Moje doświadczenie

Jestem mgr psychologii, terapeutą rodzinnym, terapeutą zaburzeń ze spektrum autyzmu, trenerem TUS. Specjalizuję się w pracy indywidualnej z dziećmi w wieku przedszkolnym, wczesnoszkolnym oraz nastolatkami. Wspieram rodziców w trudnościach wychowawczych.

Zakres porad

  • Psychologia dzieci i młodzieży
  • Psychologia dzieci

Adres

Powiększ mapę otwiera się w nowej karcie
Anima. Strefa Wsparcia Dzieci i Młodzieży

Gdańska 27, 41-800 Zabrze

Dostępność

W tym gabinecie nie można umawiać wizyt przez internet

Typy przyjmowanych pacjentów

  • Pacjenci prywatni (bez ubezpieczenia)
Powiększ mapę otwiera się w nowej karcie

Usługi i ceny

  • Konsultacja psychologiczna


  • Konsultacja psychologiczna (pierwsza wizyta)


  • Konsultacja psychologiczna dzieci


  • Konsultacja psychologiczna dzieci (kolejna wizyta)


  • Konsultacja psychologiczna (kolejna wizyta)


2 opinie

Sprawdzamy wszystkie opinie. Specjaliści nie mogą płacić za modyfikowanie lub usuwanie opinii. Dowiedz się więcej Dowiedz się więcej o opiniach

  • D

    Z całego serca dziękuję Pani Magdzie za cenne wskazówki i wsparcie w mądrym, pozytywnym podejściu do rodzicielskich wyzwań.
    Jej porady dotyczące wspierania autonomii 1,5 rocznego dziecka, regulowania emocji, stawiania granic i ustalania zasad w duchu współpracy, koncentrując się na rozwiązaniach wygrany-wygrany są praktyczne, i naprawdę działają! :-)
    Pani Magda w klarowny i przystępny sposób tłumaczy nawet trudne kwestie, a jej wskazówki są praktyczne i skuteczne. Zamiast krytyki, otrzymałam wsparcie oraz konkretne narzędzia do codziennej pracy z dzieckiem.
    To osoba pełna ciepła, empatii i zaangażowania – podchodzi do swojej pracy z pasją i sercem, jednocześnie opierając się na solidnej wiedzy i doświadczeniu.
    Jest uważna, życzliwa i profesjonalna – z całego serca polecam współpracę z nią każdemu rodzicowi! :-)

     • W innym miejscu Inny  • 

  • K

    Polecam z całego serca! Obie córki (teraz 8 i 11) od kilku lat są objęte opieką Pani Magdy. Dzieci z deficytami (ADHD, autyzm) - wiedza, doświadczenie, wsparcie, opieka Pani Magdy nieocenione i na najwyższym poziomie. Korzystają dzieci, korzystamy my - rodzice, korzysta cała nasza rodzina. Widać efekty terapii, starsza córka sama już zauważa pozytywne efekty leczenia. Współpraca z Panią Magdą - pełen profesjonalizm!

     • W innym miejscu Inny  • 

Wystąpił błąd, spróbuj jeszcze raz

Odpowiedzi na pytania

6 odpowiedzi udzielonych przez lekarza na pytania pacjentów na ZnanyLekarz.pl

Córka 4 lata wpada w szał gdy tylko coś jej nie wychodzi. Płacze szaleje, strasznie uparta nikogo się nie boi. W kontakcie logicznym, wszystko rozumie, wszystko chce wiedziec, bystra. Od małego ze mną ale coraz bardziej brakuje mi sił. Jest dzień że nie chce z nikim nigdzie iść bo się boi bo mama innym razem nawet się nie obejrzy. Miałam dwie hospitalizacje w drugiej ciąży i do rozwiązania nie wychodziła w ogóle z domu beze mnie. Raz wejdzie na dmuchance i się świetnie bawi innym razem płacz i złość od początku i lęk, że nie potrafi nie umie który po paru minutach mija. Na karuzeli potrafi jeździć sama wręcz jest zła po co za nią idę, innym razem płacze boi się żeby iść z nią.
Boje się o autyzm czy inne choroby raz byliśmy u jakiejs lekarki wykluczyła autyzm ale dalej mam nie pokój chociaż po objawach to nie pasuje do niej.

Dzień dobry,
Z Pani opisu wynika, że córka ma trudności w zakresie regulowania emocji. W warunkach domowych można wspierać rozwój emocjonalno- społeczny nazywając emocje odczuwane przez dziecko, pokazując emocje na obrazkach, czytając książki o tej tematyce, omawiając w spokojnych warunkach przyczyny odczuwania emocji oraz konstruktywne sposoby ich regulowania. Ważne jest także modelowanie prawidłowych sposób regulowania emocji przez rodziców.
Należy także zwrócić uwagę na czas spędzany przez córkę przed ekranami sprzętów elektronicznych i zminimalizować go.
Jeśli niepokoi Panią rozwój dziecka, wskazana jest konsultacja u psychologa dziecięcego.

mgr Magdalena Drabek

Nie wiem jak do tego podejsc, moja 9letnia corka na mysl o tym ze kiedys dorosnie dostaje histerii. Na jakiekolwiek proby rozmowy odpowiada ze chce pozostac dzieckiem i zadne przedstawienie pozytywów doroslosci jej nie przekonuje. Martwi mnie to bo wydajr mi sie ze juz czas zaczac z nia rozmawiac o dojrzewaniu ale boje sie ze jak opowiem jej o miesiaczce to tylko pogorsze sytuacje, z drugiej strony nie chce z tym za bardzo zwlekac zeby ani sytuacja jej nie zaskoczyla ani rowiesnicy nie uswiadamiali... nie wiem co robic

Dzień dobry,
Zgodnie z Pani przypuszczeniami jest to dobry moment to pierwsze rozmowy dotyczące okresu dojrzewania. Opór córki wskazuje na trudności emocjonalne dotyczące utraty dzieciństwa i wejścia w okres dojrzewania prowadzący w dorosłość. Należy przyjrzeć się przyczynie. Z jakiego powodu córka tak bardzo nie chce dojrzewać. Być może ma jakieś fałszywe przekonania na ten temat, możliwe, że odczuwa lęk przed utratą jakiś przywilejów dotyczących dzieciństwa lub coś, czego spodziewa się w okresie dojrzewania wydaje jej się zbyt trudne.
Warto udać się na konsultację psychologiczną w celu określenia przyczyny i dopasowania sposobu pracy do trudności dziecka.

mgr Magdalena Drabek
Zobacz wszystkie odpowiedzi

Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.

Najczęściej zadawane pytania