Witam serdecznie, jestem typem B-białkowy,dlaczego typ ten cierpi czesto na niedobory wapnia? Ja mam

Szanowna Pani Olu, jeśli mówimy o teorii typów metabolicznych według Williama Kelley to wyróżniamy A-białkowy, B-węglowodanowy i C-mieszany. Jeśli została Pani zdiagnozowana jako „szybki spalacz”, czyli typ białkowy, to faktycznie w diecie powinno się znaleźć więcej białka i zdrowych tłuszczy. Stąd Pani apetyt na produkty wysokobiałkowe. Źle zbilansowana natomiast lub bardzo restrykcyjna dieta np. ketogeniczna, może prowadzić do nadmiernej utraty wapnia z moczem oraz doprowadzić do rozwoju dny moczanowej ze względu na stale utrzymujący się wysoki poziom kwasu moczowego we krwi. Jest to jednak cecha osobnicza i zarówno poziom kwasu moczowego jak i poziom wapnia powinien być monitorowany badaniami krwi. Nadmierna suplementacja wapniem, według niektórych badań klinicznych, wcale nie warunkuje jego właściwej absorpcji. Tutaj również mają znaczenie właściwości osobnicze oraz odpowiednie wsparcie np. witaminy D, żywności bogatej w fosfor oraz wykluczenie przyjmowania w tym samym czasie innych pierwiastków mineralnych, które konkurują ze sobą o drogi wchłaniania. Z tego względu np. wapń nie powinien być przyjmowany razem z magnezem. Ważne jest również spożywanie odpowiednich warzyw i owoców, które dostarczają antyoksydanty i bedą normować pH nie powodując nadmiernego zakwaszenia organizmu. Reasumując, aby codzienna dieta nam służyła powinna być indywidualnie dopasowana z uwzględnieniem cech osobniczych organizmu, celów które są ewentualnie do osiągnięcia, eliminacji ewentualnych zagrożeń i monitorowania procesów biochemicznych. W razie dodatkowych pytań, zapraszam do kontaktu.

Typ B-białkowy w kontekście diety, który oznacza osoby z większym zapotrzebowaniem na białko i często specyficznymi preferencjami żywieniowymi, może mieć tendencję do niedoborów wapnia z kilku powodów. typ B-białkowy, który może mieć większe potrzeby białkowe, może również potrzebować większych ilości wapnia, zwłaszcza jeśli jego dieta opiera się na białkach zwierzęcych, które mogą nie dostarczać wystarczających ilości wapnia. Dieta bogata w białko zwierzęce może wpływać na wchłanianie wapnia w organizmie, a także prowadzić do utraty wapnia z moczem. To może prowadzić do potrzeby dodatkowego uzupełniania tego minerału. imo że wapń jest ważny, nadmierne spożycie nabiału może prowadzić do innych problemów zdrowotnych, takich jak odkładanie się wapnia w naczyniach krwionośnych czy kamienie nerkowe, zwłaszcza jeśli nie jest zrównoważone z odpowiednią ilością magnezu i witaminy K2, która pomaga regulować metabolizm wapnia. Optymalny stosunek wapnia do magnezu w diecie to około 2:1. Wysokie stężenie kwasu moczowego może prowadzić do dny moczanowej lub kamieni nerkowych, ale nie wszystkie białka są wysokopurynowe. Białka wysokopurynowe to głównie mięso czerwone, podroby, owoce morza i niektóre ryby. Osoby z predyspozycjami do dny moczanowej powinny ograniczać spożycie tych produktów, ale dla większości osób umiarkowane spożycie białek bogatych w puryny jest bezpieczne.

1. Typ B (białkowy) często cierpi na niedobory wapnia bo ma szybszy metabolizm, mocniejsze enzymy trawienne, częściej funkcjonują w trybie „sympatycznym” (czyli adrenalina, wysoka aktywność nerwowa, stres), przez to szybciej spalają minerały, szczególnie: magnez, wapń, cynk, potas.
Wapń jest zużywany do tłumienia pobudzenia nerwowego. Im większy stres lub wrażliwość układu nerwowego – tym większe zużycie wapnia.
Dodatkowo: wysokobiałkowa dieta może zwiększać wydalanie wapnia z moczem, szczególnie jeśli nie jesz dużo warzyw.
2. Często apetyt na nabiał = niedobór wapnia. Organizm mądrymi sygnałami (apetyt, ulga po zjedzeniu) daje znać, że potrzebuje wapnia (uspokojenia, stabilizacji), lubi tłuszcz + wapń jako miks regenerujący i hamujący nadmierną pobudliwość.
Jednak: to może być nie tylko wapń, ale też aminokwasy i tłuszcze z sera (np. tryptofan, glicyna, cholina), które działają uspokajająco.
3. Wapń się może odkładać ale nie sama obecność wapnia jest problemem, tylko jeśli nie trafia tam, gdzie trzeba (czyli do kości i zębów).
Odkładanie się wapnia w tkankach (tętnice, nerki, ostrogi) może wystąpić gdy jest mało witaminy K2 (Ty ją bierzesz – super!),
niedobór magnezu – bo magnez „kieruje” wapń do kości, a bez niego wapń może trafiać do tkanek miękkich,
niedobór boru (pomaga utrzymać wapń i magnez w kościach),
duże dawki wapnia przy zbyt małej ilości warzyw/płynów – czyli zaburzenie równowagi zasadowej.
4. Magnez należy brać przy wapniu bo to fajny duet. Magnez = rozluźnia mięśnie, naczynia, uspokaja. Wapń = kurczy mięśnie, pobudza, stabilizuje sygnały nerwowe
Bez magnezu wapń robi się „dziki”, zaczyna się odkładać, a nie działa prawidłowo.
Zalecam stosunek Mg:Ca to minimum 1:2, często nawet 1:1 – więc robisz to dobrze!
Powinieneś jeść warzywa i białka wysokopurynowe jako typ B. Warzywa równoważą zakwaszającą dietę białkową, dostarczają potasu, magnezu, błonnika i chlorofilu, przeciwdziałają utracie wapnia z moczem.
Białka wysokopurynowe (np. wątróbka, sardynki, czerwone mięso), zawierają puryny, które są źródłem kwasu moczowego, ale u typów białkowych te puryny są przekształcane w energię (ATP) i działają pobudzająco – a Ty właśnie tego potrzebujesz!
Puryny są problemem u ludzi z dną moczanową, zaburzeniami nerek lub detoksem – ale dla typów B są źródłem siły, nie toksyn, jeśli masz zdrowe nerki.
Moja odpowiedż nie zastępuje profesjonalnego kontaktu i konsultacji dlatego zapraszam, jeśli czujesz taką potrzebę.
Pozdrawiam,
Bogusław Bienias