Mam 15 lat, zaraz skończę 16 i spory problem, może nie poważny ale bardzo uciążliwy, ponieważ odkąd
3
odpowiedzi
Mam 15 lat, zaraz skończę 16 i spory problem, może nie poważny ale bardzo uciążliwy, ponieważ odkąd pamiętam mam wstręt do jedzenia warzyw, owoców i większości mięs oprócz drobiu. Gdy próbuje sięgnąc nawet po jakieś przetworzone produkty z kawałkami np. jakiegoś owoca/warzywa od razu mam odruch wymiotny, bo obrzydza mnie struktura i sam fakt jedzenia go. Jest to dla mnie duże obciążenie, ponieważ gdziekolwiek pójdę na jakąś 18-stkę lub inne wydarzenie, nie potrafie jeść nic oprócz klusek śląskich, frytek, nuggetsów i tym podobnych, jednym słowem jest mi po prostu wstyd. Na śniadanie jem głównie tosty z serem lub chleb z białym serem, zdarzy się jajecznjca, obiady to praktycznie tylko kotlet drobiowy z frytkami/ziemniakami a na kolację też jem tosty lub jajecznicę. Mam dość tej monotoni i jedzenia w kółko tego samego. Warto też wspomnieć że mam niedowagę (184cm, 64kg), jem dużo chispów, słodyczy i ogólnie niezdrowej żywności i na tym się opieram a chciałbym zacząc odżywiać się jak "inni", zdrowiej lub pójśc w jakąś diete która dobiłaby mój deficyt kaloryczny a co za tym idzie przytyć, jednak każda taka dieta wymaga "normalnego" jedzenia. Moi rodzice uważają, że problem tkwi we mnie i że to ja decyduje o tym co jem. Chciałbym się dowiedzieć jakim sposobem mógłbym sobie z tym poradzić.Z góry dziękuję za wszelką pomoc.
Dzień dobry, wybiórczość pokarmowa wymaga terapii SI. Wystarczy wbić w Google "terapia SI" i znaleźć taką najbliżej miejsca zamieszkania. Pozdrawiam i życzę powodzenia!
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
To co opisujesz może wskazywać na zaburzenie wybiórczego jedzenia znane jako ARFID (Avoidant/Restrictive Food Intake Disorder) czyli zaburzenie polegające na silnej niechęci do spożywania określonych grup produktów często z powodu ich struktury smaku lub zapachu i nie jest to kwestia zwykłego "grymaszenia" ale realny problem który wpływa na twoje odżywianie i codzienne funkcjonowanie brak różnorodnej diety może prowadzić do niedoborów witamin i składników mineralnych co w twoim przypadku już skutkuje niedowagą i ograniczoną ilością energii pierwszym krokiem może być stopniowe oswajanie się z nowymi produktami zacznij od bardzo małych ilości np jednego kęsa nowego jedzenia w połączeniu z tym co już jesz np kawałek warzywa zmieszany z serem w tostach lub zmiksowany w sosie do makaronu nie zmuszaj się do jedzenia na siłę ale eksperymentuj w komfortowy sposób pomocna może być konsultacja z psychodietetykiem lub terapeutą który pomoże ci przepracować niechęć do jedzenia różnych produktów oraz opracować strategię stopniowego wprowadzania nowych pokarmów jeśli towarzyszą ci silne odruchy wymiotne przy próbach jedzenia określonych produktów warto sprawdzić czy nie masz nadwrażliwości sensorycznej co również może wpływać na twoją reakcję na niektóre pokarmy terapia poznawczo-behawioralna może pomóc w przełamaniu niechęci do różnych struktur i smaków i nauczeniu się stopniowego rozszerzania diety spróbuj też urozmaicać dietę w sposób który nie będzie dla ciebie zbyt obciążający np dodając odżywcze koktajle na bazie mleka jogurtu i odżywek białkowych możesz również sięgnąć po suplementację np witaminę D magnez czy cynk pod kontrolą lekarza aby wspomóc organizm w procesie adaptacji do nowej diety jeśli masz możliwość warto skonsultować się ze specjalistą który pomoże ci znaleźć najlepsze rozwiązanie i stopniowo wyjść z tego schematu żywieniowego. Radosław Helwich CEO ESC Ośrodek Leczenia E-Uzależnień ul Boguckiego 6/3 Warszawa Żoliborz.
Drogi Pacjencie,
To, co opisujesz, to przykład wybiórczości pokarmowej, która może być naprawdę uciążliwa i ograniczać codzienne funkcjonowanie, zwłaszcza w sytuacjach społecznych, jak imprezy czy wyjścia z przyjaciółmi. Wybiórczość tego typu czasami bywa skorelowana ze spektrum autyzmu, choć nie musi oznaczać, że tak jest w Twoim przypadku. Ważne jest, żeby podejść do tego w sposób profesjonalny i indywidualny.
Dobrym pierwszym krokiem jest konsultacja z psychologiem lub psychoterapeutą wyspecjalizowanym w ASD (Autism Spectrum Disorder), który pomoże zrozumieć mechanizmy stojące za Twoją reakcją na jedzenie i zaproponuje odpowiednie strategie. Samodzielnie możesz również wykonać kwestionariusz przesiewowy AQ (Autism-Spectrum Quotient), dostępny online. Wynik powyżej 32 punktów jest wskazaniem do dalszej diagnostyki i może być sygnałem, że warto porozmawiać z specjalistą w kierunku ASD.
