Mam 20 lat i zastanawiam się nad wizytą u psychologa, ponieważ wydaje mi się, że " coś jest nie tak

3 odpowiedzi
Mam 20 lat i zastanawiam się nad wizytą u psychologa, ponieważ wydaje mi się, że " coś jest nie tak ". Mianowicie jestem neutralna.. To czy żyje czy nie jest mi na codzień całkowicie obojętne a zdarzają się momenty, że poprostu nie chce żyć, ale nie okaleczam się ani nie planuje samobójstwa. Ciężko jest mi się zabrać do czegokolwiek, gdyż uważam, że co bym nie zrobiła to jest bez sensu lub czuje niewytłumaczalną niemoc, która uniemożliwia mi jakiekolwiek działania. Ponadto dużo osób mówi mi, że jestem egoistyczna i bezczelna. Zdarza mi się często krytykować innych, ale jeżeli ktoś skrytykuje mnie ja zaczynam sie denerwować. Odbieram krytyke jako atak i reaguje na to agresją słowną. Chciałabym się dowiedzieć czy po tym krótkim opisie Pan(i) podejrzewa jakąś chorobę psychiczną u mnie i jeśli tak to jaką.. No i czywiście również chciałabym poznać zdanie specjalisty na temat tego czy powinnam sie udać do lekarza czy Ty może poprostu powód ciężkiego charakteru i lenistwa tak jak to na pierwszy rzut wygląda. Pozdrawiam
Szanowna Pani,
bez dokładnego wywiadu i rozmowy z Panią nikt nie zdiagnozuje, a nawet nie może podejrzewać u Pani żadnej choroby psychicznej. Opisuje Pani kilka przykładów tego, w jaki sposób funkjconuje Pani w swoim środowisku i w relacjach z ludźmi. Zgłasza Pani niezadowolenie ze sposobu swojego funkcjonowania. To nie oznacza, że jest Pani na coś konkretnego chora. Podczas wizyty u psychologa będzie Pani mogła szczegółowo opowiedzieć o tym, co Pani czuje, myśli, przeżywa. Dobry psycholog/ terapeuta zapewni Pani atmosferę bezpieczeństwa, otwartości, empatycznie wysłucha bez oceniania. Może również pomóc Pani w nauczeniu się np. sposobów kontrolowania złości, tolerowania dyskomfortu psychicznego, a także takich "sztuczek" w komunikacji, które sprawiają, że zamiast się kłócić z druga osobą, prowadzimy dialog, co zdecydowanie polepsza relację. Może Pani skorzystać zarówno z wizyty płatnej, jak i darmowej: w poradni, fundacji, dni otwartych różnych instytucji.
Pozdrawiam serdecznie i życzę dużo dobrego

Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online

Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.

Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień Dobry :)

Zauważa Pani u siebie zmianę, rozważa, jak ją rozumieć i co zrobić /.../.

Trudno drogą www diagnozować, jest to wręcz niewskazane.
Z Pani listu wywnioskować należy, że bez wątpienia coś się dzieje. Objawy przez Panią opisane mogą być objawami depresyjnymi. To, czy jest to depresja, czy objawy depresyjne wynikają z Pani konstrukcji osobowości bądź sytuują się w spektrum innych problemów - na przykładów zaburzeń nerwicowych /osoby z zaburzeniami lękowymi często doświadczają problemów z samopoczuciem/ pozwoli stwierdzić wizyta u psychoterapeuty lub u psychologa.

Polecam omówić szerzej swoje samopoczucie w kontakcie bezpośrednim, indywidualnym ze specjalistą.

W sprawie braku energii warto także, obok, udać się do dobrego internisty - czasami zaburzenia czynności tarczycy /badanie hormonu TSH z krwi/ bądź niedobór żelaza, bądź cukrzyca, bądź inne problemy somatyczne mogą sprzyjać poczuciu wyczerpania. Zaleca, by nie pomijać także tego kontekstu. Bywa, że oba nakładają się - związany z chorobami ciała, problemami somatycznymi oraz z aspektu psychologicznego.

Pozwoli to Pani rozumieć to, co się dzieje i stworzyć plan działania dla Pani, plan pomocy.


Załączam życzenia wszystkiego dobrego.
Powodzenia.

Agata Maria Aleksińska, psycholog, psychoterapeuta, Warszawa, Włocławek.
Witam serdecznie. Podany przez pania opis nie swiadczy o chorobie psychicznej ale warto pamietac ze do wystawienia diagnozy potrzebna jest znacznie wieksza ilosc informacji.
Na podstawie tego co przeczytalem, radzilbym psychoterapie ktora pomoglaby pani nauczyc sie tzw samo-regulacji emocji. Oznacza to ze pomimo stresujacych i/lub irytujacych sytuacji, bedzie pani wstanie stawic im czola bez poczucia rosnacej agresji/zlosci.
W kwesti tej tzw "neutralnosci" to opis wskazywal bo znaczaco obnizony poziom motywacji ktory negatywnie wplywa na postrzeganie wlasnego zycia lub sytuacji w ktorych sie pani znajduje.
Psychoterapia pozwolilaby pani sie zaglebic w te dwie kwestie, ale wazne jest by udac sie do odpowiedniego psychoterapeuty.
Radzilbym specjaliste ktory specjalizuje sie w terapi humanistycznej (znanej rowniez jako "terapii skupionej wokol pacjenta"), poznawczo i dialektyczno behawioralnej (CBT+DBT) oraz zna sie na wywiadzie motywacyjnym (lub alternatywnie coaching). Jest to bardzo istotne by specjalista z ktorym bedzie pani pracowac zna sie na powyzszych modelach (sa one niezbedne by skupic sie na wspomnianych wyzej potrzebach terapeutycznych).

Pozdrawiam,
Adrian Olesiak

Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie

  • Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo.
  • Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle.
  • Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza.
  • Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą.
  • Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza.
  • Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków.

Ta wartość jest zbyt krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków.


Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie
Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie.
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.