Przewidywany czas odpowiedzi:

Moje doświadczenie

Jestem psycholożką dzieci, młodzieży i młodych dorosłych, psychoterapeutką w trakcie certyfikacji oraz certyfikowaną psycholożką edukacji i trenerem umiejętności społecznych. Obecnie jestem w trakcie 4-letniego szkolenia z psychoterapii poznawczo – behawioralnej w Szkole Psychoterapii Poznawczo-Behawioralnej Uniwersytetu SWPS pod kierownictwem dr hab. Agnieszki Popiel i dr Ewy Pragłowskiej.

Źródłem czerpania satysfakcji z pracy, jest dla mnie podejmowanie działań głównie w obszarze psychoterapii poznawczo-behawioralnej, prowadzenia konsultacji wychowawczych, poradnictwa rodzinnego, instruktażu dla rodziców i interwencji w kryzysie. Na co dzień zajmuję się również diagnozowaniem zaburzeń ze spektrum autyzmu, ADHD, dojrzałości i gotowości szkolnej, intelektu, badaniem psychologicznym w celu określenia aktualnego poziomu rozwoju dziecka oraz w kierunku wczesnego wykrywania sygnałów, zaburzeń i opóźnień w rozwoju.

Bliskie mojemu sercu jest wspieranie na drodze rozwoju dzieci, młodzieży oraz młodych dorosłych. W pracy z najmłodszymi stawiam na budowanie klimatu sprzyjającego konstruktywnej współpracy z rodzicami. Udzielam również wsparcia osobom mierzącym się z różnymi trudnościami (m.in. z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, niepełnosprawnością intelektualną oraz niepełnosprawnościami sprzężonymi). Moim celem jest pomagać ludziom rozwijać swoje umiejętności i wprowadzać zmiany oraz tworzyć najlepsze warunki do rozwoju i osiągania celów. Wzmacniać motywację, pomóc w poprawie skuteczności oraz pomóc pokonać przeszkody natury psychologicznej, które utrudniają rozwój.

Udzielam pomocy psychologicznej w następujących obszarach:

- wsparcie w kryzysie,

- trudności w relacjach,

- niska samoocena, wycofanie,

- problemy z radzeniem sobie z trudnymi emocjami,

- trudności wychowawcze,

- wsparcie w sytuacji rozwodu rodziców,

- wsparcie w procesie adaptacji (przedszkole, szkoła),

- niepełnosprawność intelektualna,

- trudności związane z neuroatypowością,

- zaburzenia zachowania.

Wykształcenie zdobyłam poprzez ukończenie:

- Studia psychologiczne na Uniwersytecie SWPS w Poznaniu;

- Studia z zakresu Psychologii Edukacji na Uniwersytecie Gdańskim;

- Kurs podstawowym terapii systemowej w Wielkopolskim Towarzystwie Terapii Systemowej;

- Studium Poznawczo-Behawioralnej Psychoterapii Dzieci i Młodzieży w Instytucie Edukacji i Terapii w Poznaniu;

- Przygotowanie pedagogiczne dla psychologów.

Ukończyłam również liczne szkolenia i kursy z m.in. zakresu: Diagnozy i Terapii Dzieci ze Spektrum Autyzmu; Oceny Poziomu Inteligencji; Określenia Poziomu Rozwoju Dziecka, Dojrzałości Szkolnej; Diagnozy Specyficznych Trudności w Nauce; Badań Przesiewowych Zaburzeń Integracji Sensorycznej; Uzależnień Cyfrowych Dzieci i Młodzieży; Terapii Akceptacji i Zaangażowania; Treningu Umiejętności Społecznych; Terapii Zabawą; Pracy Terapeutycznej z Dzieckiem i Rodziną w sytuacji Rozwodu i wiele innych.

Doświadczenie zdobywałam pracując w Niepublicznej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, Ośrodku Rehabilitacyjno Edukacyjno Wychowawczym, Przedszkolu Specjalistycznym dla Dzieci z Autyzmem, Instytucie Psychologii i Edukacji Dziecka. Obecnie pracuję w Szpitalu Klinicznym im. Karola Jonschera Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu w Klinice Psychiatrii Dorosłych na oddziale psychiatrycznym młodzieżowym.

