Dzień dobry, Mój problem polega na tym, że ciągle porównuje się do innych osób. Mam już prawie 22

Dzień dobry. Widzę, ze jest Ci bardzo trudno z tym, jak postrzegasz sama siebie i jakie towarzysza Ci w tym emocje. Zawsze znajda się osoby, przy których wypadamy gorzej, ale zawsze sa tez takie, na których tle jesteśmy osobami sukcesu. Dużo zalezy od tego, kogo bierzemy za punkt odniesienia, do kogo się porównujemy. Pytanie tylko - w jakim celu to robimy? Co nam to daje? I dlaczego - czy to porównywanie zawsze Ci towarzyszyło, czy ktoś Ci zaszczepił taki sposób myślenia?

Zachecam Cie do lektury calkiem zgrabnej samopomocowej książki „Jestes kimś więcej niż myślisz” Schiraldi, która w fajny sposób pozwala na prace ze swoim nadmiernym krytycyzmem. A jeśli poczujesz się gotowa - także do spotkań z psychologiem, bo czasem dobrze mieć takiego towarzysza w trakcie zmiany naszych przekonań, to nie jest takie proste w pojedynkę.

Droga Pani, "siebie" nie ma sensu zmieniać. Zachęcam do podjęcia terapii w obszarze modyfikacji "myślenia o sobie". Pozdrawiam.

Witam Panią serdecznie,

polecam podjęcie terapii w nurcie poznawczo-behawioralnym oraz przeczytanie książki " 6 filarów poczucia własnej wartości" Nathaniel Branden.

Pozdrawiam

Karmen Jauch

Witam , konsultacje psychologiczne lub psychoterapia z pewnością pomogą w poradzeniu sobie z opisywanymi trudnościami.

Dzień dobry, nad zaniżonym poczuciem własnej wartości warto pracować wraz z psychologiem, który pomoże Pani dotrzeć do powodów takiego myślenia o sobie i który da Pani wsparcie w pracy nad samoakceptacją. Każdy człowiek ma w swoim życiu doświadczenia, które sprawiły że czuje i myśli w określony sposób, które nauczyły go pewnego schematu, ale wsparcie psychologiczne pomaga te schematy rozpoznać, zrozumieć oraz małymi krokami modyfikować. Trzymam za Panią kciuki i w razie potrzeby zapraszam do kontaktu.

Dobry wieczór, okres początkowej dorosłości i wchodzenia w zawodowe życie, może być trudnym momentem. Pojawiają się nowe kierunki, oczekiwania społeczne, czasem presja, a także spoglądanie na innych i "sprawdzanie", jak się wypada na ich tle.
Często zdarza się też tak, że obserwując media społecznościowe, czy patrząc na osoby w biskim gronie - porównujemy "witryny" tych osób ze swoim "zapleczem".
Pisze Pani o studiowaniu dwóch kierunków i o pracy, a także o swoim nienasyceniu wynikiem. Warto byłoby przyjrzeć się początkom swoich niepokojów i poczucia niewystarczalności. Jest Pani młodą kobietą i podjęcie pracy terapeutycznej, a także zrozumienie i przyjęcie siebie, jest najlepszym prezentem, jaki może Pani podarować samej sobie u progu życia. Zawsze będą bowiem "lepsi" i "gorsi" od Pani, ale przyjęcie siebie samej i stanie się dla siebie samej "domem", miejscem, które jest bezpieczne i ciepłe, to podstawa spokojnego i satysfakcjonującego życia. Życzę Pani wszystkiego dobrego.

Dzień dobry. Tutaj jest do odrobienia praca na rzecz wzmocnienia pewności siebie i poczucia własnej wartości. To jest proces i wymaga zmiany myślenia, zmiany nastawienia do samej siebie i podjęcia konkretnych działań i zachowań żeby nowe nawyki wykształcić, wzmocnić i wypracować jak trwałe. Jeśli chce Pani konkretnych rozwiązań ze świadomością, że trzeba tutaj wykonać konkretną robotę - zapraszam do kontaktu. Prowadzę spotkania indywidualne dotyczące rozwoju osobistego kobiet. Pozdrawiam.

