powiązanego z chorobą somatyczną (DSM-5: 309.81)
Pani przeszłość rodzinna – brak bezpiecznej relacji z ojcem, współuzależnienie związane z mamą oraz długie leczenie szpitalne w młodym wieku – mogą mieć wpływ na obecny styl przeżywania emocji i tworzenia więzi
Zalecam: – diagnozę psychologiczną z oceną spektrum funkcjonowania emocjonalnego i tła neurologicznego
– konsultację u psychoterapeuty pracującego z traumą złożoną i chorobą przewlekłą
– rozważenie współpracy z psychiatrą, szczególnie w zakresie modulacji lęku i cyklicznych epizodów przytłoczenia.
Zapraszam do kontaktu
Na podstawie opisu można przypuszczać, że ma Pani za sobą złożoną historię neurologiczno-onkologiczną i środowiskową, a obecnie zmaga się Pani z objawami, które mogą wskazywać na zaburzenia afektywne o przebiegu nawrotowym, np. epizody depresyjno-lękowe o charakterze atypowym lub współwystępujące z zespołem stresu pourazowego (PTSD), zaburzeniami adaptacyjnymi lub tzw. upośledzoną regulacją emocji, charakterystyczną dla osób z wysokim poziomem neuroplastyczności po traumie dzieciństwa
Cykliczność objawów, zależność od pozornie błahych wydarzeń (np. zły dzień w pracy), silna emocjonalna labilność oraz potrzeba izolacji przy jednoczesnej zdolności do funkcjonowania następnego dnia sugerują także możliwość tła atypowego neuroprzetwarzania emocji – czyli tzw. atypowości systemu nerwowego związanej z przetrwałym wzorcem przeciążenia i przełączania się między trybem mobilizacji a shutdownu
Jeśli równolegle pojawia się lęk przed nawrotem choroby nowotworowej i trudność w budowaniu planów, warto rozważyć także aspekt tzw. depresji postonkologicznej lub zaburzenia stresowego pourazowego powiązanego z chorobą somatyczną (DSM-5: 309.81)
Pani przeszłość rodzinna – brak bezpiecznej relacji z ojcem, współuzależnienie związane z mamą oraz długie leczenie szpitalne w młodym wieku – mogą mieć wpływ na obecny styl przeżywania emocji i tworzenia więzi
Zalecam: – diagnozę psychologiczną z oceną spektrum funkcjonowania emocjonalnego i tła neurologicznego
– konsultację u psychoterapeuty pracującego z traumą złożoną i chorobą przewlekłą
– rozważenie współpracy z psychiatrą, szczególnie w zakresie modulacji lęku i cyklicznych epizodów przytłoczenia.
Zapraszam do kontaktu
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.