Dzień dobry, od dłuższego czasu podejrzewam, że mam chorobę dwubiegunową. Obawiam się wizyty u lekar

Dzień dobry,
warto zauważyć, że opisywane przez Panią objawy nie muszą wcale świadczyć o chorobie afektywnej dwubiegunowej. Jest wiele zaburzeń, a także stanów psychicznych, które mogą dawać podobne objawy. Sugerowałbym wizytę u psychologa, który pomoże Pani rozwiać wątpliwości i postawi właściwą diagnozę.
Jednocześnie chciałbym Panią zapewnić, że świadomość diagnozy jest bardzo uwalniająca i pozwala przynajmniej zminimalizować lęk przed nieznanym.

Dzień dobry,
Opisane przez Panią objawy nie muszą świadczyć o chorobie afektywnej dwubiegunowej, tym bardziej, że pisze Pani o częstych zmianach nastroju. Internet nie jest właściwym narzędziem do stawiania diagnoz, dlatego warto, aby skorzystała Pani z porady psychologa lub lekarza psychiatry, który postawi właściwą diagnozę na podstawie rzetelnego badania, a następnie dostosuje sposób leczenia. W pokonaniu oporu przed wizytą może pomóc myślenie o tym, jak poczuje się Pani, gdy te objawy znikną. Pozdrawiam :)

Diagnozowanie choroby afektywnej dwubiegunowej to złożony proces. Opisywane przez Panią objawy mogą, ale nie muszą świadczyć o tym, że zmaga się Pani z tą chorobą. Warto udać się do lekarza psychiatry oraz terapeuty. Rozumiem, że ciężko się Pani się przełamać, jednak proszę pomyśleć, że ta wizyta jest dużym krokiem do tego, by pracować nad trudnościami, które powodują dyskomfort psychiczny. Pozdrawiam
Karolina Wróbel-Kudyba

Witam serdecznie. Opisywane objawy rzeczywiście są bardzo niepokojące, tym bardziej, (tak, jak Pani pisze ma Pani również myśli o śmierci). Niezależnie od tego, jaka będzie diagnoza i czy jest to choroba dwubiegunowa czy nie (po samym poście, bez wywiadu i pełnej diagnostyki nie można tego stwierdzić), czy inne czynniki powodujące takie samopoczucie (a może to wynikać naprawdę z wielu różnych rzeczy/ chorób/ zaburzeń hormonalnych, zaburzeń neuroprzekaźników, zaburzeń dobowych, czy snu lub innych chorób innych czynników).