Dzień dobry,

Pani trudności da się skutecznie zmniejszyć dzięki psychoterapii. Polecam szczególnie terapię schematów lub poznawczo-behawioralną czy ACT, ale to bardziej moje zamiłowania, bo w większości uznanych nurtów terapeutycznych można pracować z poczuciem własnej wartości.

Jeśli pochodzi Pani z domu alkoholowego / dysfunkcyjnego można także rozważyć terapię grupową dla DDA/ DDD. Często kontakt z grupą sprawia, że możemy dostać od innych adekwatną informację zwrotną, ale też zobaczyć jak nasze trudności mogą być połączone z naszą przeszłością i że nie tylko Pani tak ma.

Wreszcie - jeśli nie jest Pani zdecydowana na terapię - na początek można sięgnąć po literaturę samopomocową. Jeśli studiuje Pani dwa kierunki i jeszcze dorabia, a jednocześnie czuje się wciąż gorsza i porównuje na swoją niekorzyść do innych, to domyślam się, że może Pani także doświadczać niezdrowego perfekcjoznimu. Bardzo fajną książką z nurtu CBT do pracy własnej jest "Perfekcjonizm. Jak uwolnić się od samokrytyki, zbudować stabilne poczucie własnej wartości i odnaleźć wewnętrzną równowagę?" Sharon Martin. Praca z książką raczej nie zastąpi terapii, jeśli Pani trudność trwa już długo i jest znacznie nasilona, ale może być wstępem do poznania siebie i poszukania pierwszych sposobów radzenia sobie.

Pozdrawiam serdecznie.

W Pani wypowiedzi widać dużą wytrzymałość, ambicję i chęć rozwoju, które zderzają się z patrzeniem na siebie przez pryzmat bardzo różnych od siebie osób i wygórowanych oczekiwań. Sam sposób, w jaki sformułowała Pani problem (DDA), sugeruje osobistą, złożoną historię — i właśnie to, w połączeniu z trudnością w budowaniu poczucia własnej wartości, stanowi ważny sygnał do rozpoczęcia psychoterapii. Taki proces daje przestrzeń na realną zmianę w sposobie myślenia o sobie — poprzez stały, nieoceniający kontakt z psychoterapeutą, który działa zupełnie inaczej niż krytyczny głos w Pani głowie.

Pozdrawiam

To, co czujesz, naprawdę może być bardzo trudne i przytłaczające.

Porównywanie się do innych potrafi zabierać radość z własnych osiągnięć i sprawiać, że wszystko wydaje się niewystarczające, nawet jeśli obiektywnie robisz bardzo dużo. Widzisz, że inni w Twoim wieku zdobywają doświadczenie zawodowe i odnoszą sukcesy, a Twój umysł podpowiada, że skoro nie jesteś w tym samym miejscu, to znaczy, że jesteś gorsza. Tymczasem to nieprawda. Każdy człowiek rozwija się w swoim tempie i nie ma jednego „właściwego” momentu na dorosłość.

Już teraz studiujesz dwa kierunki i starasz się pracować dorywczo, żeby mieć własne pieniądze i niezależność, to wymaga ogromnego wysiłku i odwagi, tylko że Twój wewnętrzny krytyk tego nie zauważa. Zaniżone poczucie własnej wartości często sprawia, że nawet duże osiągnięcia wydają się niczym, bo w głowie ciągle pojawia się myśl, że powinnaś być kimś innym.

To, że czujesz się zagubiona i zmęczona ciągłym porównywaniem się, nie oznacza, że sobie nie poradzisz. Poczucie własnej wartości można odbudować krok po kroku, zaczynając od łagodności wobec siebie i zauważania swoich małych sukcesów każdego dnia. Rozmowa z psychologiem może pomóc zrozumieć, skąd bierze się ten wewnętrzny głos, który nie pozwala Ci się docenić, i nauczyć, jak budować swoją pewność siebie od środka.

Nie jesteś gorsza od innych, jesteś po prostu w drodze, a każda droga wygląda inaczej. Masz prawo rozwijać się w swoim tempie i nie musisz udowadniać światu, że jesteś wystarczająca, bo już teraz jesteś.