Mam 28 lat i od dłuższego czasu żyję za granicą w Anglii, a właściwie,,wegetuje". Moim problemem jes

Mam 28 lat i od dłuższego czasu żyję za granicą w Anglii, a właściwie,,wegetuje". Moim problemem jest bariera językowa oraz niemożność odnalezienia się w kraju. Ciężko mi jest tutaj znaleźć pracę, ponieważ nie jestem taka przebojowa jak niektórzy. Dodatkowo dochodzi stres z powodu wynajmowania mieszkania z wspolokatorami. Jeden z nich czepia się mnie o każdą błahostkę i zauważam,że gdy tylko zepsuje mi tym humor czerpie z tego satysfakcję. Wysysa ze mnie cała energię do tego stopnia, że nie mam odwagi wyjść ze swojego pokoju kiedy jestem sama (wynajmuje z chłopakiem). Boję się cokolwiek zrobić w domu a chcialabym normalnie móc funkcjonować jak czlowiek.Czuje się tam bardzo niekomfortowo. Dodam też, że lokatorzy nie kwapią się do ogrzewania mieszkania. W pokoju jest czasem 15 stopni a kiedy ja akurat chce się wykąpać czasem leci zimna woda. Wiem, ze oni to robią specjalnie. Pomimo tego, ze dokładamy się im do czynszu zawsze na czas. Żyje cały czas w napięciu. Chłopak twierdzi, żebym olewala i nie przejmowała się tym co lokatorzy mówią ale ja tak nie potrafię. Wszystko biorę do siebie. Tęsknię też bardzo za rodziną. Wszelkie wyjazdy na święta czy wakacje do PL są dla mnie wybawieniem. Muszę się komuś wygadać bo przez mój nastrój sama widzę po sobie, że przez większość dni nie mam siły na działanie. Pozdrawiam serdecznie.