Mam pytanie dotyczące cechy "Przywódczości" Od paru lat choruję na depresję i przez 90% czasu przeż
3
odpowiedzi
Mam pytanie dotyczące cechy "Przywódczości"
Od paru lat choruję na depresję i przez 90% czasu przeżywam coś ciągle, nie mam siły, marudze.
Jednak, gdy czuje się dobrze mam energię ludzie określają mnie jako "Przywódczego" spytałem psychiatry i stwierdził, że mogę mieć silniejszy charakter od innych. Potrafię poruszyć tematy "Taboo"(?) o tym, że po lekach antydepresyjnych nie ma się ochoty na seks, viagrze i tym podobnych. Wychodzi na to, że potrafię zmotywować innych do widzenia wyżej.
Po takiej "gadce", która uaktywnia mi się w przypadku dobrego samopoczucia osoby słyszące to albo są mną bardzo zainteresowane albo wręcz przeciwnie.
1. Naprawdę mogę być przywódczy? Ta depresja mi tu nie pasuje.
2. O co w tej cesze tak naprawdę chodzi?
Od paru lat choruję na depresję i przez 90% czasu przeżywam coś ciągle, nie mam siły, marudze.
Jednak, gdy czuje się dobrze mam energię ludzie określają mnie jako "Przywódczego" spytałem psychiatry i stwierdził, że mogę mieć silniejszy charakter od innych. Potrafię poruszyć tematy "Taboo"(?) o tym, że po lekach antydepresyjnych nie ma się ochoty na seks, viagrze i tym podobnych. Wychodzi na to, że potrafię zmotywować innych do widzenia wyżej.
Po takiej "gadce", która uaktywnia mi się w przypadku dobrego samopoczucia osoby słyszące to albo są mną bardzo zainteresowane albo wręcz przeciwnie.
1. Naprawdę mogę być przywódczy? Ta depresja mi tu nie pasuje.
2. O co w tej cesze tak naprawdę chodzi?
Czy wykliczono u Pana zaburzenia dwubiegunowe? możliwe,że w fazie manii jest Pan "przywódczy",pełen energii i zapału. Później następuje faza depresji i z tamtych zachowań niewiele zostaje...
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry,
Mogę poradzić Panu obserwować jakie myśli pojawiają się wtedy gdy Pan czuje się „na górze” a co Pan myśli, gdy pojawia się spadek sił i gorszy nastrój. Dostrzegam w Pana wypowiedziach dążenie do widzenia świata zero-jedynkowo. Świat nie jest czarno-biały. W życiu tak bywa, że miewamy gorsze samopoczucie i zazwyczaj sami sobie je fundujemy swoim sposobem myślenia, a innym razem czujemy, że możemy podbijać świat. Nastrój bywa różny w różnych sytuacjach oraz w zależności od naszego nastawienia i również my zachowujemy się odmiennie w zależności od okoliczności. Dzięki samoobserwacji może Pan lepiej zrozumieć własne funkcjonowanie. Może tak jest, że ma Pan skłonności do bycia przywódczym, ale dodatkowo może Pan mieć tendencje do wpadania w gorszy nastrój i to się wzajemnie nie wyklucza.
Pozdrawiam serdecznie
Mogę poradzić Panu obserwować jakie myśli pojawiają się wtedy gdy Pan czuje się „na górze” a co Pan myśli, gdy pojawia się spadek sił i gorszy nastrój. Dostrzegam w Pana wypowiedziach dążenie do widzenia świata zero-jedynkowo. Świat nie jest czarno-biały. W życiu tak bywa, że miewamy gorsze samopoczucie i zazwyczaj sami sobie je fundujemy swoim sposobem myślenia, a innym razem czujemy, że możemy podbijać świat. Nastrój bywa różny w różnych sytuacjach oraz w zależności od naszego nastawienia i również my zachowujemy się odmiennie w zależności od okoliczności. Dzięki samoobserwacji może Pan lepiej zrozumieć własne funkcjonowanie. Może tak jest, że ma Pan skłonności do bycia przywódczym, ale dodatkowo może Pan mieć tendencje do wpadania w gorszy nastrój i to się wzajemnie nie wyklucza.