Przyjmuję stacjonarnie w Poznaniu bądź prowadząc konsultacje online (dla osób dorosłych).

Stale pogłębiam swoją wiedzę w obszarze psychoterapii poznawczo-behawioralnej, psychologii, edukacji i diagnozy dzieci i młodzieży oraz młodych dorosłych.

Pracuje pod stałą superwizją i w swojej pracy kieruje się Kodeksem Etyczno-Zawodowym Psychologa oraz Kodeksem etycznym terapeuty poznawczo-behawioralnego Polskiego Towarzystwa Terapii Poznawczej i Behawioralnej. Zapraszam do kontaktu!

więcej O mnie

Zakres porad

  • Poradnictwo psychologiczne
  • Psychologia dzieci i młodzieży
  • Psychoterapia
  • Psychoterapia dzieci
  • Psychoterapia młodzieży
  • Terapia poznawczo-behawioralna
  • Psychologia dorosłych
  • Diagnoza psychologiczna
  • Opiniowanie psychologiczne
Pokaż więcej

Adresy (2)

Dostępność

Płatność online

Akceptowana

Typy przyjmowanych pacjentów

  • Pacjenci prywatni (bez ubezpieczenia)
Powiększ mapę otwiera się w nowej karcie
Gabinety Specjalistyczne Psychosomed

Krakowska 32, Stare Miasto, 61-893 Poznań

Dostępność

W tym gabinecie nie można umawiać wizyt przez internet

Typy przyjmowanych pacjentów

  • Pacjenci prywatni (bez ubezpieczenia)
Powiększ mapę otwiera się w nowej karcie

Usługi i ceny

  • Konsultacja psychologiczna


  • Konsultacja psychoterapeutyczna

    200 zł

  • Psychoterapia indywidualna

    200 zł

  • Konsultacja psychologiczna dla dorosłych online

    200 zł

  • Konsultacja wychowawcza

    200 zł

36 opinii

Sprawdzamy wszystkie opinie. Specjaliści nie mogą płacić za modyfikowanie lub usuwanie opinii. Dowiedz się więcej Dowiedz się więcej o opiniach

  • M

    Pani Magda jest na prawdę bardzo miłą psycholożką, bardzo dobrze mi się z nią rozmawiało.

    Pozdrawiam
    Mateusz Wanecki
    Były pacjent oddziału szpitalnego

     • W innym miejscu Inny  • 

    mgr Magda Szymaniuk-Kubiak

    Bardzo dziękuję Mateusz za Twoją opinię. Życzę Ci wszystkiego dobrego :)


  • A

    Pani Magda jest zaangażowana w swoją pracę i ma dobre podejście do dzieci. Polecam :)

     • Wielkopolskie Centrum Terapii Par i Rodzin konsultacja online  • 

    mgr Magda Szymaniuk-Kubiak

    Dziękuję :)


  • A

    Jestem pod ogromnym wrażeniem.
    Pierwszy psycholog dziecięcy w moim doświadczeniu, który słuchając o problemach Dziecka zaproponował przede wszystkim swoją pracę z dzieckiem a nie z rodzicem.
    Czuję się w pełni zaopiekowana jako rodzic.
    Dziecko wycofane, niechętne do współpracy Pani Magdą opanowała sytuację

     • Wielkopolskie Centrum Terapii Par i Rodzin psychoterapia dzieci  • 

    mgr Magda Szymaniuk-Kubiak

    Bardzo dziękuję za podzielenie się swoją opinią :)


  • N

    Polecam Panią Magdalenę za fajne podejście do dzieci.

     • Wielkopolskie Centrum Terapii Par i Rodzin konsultacja psychologiczna dzieci i młodzieży (pierwsza wizyta)  • 

    mgr Magda Szymaniuk-Kubiak

    Dziękuję bardzo za opinię :)


  • Zaangażowanie, zrozumienie wyrozumiałość dziękuję

     • Wielkopolskie Centrum Terapii Par i Rodzin psychoterapia dzieci  • 

    mgr Magda Szymaniuk-Kubiak

    Dziękuję :)


  • M

    Wizyta przebiegła w bardzo spokojnej i miłej atmosferze. Pani Magda bardzo dobrze wszystko tłumaczy oraz słucha pacjenta. Jesteśmy umówieniu na kolejne wizyty. Polecam!

