Mam faceta który jest mamisynkiem.To wyszło z czasem. On nie może się od niej uwolnić ma 46 lał i je

Witam. Może warto nie zostawać z tym samotnie i umówić się na konsultacje do psychoterapeuty. Angelika Urban, pozdrawiam

Dzień dobry,
przede wszystkim powinna powiedzieć Pani o swoich obiekcjach partnerowi. Często wydaje nam się, że druga osoba musi postępować tak lub inaczej, bo jest to zgodne z naszym tokiem rozumowania. Jeśli jednak nie porozmawiamy o tym, gdzie widzimy problem, on sam się nie rozwiąże. Możliwe jest, iż Pani partnera łączy z matką silna więź, którą trudno jest zminimalizować z dnia na dzień. Być może nie zdaje sobie on z tego sprawy. W pewnym momencie życia każda dorosła osoba zamienia rodzinę pochodzenia, tworząc własną. Jest to naturalny proces. Jeśli zachowanie Pani partnera wydaje się Pani nieodpowiednie, proszę spróbować wytłumaczyć swój niepokój, bądź też w razie potrzeby udajcie się Państwo do specjalisty. Czasami spojrzenie z zewnątrz może wiele wnieść do związku.
Pozdrawiam i życzę powodzenia :)

Współczuję i życzę mądrych decyzji. Być może partner nabiera odwagi, by się uwolnić od mamy. Ale całkiem możliwe, że po jakimś czasie, gdy między Wami będzie jakieś napięcie "wróci" do mamy, i co dalej? Czy jest Pani gotowa na trójkąt z mamą?

Dzień dobry. Obawiam się, że to Pani partner musi wykonać swoją wewnętrzną pracę, by rozstać się emocjonalnie ze mamą.
Panią zachęcam do poszukania psychologa/ psychoterapeuty dla siebie, z którym będzie mogła Pani przyjrzeć się własnym emocjom, potrzebom, wyobrażeniom dotyczącym związku, urealnić swój aktualny związek i zdecydować czy chce Pani w nim zostać. To trudna praca.
Pozdrawiam

Dzień dobry,

Przebywanie w relacji trójstronnej, w której oprócz małżonków jest jeszcze jeden z rodziców/teściów, może doprowadzić do napięć, stresu oraz konfliktowych sytuacji.

Nie ma Pani bezpośredniego wpływu na relację męża z rodzicem, natomiast w tej sytuacji może Pani zadbać o siebie, poprzez nawiązanie kontaktu z psychologiem w celu odbycia sesji wsparcia, pomocy psychologicznej.

Tego typu spotkania pozwolą zrozumieć swoje emocje, wyrazić potrzeby, nazwać oczekiwania w odniesieniu do relacji, małżeństwa oraz trudności, którą Panią dotykają. Z Pani wypowiedzi trudno wywnioskować czy Pani mąż podobnie widzi sytuację - jedną z alternatyw może być terapia par, którą również może Pani zasugerować mężowi.

Pozdrawiam serdecznie,
Jakub Rataj

Rozumiem Panią, odwracajac sytuację, gdyby Pani partnera porównywała do swojego taty - wciąż dając mu odczuć ze jest "drugi" - to sytuacja w zwiazku nie do zaakceptowania. Środki jakimi dojść do zmiany zostały tu juz wymienione różne, na pewno niewarto trwać w sytuacji która przysparza cierpienia.

Dzień Dobry,
widzę, że sprawa jest trudna. Zalecam kontakt ze specjalistą,aby szerzej omówić ten problem. Pozdrawiam serdecznie

Myślę, że w Pani sytuacji warto porozmawiać z partnerem otwarcie o emocjach. Brak "odciętej pępowiny" może rzutować na gorszą jakość Waszej relacji. Rodzi się pytanie, czy partner jest gotowy na zmianę ze swojej strony i czy uznaje swoje zachowania za czynnik problemowy. Jeśli nie wykaże chęci zmiany, nie zmieni Pani jego zachowania. Natomiast watro przeanalizować, co Pani może zrobić dla siebie samej, aby zbudować stabilne poczucie bezpieczeństwa i zatroszczyć się o przeżywane teraz trudne emocje. Zapraszam na konsultacje, podczas których będzie Pani mogła szerzej omówić temat. Pozdrawiam serdecznie Ewa Wojtowicz - Psycholog, Trener mentalny

Sytuacja, w której pomiędzy dwoje dorosłych ludzi, wchodzi ktoś trzeci - zawsze może wiązać się z bezsilnością i frustracją. W Pani przypadku, jest to Mama partnera, z którą w Pani odczuciu jest zbyt emocjonalnie związany.
Myślę, że początkiem - dobrym początkiem- mogłoby być rozpoznanie w sobie, co dokładnie boli Panią w ich relacjach, co dokładnie odbiera Wam Pani zdaniem jej obecność. Kiedy stajemy w osobistej prawdzie wobec tego, co trudne, łatwiej nam zastanowić się, gdzie są nasze granice.
Być może warto też zastanowić się nad tym, gdzie kończy się Pani tolerancja i pole do kompromisu, a później szczerze porozmawiać z partnerem. Jeśli trudno Wam spotkać się w takiej rozmowie, możecie do tego celu wykorzystać gabinet terapeuty par. Czasami w takim neutralnym miejscu, w obecności kogoś, kto życzliwie towarzyszy - łatwiej jest zebrać myśli i komunikować się. Pozdrawiam serdecznie.

Dzień dobry, w takim przypadku warto skorzystać z wizyty u Psychologa lub Psychoterapeuty specjalizującego się w terapii Par, wziąć udział w spotkaniach osobno a później razem, aby omówić jak ta sytuacja wpływa na każdego z Państwa oraz na waszą relację i co można by zrobić, aby sytuacja ta nie była dla Pani źrodłem do niepokoju i cierpienia.