Jestem mężczyzną w wieku 30 lat. Kilka lat (ok. 5-6 lat) wstecz "wypracowałem" sobie nawyk kręcenia
3
odpowiedzi
Jestem mężczyzną w wieku 30 lat. Kilka lat (ok. 5-6 lat) wstecz "wypracowałem" sobie nawyk kręcenia włosów na głowie (najczęściej dotyczy grzywki) np. w loki, zgniatanie kosmyków lub "strzelanie" między palcem wskazującym a kciukiem. Dotyczy to tylko włosów na głowie. Robię to w każdej możliwej sytuacji, gdy np. kieruję samochodem, w pracy przy biurku, w restauracjach, w domu, gdy słucham muzyki lub oglądam film. Zawsze wtedy gdy o czymś myślę lub próbuję się skupić. Przedtem nigdy takiego czegoś nie robiłem, później mogłem to kontrolować i zdarzało się to bardzo rzadko. Niestety teraz już nie mogę tego kontrolować (nawet teraz gdy to piszę zapominam się i kręcę włosy). Widzą to moi znajomi i rodzina, którzy zwracali mi uwagę wielokrotnie, ale ja nie umiem tego zahamować. Czytałem że może to być fobia Trichotillomania (TTM). Niepokoje się ponieważ miałem grube i gęste włosy....niestety przez to widzę jak wypadają i są słabe i jest ich po prostu znacznie mniej. Jak pozbyć się tego zaburzenia? Dziękuję za odpowiedź
Nawyki pełnią jakąś rolę, w jakimś celu je wypracujemy, np. uspakajają, dają poczucie kontroli, itp. Aby pozbyć się nawyku, warto przeanalizować jaką pełni rolę i postarać się poszukać innego sposobu zaadresowania danej potrzeby. Warto jednak postawić sobie pytanie czy warto, czy to jest konieczne. Może kręcenie włosów daje także korzyści? Jeśli to panu naprawdę przeszkadza lub rodzi problemy, to warto nad tym popracować. Jeśli trudno zrobić to samemu to warto skorzystać ze wsparcia psychologa lub terapeuty. Życzę pozytywnych rozwiązań!
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry, w pierwszej kolejności zastanowiłabym się w jakich konkretnych sytuacjach dochodzi do tego że zaczyna Pan kręcić włosami i oczywiście trzeba rozłożyć tę sytuację na czynniki pierwsze dodatkowo zastanowić się jakie emocje i uczucia wtedy występują. Ponieważ z tego co pan opisał wychodzi to że robi pan to nawykowo aczkolwiek każdy nawyk ma swój wyzwalacz- wskazówkę po, której się uruchamia. Pozdrawiam!
Dziękuję za podzielenie się swoim doświadczeniem. To, co opisujesz, rzeczywiście może przypominać trichotillomanię (TTM) lub jej łagodniejszą formę - nawykowe manipulowanie włosami. Jest to zaburzenie, które charakteryzuje się powtarzalnym zachowaniem związanym z dotykaniem, kręceniem lub wyrywaniem włosów.
Z perspektywy psychologicznej, takie zachowania często służą jako mechanizm radzenia sobie ze stresem lub napięciem, działając jako forma samoregulacji. Z czasem mogą one stać się automatycznym nawykiem, wykonywanym nieświadomie, co utrudnia ich kontrolę.
Oto kilka sugestii, które mogą pomóc w radzeniu sobie z tym zachowaniem:
1. Zwiększanie świadomości - pierwszy krok, który już podjąłeś, to uświadomienie sobie problemu. Możesz pogłębić tę świadomość, prowadząc dziennik, w którym zapisujesz, kiedy i w jakich sytuacjach najczęściej pojawia się to zachowanie. Pomoże to zidentyfikować ewentualne wyzwalacze.
2. Technika zastępowania - spróbuj znaleźć alternatywne zachowanie, które możesz wykonywać zamiast manipulowania włosami. Może to być zabawa małym przedmiotem (np. piłeczką antystresową, spinner), noszenie gumki na nadgarstku, którą możesz naciągać, lub inne zajęcie dla rąk.
3. Modyfikacja środowiska - jeśli zachowanie pojawia się głównie w określonych sytuacjach, rozważ zmianę otoczenia. Na przykład, jeśli najczęściej kręcisz włosy podczas pracy przy biurku, zorganizuj przestrzeń tak, aby Twoje ręce były zajęte.