     • Wielkopolskie Centrum Terapii Par i Rodzin konsultacja psychologiczna dzieci i młodzieży (pierwsza wizyta)  • 

    mgr Magda Szymaniuk-Kubiak

    Dziękuję za opinię :)


  • T

    Na pierwszej wizycie zostaliśmy uważni wysłuchani. Pani Magda postawiła wstępną diagnozę i zaproponowała szereg konkretnych działań, które możemy wdrożyć. Jesteśmy bardzo zadowoleni.

     • Wielkopolskie Centrum Terapii Par i Rodzin konsultacja psychologiczna dzieci i młodzieży (pierwsza wizyta)  • 

    mgr Magda Szymaniuk-Kubiak

    Bardzo dziękuję za podzielenie się swoją opinią :)


  • N

    Pani psycholog bardzo dokładnie i rzeczowo wytłumaczyła mi, co mam robić w związku z zachowaniem mojego syna oraz jakie nawyki powinniśmy ćwiczyć razem w domu. Bardzo polecam!

     • Wielkopolskie Centrum Terapii Par i Rodzin konsultacja psychologiczna dzieci i młodzieży (pierwsza wizyta)  • 

    mgr Magda Szymaniuk-Kubiak

    Bardzo dziękuję za podzielenie się swoimi odczuciami po spotkaniu :)


  • P

    Pani psycholog skrupulatnie przeprowadziła wywiad rodzicielski. Ze zrozumieniem podeszła do doświadczeń rodziców i pozytywnie zmotywowała do podjęcia terapii.

     • Wielkopolskie Centrum Terapii Par i Rodzin konsultacja psychologiczna dzieci i młodzieży (pierwsza wizyta)  • 

    mgr Magda Szymaniuk-Kubiak

    Dziękuję za wystawienie opinii :)


  • J

    Mądra, uważna terapeutka. Widać duże doświadczenie!

     • Wielkopolskie Centrum Terapii Par i Rodzin konsultacja psychologiczna dzieci i młodzieży (pierwsza wizyta)  • 

    mgr Magda Szymaniuk-Kubiak

    Bardzo dziękuję :)


Wystąpił błąd, spróbuj jeszcze raz

Odpowiedzi na pytania

13 odpowiedzi udzielonych przez lekarza na pytania pacjentów na ZnanyLekarz.pl

Dotykała mnie w miejsca intymne osoba którą muszę widzieć na codzień. bałam się go, nie chciałam tego. zaczęłam się ciąć. nauczycielka zapytała się mnie dlaczego robiłam sobie rany.
, nie chciałam jej o tym powiedzieć (ta rozmowa odbyła się w tym czasie kiedy już powoli zapominałam...) tak mocno naciskała ze w końcu po godzinie jej o tym powiedziałam... była jedyną osobą która o tym wiedziała, obiecała mi ze nikomu nie powie ale powiedziała pani pedagog, pani pedagog powiedziała dla dyrektorki, dyrektorka dla policji. skończyło się to w sądzie. płakałam dzień w dzień znowu zaczęłam się ciąć. po rozmowie w sądzie z pnią psycholog i sędzią po kilku dniach miałam wizytę tylko z panią psycholog u niej w gabinecie
. powiedziała ze to co jej powiedziałam napewno jest nieprawda i ze nie umiem kłamać. teraz dalej się tnę jeszcze mocniej, nie mam siły na nic, boli mnie ciagle głowa, cały czas o tym myśle, chciałabym zapomnieć, zaczęłam się przez tą sytuacje zamykać w sobie i tracić przyjaciol, nie mam siły.

