Mam 14 lat. Od około 3 lat boje się że jestem lesbijką. Wszystko zaczęło się od problemów w rodzinie

Mam 14 lat. Od około 3 lat boje się że jestem lesbijką. Wszystko zaczęło się od problemów w rodzinie. Mój dziadek zmarł potem rodzice się prawie rozstali strasznie to przeżyłam i pamiętam tą całą sytuacje do dziś. I od tamtej pory mam różne lęki. Np. że mam raka mózgu bo mnie głowa dziwnie bolała, albo że moja mama jest chora, chociaż wiele razy powtarzała mi że jest zdrowa, albo że jednak się rodzice rozstaną. I wymyślałam różne choroby a mama próbowała mnie uspakajać, chodziła ze mną na badania żeby utwierdzić mnie w przekonaniu że jestem zdrowa. Bałam się też końca świata, cały czas się o wszystko bałam. Rozmyślałam także mocno o życiu pomimo że mam 14 lat to boje się starości. Rodzice zapisali mnie na jedną wizytę do psychologa, ale z niej zrezygnowałam bo zbyt się stresowałam. Ale teraz przejdę do sedna ostatnio cały czas boję się że jestem lesbijką, nie mam nic do tych osób ale po prostu sama nie chciałabym być. I na razie żaden chłopak mi się nie podoba i to dodaje mi też dodatkowego stresu. I nigdy też chłopaka nie miałam, żaden mną nie był zainteresowany. Gdy widzę jakąś dziewczynę i jest ładna to zaczynam panikować że mi się podoba i się zastanawiam czy mi się podobała czy po prostu stwierdziłam że jest ładna i za każdym razem zaczynam to analizować. I boje się że podoba mi się moja koleżanka bo cały czas o niej myślę i dziwnie się czuję w jej towarzystwie. Ale z wyglądu mi się nie podoba i nie chciałabym z nią być ( i ogólnie nie mogłabym być z dziewczyną) .I gdy zaczynam znów się bać że jestem chora, to o tym problemie z orientacją praktycznie zapominam. I jest tak cały czas w kółko, że nie było praktycznie dnia żebym się czegoś nie bała. I nie wiem czy tą są jakieś natręctwa czy ja sobie wmawiam że to są one. Mam nadzieję że ktoś mi coś doradzi i liczę że da się to rozczytać.