4. Zmiana fryzury - krótsze włosy, szczególnie w obszarze grzywki, mogą tymczasowo zmniejszyć możliwość manipulowania nimi, dając włosom szansę na regenerację.
5. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) - to forma terapii, która może być bardzo skuteczna w leczeniu TTM. Terapeuta pomoże Ci zidentyfikować wzorce myślenia i zachowania związane z manipulowaniem włosami oraz wypracować strategie radzenia sobie z nimi.
6. Techniki relaksacyjne - ponieważ zachowanie to często nasila się w sytuacjach stresu, nauka technik relaksacyjnych (medytacja, głębokie oddychanie, progresywna relaksacja mięśni) może być pomocna.
7. Konsultacja z psychologiem lub psychiatrą - specjalista może dokładniej ocenić Twój przypadek i zaproponować indywidualnie dostosowane metody leczenia, które mogą obejmować terapię, a w niektórych przypadkach również leki (szczególnie jeśli TTM współwystępuje z innymi zaburzeniami, takimi jak OCD czy depresja).
Ważne jest, aby podchodzić do tego problemu z cierpliwością i bez nadmiernej samokrytyki. Zmiana utrwalonych nawyków wymaga czasu i wytrwałości, a nawroty są naturalną częścią procesu zmiany.
Czy któryś z tych pomysłów wydaje Ci się możliwy do zastosowania w Twojej sytuacji? Czy masz może pytania dotyczące którejś z tych sugestii?
Z perspektywy psychologicznej, takie zachowania często służą jako mechanizm radzenia sobie ze stresem lub napięciem, działając jako forma samoregulacji. Z czasem mogą one stać się automatycznym nawykiem, wykonywanym nieświadomie, co utrudnia ich kontrolę.
Oto kilka sugestii, które mogą pomóc w radzeniu sobie z tym zachowaniem:
1. Zwiększanie świadomości - pierwszy krok, który już podjąłeś, to uświadomienie sobie problemu. Możesz pogłębić tę świadomość, prowadząc dziennik, w którym zapisujesz, kiedy i w jakich sytuacjach najczęściej pojawia się to zachowanie. Pomoże to zidentyfikować ewentualne wyzwalacze.
2. Technika zastępowania - spróbuj znaleźć alternatywne zachowanie, które możesz wykonywać zamiast manipulowania włosami. Może to być zabawa małym przedmiotem (np. piłeczką antystresową, spinner), noszenie gumki na nadgarstku, którą możesz naciągać, lub inne zajęcie dla rąk.
3. Modyfikacja środowiska - jeśli zachowanie pojawia się głównie w określonych sytuacjach, rozważ zmianę otoczenia. Na przykład, jeśli najczęściej kręcisz włosy podczas pracy przy biurku, zorganizuj przestrzeń tak, aby Twoje ręce były zajęte.
4. Zmiana fryzury - krótsze włosy, szczególnie w obszarze grzywki, mogą tymczasowo zmniejszyć możliwość manipulowania nimi, dając włosom szansę na regenerację.
5. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) - to forma terapii, która może być bardzo skuteczna w leczeniu TTM. Terapeuta pomoże Ci zidentyfikować wzorce myślenia i zachowania związane z manipulowaniem włosami oraz wypracować strategie radzenia sobie z nimi.
6. Techniki relaksacyjne - ponieważ zachowanie to często nasila się w sytuacjach stresu, nauka technik relaksacyjnych (medytacja, głębokie oddychanie, progresywna relaksacja mięśni) może być pomocna.
7. Konsultacja z psychologiem lub psychiatrą - specjalista może dokładniej ocenić Twój przypadek i zaproponować indywidualnie dostosowane metody leczenia, które mogą obejmować terapię, a w niektórych przypadkach również leki (szczególnie jeśli TTM współwystępuje z innymi zaburzeniami, takimi jak OCD czy depresja).
Ważne jest, aby podchodzić do tego problemu z cierpliwością i bez nadmiernej samokrytyki. Zmiana utrwalonych nawyków wymaga czasu i wytrwałości, a nawroty są naturalną częścią procesu zmiany.
Czy któryś z tych pomysłów wydaje Ci się możliwy do zastosowania w Twojej sytuacji? Czy masz może pytania dotyczące którejś z tych sugestii?
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.