Witaj,
wyobrażam sobie, że to co obecnie przeżywasz musi być niesamowicie trudne. Czy masz wokół siebie osoby/osobę, z której ufasz i mogłabyś porozmawiać o tym wszystkim przez co przechodzisz? Czy może masz kogoś kto Cię wspiera? Być może zaufaną przyjaciółkę, zaufanego dorosłego bądź rodziców? Jeśli przeprowadzenie rozmowy z nimi stanowi dla Ciebie przeszkodę, możesz spróbować napisać do nich list i wyrazić swoje uczucia. Możesz im go przeczytać gdy będziesz gotowa lub wręczyć. Myślę, że w tak trudnych sytuacjach warto i wręcz należy szukać wsparcia. Napisałaś również, że osoba, której się zwierzyłaś i powiedziałaś wszystko obiecała, że nikomu o tym nie powie, jednak tak się nie stało. Jak rozumiem, po tym wszystkim rozmawiałaś z Panią psycholog, u której wizyta i słowa które padły, sprawiły, że mocniej się tniesz. Rozumiem, że musi Ci być teraz bardzo ciężko z tym wszystkim. Jeśli masz możliwość, możesz poprosić rodziców o wizytę u innego psychologa. Warto, aby spróbować jeszcze raz poszukać wsparcia od osoby bezstronnej. Abyś mogła poczuć się bezpieczna, wysłuchana i zaopiekowana. Myślę, że jeżeli nie masz możliwości szukania pomocy czy wsparcia na zewnątrz (u rodziców, psychologa, zaufanej osoby) możesz także skontaktować się z osobami, którym możesz opowiedzieć o tym co przeżywasz - zadzwonić na Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży.
Pozdrawiam, Magda Szymaniuk.

mgr Magda Szymaniuk-Kubiak

Mam 11 lat i podejrzewam u siebie lekką lub umiarkowaną depresję. Mam bardzo niską samoocenę, i wprawdzie nie myślę o samobójstwie lecz pragnę zniknąć na pewien czas. Zniknąć i nie czuć nic. Zawszę jak się z kimś kłócę, to krzyczę denerwuje się a potem płaczę i żałuję. Inaczej z moimi rodzicami - słyszę jak krzyczą, lub mówią mi o moich poważnych błędach, a ja stoję i chce mi się płakać. Potem myślę jaką okropną córką jestem i jak wiele bólu sprawiam mojej rodzinie (mimo że wiem że mnie kochają). Nie mam siły rano wstawać bo życie nie ma sensu, więc po co wstać? Budzę się w nocy i nie mogę przez jakiś czas zasnąć. Czuję się bezwartościowa i nie potrzebna. Czuje ze moje hobby sprawia mi przyjemność, ale nie ma go od dawna, przez koronowirusa. Ukrywam tę wiadomość przed rodzicami. ostatnio przestałam robić prace domowe i obowiązki, bo zaczęłam grać, bo to jedyne co sprawiało mi przyjemność od czasu zniknięcia mojego hobby. Strasznie pokłóciłam się z mamą. Boję się. Zwyczajny przytulas na dobranoc mnie ratował przed smutkiem i goryczą która teraz zżera mnie od środka. Co mam zrobić? nie chcę żeby rodzice się o tym dowiedzieli, bo jestem zbyt zepsuta. A i tak mają dość kłótni z moim bratem.

Witaj,
myślę, że jeżeli Twoje samopoczucie i nastrój wywołują niepokój to warto abyś podzieliła się z tym z zaufaną osobą. Tak naprawdę na to jak się czujesz może mieć wpływ mnóstwo czynników, włącznie z okresem dojrzewania. Jednak jeśli bardzo Cię to martwi i zauważasz niepokojące zmiany to nie powinnaś tego bagatelizować. Warto abyś porozmawiała o tym jak się czujesz z osobą dorosłą, której ufasz - może nauczyciel? pedagog szkolny? psycholog szkolny?
Możesz również porozmawiać z rodzicami i poprosić o wizytę u psychologa. Jeśli nie jest to możliwe, zawsze możesz zadzwonić na Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży i skontaktować się z osobami, którym możesz opowiedzieć o tym co przeżywasz i poszukać wsparcia.
Pozdrawiam,
Magda Szymaniuk

mgr Magda Szymaniuk-Kubiak
Zobacz wszystkie odpowiedzi

Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.

Najczęściej zadawane pytania