Dzień dobry, od dziecka zmagam się z emetofobią (lękiem przed wymiotowaniem). Mam obecnie 30 lat i

Dzień dobry, udało mi się pomoc kilku Pacjentkom z w/w zaburzeniem. W wypadku zainteresowania zapraszam. Czy ze mną czy z innym psychoterapeuta/tką, proszę nie czekać, zbyt długo się Pani z tym męczy a jest to zaburzenie, które przy determinacji i wytrwałości da się przezwyciężyć. Pozdrawiam

Rozumiem, jak bardzo obciążający może być lęk przed wymiotowaniem i jak silnie potrafi on wpływać na codzienne funkcjonowanie, relacje czy decyzje życiowe. To, co Pani opisuje, jest zgodne z obrazem emetofobii, która należy do specyficznych fobii i może współwystępować z napadami paniki czy uogólnionym lękiem.

Dobra wiadomość jest taka, że terapia poznawczo-behawioralna (CBT) ma potwierdzoną skuteczność w pracy z tym problemem. W terapii zwykle pracujemy nad:

identyfikacją i zmianą utrwalonych przekonań dotyczących wymiotów i utraty kontroli,

stopniową ekspozycją (czyli bezpiecznym oswajaniem się z bodźcami wywołującymi lęk),

nauką technik regulacji napięcia i pracy z objawami fizjologicznymi lęku,

poszerzaniem obszarów, które obecnie są przez Panią unikane.

W Warszawie jest kilku terapeutów z doświadczeniem w leczeniu specyficznych fobii, w tym emetofobii — prowadzę również tego typu terapię, dlatego z przyjemnością mogę zaproponować konsultację wstępną, aby omówić Pani sytuację i ustalić możliwy plan pracy terapeutycznej.

Jeżeli chciałaby Pani ustalić termin lub dopytać o szczegóły, proszę śmiało napisać.
Współpraca w takim obszarze zwykle przynosi realną poprawę jakości życia i znaczące obniżenie lęku.

Z serdecznymi pozdrowieniami
Anna Kupryjaniuk

Czasem poszukiwanie bardzo wąskiej specjalności wcale nie jest takie korzystne, gdyż wiedza na temat takiej konkretnie sytuacji nie wpływa w największym stopniu na skuteczność uzyskanej pomocy. Po pierwsze, i tak każda sytuacja każdej osoby jest inna, więc upieranie się, że musi to być specjalista, który zna się konkretnie właśnie na takich trudnościach, nie musi oznaczać, że w ten sposób spotka Pani kogoś, kto rozwiąże akurat Pani problem. Skądinąd (z badań) wiemy, że czynnikiem, który w psychoterapii jest najistotniejszy, jest dobra jakość przymierza terapeutycznego, a jednym z najważniejszych czynników leczących jest dobra, szczera relacja pomiędzy pacjentem a terapeutą. Być może wystarczy więc, że zgłosi się Pani do osoby mającej doświadczenie w pracy z lękiem, albo zaburzeniami odżywiania, i że będzie to osoba, z którą będzie się Pani dobrze rozmawiało. I uzyska Pani pomoc. Co więcej, uzyska ją Pani szybciej, niż gdyby poszukiwała Pani specjalisty w tak wąskim temacie, którego może Pani przez dłuższy czas nie znaleźć. Oczywiście to Pani zadecyduje. Wszystkiego dobrego!