Warto również byłoby zrobić badania ogólne krwi i po pierwsze pójść zrobić badania - porozmawiać również z lekarzem ogólnym, jak również i przede wszystkim wskazana byłaby wizyta (najlepiej jak najszybciej nawet) u dobrego lekarza psychiatry (lekarz psychiatra diagnozuje i decyduje o tym, czy potrzebne jest leczenie farmakologiczne również, zapisuje leki).
Niezależnie co lekarz zdiagnozuje, najprawdopodobniej trzeba będzie brać leki, aby unormować samopoczucie i nastrój. Oczywiście po powyższej diagnostyce (psychiatra, lekarz ogólny, badania krwi) warto również udać się odpowiednio do osoby zajmującej się wsparciem osób z przedstawionymi przez Panią symptomami, tak, aby w kompleksowy sposób podejść do polepszenia swojego stanu zdrowia. ps. lekarz psychiatra powinien postawić diagnozę, która powie Pani czy trzeba i jakie ewentualnie brać leki, wypisze receptę. Jest to normalne i oczywiste, że osoby zmagające się ze swoim zdrowiem i takim a nie innym samopoczuciem warto aby były pod kontrolą lekarza psychiatry, brały odpowiednio (jeżeli lekarz uzna za stosowne) leki. Takie leczenie również wspiera w pracy psychologicznej, wsparciu czy psychoterapii. Lepiej się człowiek wtedy czuje i łatwiej jest wtedy pracować nad trudnościami, np., z psychologiem. Często osoby zmagające się np., z depresją, czy chorobą dwubiegunową, czy stresem pourazowym korzystają z wsparcia lekarza psychiatry i wtedy jest łatwiej podejść do pracy psychologicznej nad trudnościami danej osobie. Po kilku tygodniach zazwyczaj (od zaczęcia brania odpowiednich leków, które regulują nastrój, ok 2, 3 tygodnie) zaczyna się czuć już różnicę, leki zaczynają działać i samopoczucie zaczyna się polepszać lub ewentualnie dobiera się odpowiednio inny lek lub dopasowuje dawkę tak, aby były dobrze dopasowane do danego stanu zdrowia i osoby. Zachęcam do tego, aby otworzyć się, poprosić osobę bliską (jeżeli się ma taką osobę obok siebie) aby udała się w celu wsparcia nawet po prostu z daną osobą do lekarza psychiatry a potem również np., do psychologa/ psychoterapeuty aby dalej pracować nad poprawą samopoczucia i zdrowia. Jeżeli nie ma Pani bliskiej osoby (myślę, że rodzić byłby potrzebny, ze względu na wiek, że jeszcze nie ma Pani 18 lat) to wtedy również można coś zadziałać, poszukać wsparcia osób, które pomogą. Zachęcam do kontaktu, wszystko wytłumaczę, przekażę ważne informacje, co jest najważniejsze w pierwszej chwili, dlaczego, jak i później oraz proponuję również wsparcie psychologiczne.
Pozdrawiam serdecznie i życzę odwagi oraz przełamania się, bo wybranie się do specjalisty i rozumienie, że pomimo trudności, jest to bardzo dobry kolejny krok do polepszenia swojego stanu zdrowia jest na pewno dobrym kierunkiem. Jeden już Pani zrobiła, bo odezwała się Pani, zapytała o istotne rzeczy a to oznacza, że rozumie Pani wagę tego wszystkiego, zrobiła Pani pierwszy krok, warto zrobić i kolejny w celu prawidłowej diagnozy, leczenia i wsparcia psychologicznego. Zachęcam i trzymam kciuki za dobry wybór.

Dzień dobry! Rozumiem, że Pani obawy dotyczące możliwej choroby dwubiegunowej są stresujące, ale ważne jest, aby pamiętać, że diagnoza takiej choroby wymaga dokładnej oceny przez specjalistę. Symptomy, które Pani opisuje, mogą być spowodowane różnymi czynnikami, i nie muszą oznaczać obecności zaburzeń dwubiegunowych. Często tego typu objawy mogą być również częścią normalnych reakcji emocjonalnych lub innych mniej poważnych problemów zdrowotnych.

Zachęcam Panią do konsultacji z lekarzem, nie tyle z powodu natychmiastowego podejrzenia konkretnej choroby, ale aby zyskać większy spokój ducha i odpowiedź na Pani pytania. Lekarz będzie mógł zaoferować profesjonalną ocenę i w razie potrzeby zaproponować odpowiednie działania, które pomogą poprawić Pani samopoczucie.

Diagnozowanie chorób przez internet faktycznie nie jest najlepszym podejściem, ponieważ tylko bezpośrednia konsultacja i ewentualne badania mogą dostarczyć pełniejszy obraz Pani zdrowia psychicznego. Rozumiem, że myśl o wizycie u specjalisty może wywoływać niepokój, ale warto pamiętać, że jest to krok w kierunku lepszego zrozumienia siebie i swoich potrzeb.

W Polsce osoby, które ukończyły 16 lat, mają prawnie zagwarantowaną możliwość samodzielnego korzystania z opieki zdrowotnej, w tym również z usług psychologicznych i psychiatrycznych. To oznacza, może Pani samodzielnie umówić się na wizytę u psychologa czy psychiatry, zarówno stacjonarnie, jak i online, bez konieczności uzyskania zgody rodziców.

Pamiętajmy, że zdrowie psychiczne jest ważną częścią ogólnego zdrowia i warto o nie dbać z troską. Proszę traktować wizytę u specjalisty jako okazję do zadbania o swoje dobre samopoczucie i zdrowie. Mam nadzieję, że te kroki przyniosą Pani ulgę i pomogą odzyskać spokój.