Równolegle warto skonsultować się z internistą i dietetykiem, aby wykonać podstawowe badania krwi i sprawdzić poziomy witamin, minerałów i innych parametrów odżywczych. Dzięki temu będzie można wykryć ewentualne niedobory, które mogą wynikać z bardzo ograniczonej diety, i wprowadzić odpowiednie suplementacje lub modyfikacje diety. Dietetyk może też przygotować plan żywieniowy dostosowany do Twoich preferencji sensorycznych i jednocześnie zaspokajający potrzeby energetyczne i odżywcze Twojego organizmu, co jest szczególnie ważne przy niedowadze i chęci zdrowego przyrostu masy ciała.
W międzyczasie można zacząć wprowadzać drobne zmiany w diecie w sposób stopniowy i bez presji, np. poprzez eksperymentowanie z teksturami i przygotowaniem potraw w formach, które są dla Ciebie akceptowalne. Warto też prowadzić dziennik jedzenia i notować, które potrawy są akceptowalne, a które wywołują odruch wymiotny, żeby psycholog i dietetyk mogli pracować nad strategią dostosowaną do Twoich potrzeb.
Dodatkowo w trudniejszych momentach można czasowo wspomóc się gotowymi odżywkami lub preparatami medycznymi stosowanymi często po operacjach czy w stanach wymagających szybkiego uzupełnienia składników odżywczych. Zawierają one kompleks witamin, minerałów, białek i energii, co może pomóc zaspokoić potrzeby organizmu w okresach, gdy trudno jest spożywać różnorodne posiłki. Ważne jest jednak, aby korzystać z nich pod kontrolą dietetyka lub lekarza, żeby nie doprowadzić do nadmiaru niektórych składników.
Najważniejsze to pamiętać, że problem nie wynika z braku silnej woli – wybiórczość pokarmowa jest realnym ograniczeniem sensorycznym i emocjonalnym, a profesjonalne wsparcie może bardzo pomóc w rozszerzeniu diety, poprawie odżywiania, redukcji stresu w sytuacjach społecznych i zapobieganiu niedoborom odżywczym.
Pozdrawiam serdecznie,
OBiałek
To, co opisujesz, to przykład wybiórczości pokarmowej, która może być naprawdę uciążliwa i ograniczać codzienne funkcjonowanie, zwłaszcza w sytuacjach społecznych, jak imprezy czy wyjścia z przyjaciółmi. Wybiórczość tego typu czasami bywa skorelowana ze spektrum autyzmu, choć nie musi oznaczać, że tak jest w Twoim przypadku. Ważne jest, żeby podejść do tego w sposób profesjonalny i indywidualny.
Dobrym pierwszym krokiem jest konsultacja z psychologiem lub psychoterapeutą wyspecjalizowanym w ASD (Autism Spectrum Disorder), który pomoże zrozumieć mechanizmy stojące za Twoją reakcją na jedzenie i zaproponuje odpowiednie strategie. Samodzielnie możesz również wykonać kwestionariusz przesiewowy AQ (Autism-Spectrum Quotient), dostępny online. Wynik powyżej 32 punktów jest wskazaniem do dalszej diagnostyki i może być sygnałem, że warto porozmawiać z specjalistą w kierunku ASD.
Równolegle warto skonsultować się z internistą i dietetykiem, aby wykonać podstawowe badania krwi i sprawdzić poziomy witamin, minerałów i innych parametrów odżywczych. Dzięki temu będzie można wykryć ewentualne niedobory, które mogą wynikać z bardzo ograniczonej diety, i wprowadzić odpowiednie suplementacje lub modyfikacje diety. Dietetyk może też przygotować plan żywieniowy dostosowany do Twoich preferencji sensorycznych i jednocześnie zaspokajający potrzeby energetyczne i odżywcze Twojego organizmu, co jest szczególnie ważne przy niedowadze i chęci zdrowego przyrostu masy ciała.
W międzyczasie można zacząć wprowadzać drobne zmiany w diecie w sposób stopniowy i bez presji, np. poprzez eksperymentowanie z teksturami i przygotowaniem potraw w formach, które są dla Ciebie akceptowalne. Warto też prowadzić dziennik jedzenia i notować, które potrawy są akceptowalne, a które wywołują odruch wymiotny, żeby psycholog i dietetyk mogli pracować nad strategią dostosowaną do Twoich potrzeb.
Dodatkowo w trudniejszych momentach można czasowo wspomóc się gotowymi odżywkami lub preparatami medycznymi stosowanymi często po operacjach czy w stanach wymagających szybkiego uzupełnienia składników odżywczych. Zawierają one kompleks witamin, minerałów, białek i energii, co może pomóc zaspokoić potrzeby organizmu w okresach, gdy trudno jest spożywać różnorodne posiłki. Ważne jest jednak, aby korzystać z nich pod kontrolą dietetyka lub lekarza, żeby nie doprowadzić do nadmiaru niektórych składników.
Najważniejsze to pamiętać, że problem nie wynika z braku silnej woli – wybiórczość pokarmowa jest realnym ograniczeniem sensorycznym i emocjonalnym, a profesjonalne wsparcie może bardzo pomóc w rozszerzeniu diety, poprawie odżywiania, redukcji stresu w sytuacjach społecznych i zapobieganiu niedoborom odżywczym.
Pozdrawiam serdecznie,
OBiałek
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.