Pozdrawiam serdecznie
Szanowna Pani,
opisuje Pani złożony profil psychiczny, który może wskazywać na neuroatypowość systemu nerwowego, a konkretnie na współwystępowanie cech depresyjnych z epizodami podwyższonego nastroju i zwiększonej energii, w których ujawnia się cecha przywódczości. Tego typu dynamika może być charakterystyczna np. dla afektywności dwubiegunowej, cech ADHD lub silnego temperamentu afektywnego – co warto zróżnicować diagnostycznie.
Przywódczość nie wyklucza depresji – to cecha osobowości, nie stan emocjonalny. Oznacza m.in.:
zdolność do inspirowania innych i wpływania na ich sposób myślenia,
odwagę poruszania tematów społecznie niewygodnych, co może wynikać z większej niż przeciętna odporności na konformizm,
autonomiczne myślenie i spontaniczną ekspresję – szczególnie gdy napięcie psychiczne opada.
U osób z atypowym systemem nerwowym (np. ADHD, cechy spektrum, wysokowrażliwość) często obserwuje się oscylację między wycofaniem a hiperaktywnością społeczną, zależną od poziomu obciążenia sensorycznego i stanu psychicznego.
Co warto rozważyć:
Diagnostykę różnicową: czy objawy pasują bardziej do depresji jednobiegunowej, ADHD, czy spektrum zaburzeń afektywnych (np. dystymia z epizodami hipomanii),
Pracę terapeutyczną nad integracją własnej tożsamości przywódczej z epizodami kryzysu emocjonalnego,
Zrozumienie, że przywództwo nie oznacza bycia zawsze silnym – to raczej umiejętność dawania znaczenia rzeczom, które dla innych są trudne.
Pani pytanie pokazuje dużą samoświadomość. To, że potrafi Pani pociągnąć innych za sobą w chwilach jasności, nie znaczy, że depresja Pani „nie pasuje”. Ona współistnieje – ale nie odbiera Pani wpływu.
Zapraszam do kontaktu
opisuje Pani złożony profil psychiczny, który może wskazywać na neuroatypowość systemu nerwowego, a konkretnie na współwystępowanie cech depresyjnych z epizodami podwyższonego nastroju i zwiększonej energii, w których ujawnia się cecha przywódczości. Tego typu dynamika może być charakterystyczna np. dla afektywności dwubiegunowej, cech ADHD lub silnego temperamentu afektywnego – co warto zróżnicować diagnostycznie.
Przywódczość nie wyklucza depresji – to cecha osobowości, nie stan emocjonalny. Oznacza m.in.:
zdolność do inspirowania innych i wpływania na ich sposób myślenia,
odwagę poruszania tematów społecznie niewygodnych, co może wynikać z większej niż przeciętna odporności na konformizm,
autonomiczne myślenie i spontaniczną ekspresję – szczególnie gdy napięcie psychiczne opada.
U osób z atypowym systemem nerwowym (np. ADHD, cechy spektrum, wysokowrażliwość) często obserwuje się oscylację między wycofaniem a hiperaktywnością społeczną, zależną od poziomu obciążenia sensorycznego i stanu psychicznego.
Co warto rozważyć:
Diagnostykę różnicową: czy objawy pasują bardziej do depresji jednobiegunowej, ADHD, czy spektrum zaburzeń afektywnych (np. dystymia z epizodami hipomanii),
Pracę terapeutyczną nad integracją własnej tożsamości przywódczej z epizodami kryzysu emocjonalnego,
Zrozumienie, że przywództwo nie oznacza bycia zawsze silnym – to raczej umiejętność dawania znaczenia rzeczom, które dla innych są trudne.
Pani pytanie pokazuje dużą samoświadomość. To, że potrafi Pani pociągnąć innych za sobą w chwilach jasności, nie znaczy, że depresja Pani „nie pasuje”. Ona współistnieje – ale nie odbiera Pani wpływu.
Zapraszam do kontaktu
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.