Dzień dobry jesteśmy w związku od 5 lat a ja nie czuje satysfakcji z sexu pomimo 7 letniego gwałtu j

Przeczytałem Twój wpis z dużą uwagą. Przede wszystkim chcę docenić Twoją odwagę – nazwanie rzeczy po imieniu i szukanie pomocy to pierwszy, najważniejszy krok do odzyskania kontroli nad swoim życiem i relacją. To, że pomimo tak trudnego doświadczenia ("7-letniego gwałtu") walczysz o związek i bliskość, świadczy o Twojej ogromnej sile.

Jako specjalista chciałbym nakreślić, co może dziać się w Twoim organizmie i jak mądrze podejść do "naprawy", o którą pytasz.

1. Zrozumienie braku satysfakcji (Mechanizm traumy) Brak satysfakcji z seksu w kontekście przebytej traumy seksualnej jest bardzo częstą reakcją obronną organizmu. Nawet jeśli minęło wiele czasu, Twoje ciało "pamięta". Podczas zbliżenia, nawet z kochanym partnerem, układ nerwowy może nieświadomie wchodzić w stan zagrożenia. Może to skutkować:

Dysocjacją: "Odcięciem się" od ciała (nieczuciem przyjemności, a czasem w ogóle braku czucia dotyku), aby przetrwać to, co kojarzy się z krzywdą.

Zadaniowością: Uprawianiem seksu "dla partnera" lub "dla dobra związku", co paradoksalnie jeszcze bardziej blokuje odczuwanie przyjemności.

2. Jak to "naprawić"? (Ścieżka terapeutyczna) Słowo "naprawić" sugeruje, że coś jest zepsute, ale w rzeczywistości Twój organizm działa prawidłowo – próbuje Cię chronić przed potencjalnym bólem. Aby odzyskać satysfakcję i nie stracić związku, sugeruję dwutorowe działanie:

Psychoterapia indywidualna (praca z traumą): To kluczowe. Nie da się zbudować satysfakcjonującego życia seksualnego na nieuleczonej ranie. Celem jest nauczenie układu nerwowego, że "teraz jest bezpiecznie" i że dotyk nie musi oznaczać krzywdy.

Konsultacja seksuologiczna / Terapia par: Jeśli partner jest otwarty, wizyta razem może bardzo pomóc. Specjalista wytłumaczy partnerowi, że brak satysfakcji nie wynika z braku miłości do niego, ale z mechanizmów biologicznych po traumie. To zdejmie z Was obojga presję.

3. Co możecie zrobić sami "już teraz"? Aby ratować związek, warto na chwilę zdjąć presję z samego aktu seksualnego.

Rozważcie czasową rezygnację z pełnego stosunku na rzecz budowania intymności, która nie prowadzi do seksu (przytulanie, masaż, wspólne kąpiele – tzw. trening sensate focus).

Chodzi o to, aby Twoje ciało nauczyło się przyjmować dotyk bez lęku, że "zaraz do czegoś musi dojść". Bezpieczeństwo jest fundamentem przyjemności.

Podsumowując: Twój związek ma szansę przetrwać, a życie seksualne może stać się źródłem radości, ale wymaga to czasu i profesjonalnego wsparcia. To nie jest kwestia "techniki" seksualnej, ale odzyskania poczucia bezpieczeństwa we własnym ciele.

Trzymam kciuki za Waszą drogę do uzdrowienia. Nie bój się sięgnąć po pomoc specjalisty w gabinecie.