słabe emocje

Witam,
Byc moze brak kontroli emocji jest objawem nerwicy lub zaburzeń depresyjnych. Ocena przyczyn wymaga zbadania Pana.

Witam, z Pana opisu trudno wyczytać jakie są to dominujące emocje i z jakiego powodu je Pan tłumi. Jeśli miał by Pan ochotę opowiedzieć więcej na ten temat, serdecznie zapraszam na konsultacje.

Witam,
Emocjonalność ma swoje jasne i ciemne strony. Poza tymi, które próbuje Pan tłumić są też takie dzięki, którym jest Pan też lubiany. Niestety taka wiedza nie zmniejsza niepokoju jeśli nie kontrolujemy pewnych zachowań, prawda? Powodów, które wywołują te wybuchy może być wiele. Łatwiej było by mi je ustalić podczas rozmowy niż zgadując na podstawie listu. Mam jednak wrażenie, że Pan zauważa związek wyładowań na imprezach z ukrywaniem tego co Pan czuje albo raczej jak Pan się czuje. Zastanawia mnie to dlaczego, pokazywanie uśmiechu i pogody ducha jest dla Pana łatwiejsze niż pokazywanie tego co Pan naprawdę czuje…
Pozdrawiam

Witam,
Warto przyjrzeć się temu problemowi bliżej i zastanowić się skąd pochodzą te nagłe wybuchy.
Powodów zaburzeń emocjonalnych może być wiele. Począwszy od stresu i nieumiejętności radzenia sobie z nim, poprzez brak wystarczającej ilości snu, złe nawyki żywieniowe, zaburzenia hormonalne (szczególnie u kobiet), aż po depresję.
Trzeba zidentyfikować źródła stresu w życiu codziennym
czy jest to trudna sytuacja w pracy ?,
zbyt duża odpowiedzialność ?,
trudne chwile w związku ?,
a może niepewność w miejscu pracy ?,
problemy z dziećmi ?
i sięgnąć do sposobów radzenia sobie ze stresem takich jak
aktywność fizyczna,
kontakt ze swoimi emocjami,
pogłębione oddychanie, kontakt z naturą,
rozmowa z kimś bliskim.
Należy unikać sytuacji stresowych lub chociaż zminimalizować je w swoim życiu
Warto zadbać o dobry, zdrowy, nieprzerywany sen. Warto wietrzyć i zaciemniać pokój, wyciszać się przed snem, godzinę przed pójściem spać nie korzystać z komputera.
Ważne są nawyki żywieniowe, to co jemy ma przeogromny wpływ na nasze zdrowie. Zjedzenie ciastka czy batonika bardzo szybko poprawia nastrój ale na niezbyt długo. Należy zadbać o zapewnienie sobie odpowiednich ilości białka pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz dużych ilości warzyw I owoców.
Nadmierna emocjonalność może wskazywać także na depresję. Jeżeli dodatkowo ma Pan problemy ze snem, brak apetytu, dręczy Pana smutek, jest Pan bierny to wtedy należy udać się do psychologa lub psychiatry w celu zasięgnięcia porady i wdrożenia odpowiedniego leczenia.

Pozdrawiam

Witam

Z podanych przez Pana informacji wynika, że ma Pan trudności w radzeniu oraz umiejętności panowania nad swoimi emocjami, które tłumione są przez Pana okazywane w niewłaściwy sposób.
Niestety nie napisał Pan w jaki sposób rozładowuje Pan te emocje oraz czy wyzwolenie emocji związane jest z jakimiś dodatkowymi czynnikami np. sytuacją społeczną, używkami czy spożyciem alkoholu. Ważne jest aby określić co jest katalizatorem wywołania i uwolnienia gwałtownych emocji w sytuacjach w których ma to miejsce, oraz poznanie sposobów bardziej skutecznego radzenia sobie z emocjami i ich regulowania.
Trudno z przesłanego przez Pana opisu wnioskować czy towarzyskość i uśmiech o którym Pan pisze są częścią Pana osobowości i charakteru czy też tylko sposobem na radzenie sobie z wewnętrznymi negatywnymi emocjami przed innymi osobami.
Potrzebna jest diagnoza przyczyn leżących u podłoża takiego stanu, aby można było skutecznie Panu pomóc.
Diagnoza taka może być dokonana w trackie spotkań konsultacyjnych, a następnie ustalany jest plan działania który pozwoli poznać i stosować skuteczne sposoby radzenia sobie ze zdiagnozowanymi trudnościami.
Pozdrawiam
Agnieszka Bartczak

Witam,
jeśli na codzień jest Pan wesoły i dba o dobry nastrój innych, nie okazując trudnych emocji, mogą się one kumulować i znajdować ujście w sposób trudny do skontrolowania. Paradoksalnie próby tłumienia swych uczuć mogą jeszcze wzmacniać ten mechanizm. Zlość, smutek czy ból mają swoją przyczynę i rolę do spełnienia, nie biorą się znikąd, tak jest zapewne także w Pana przypadku. Dobrze jeśli można porozmawiać o trudnych przeżyciach i emocjach z nimi związanymi z kimś bliskim - nie wiem czy są w Pana życiu takie osoby.
pozdrawiam,
Katarzyna Grabarczyk

Witam,
Pana reakcje emocjonalne mogą mieć związek z aktualną sytuacją życiową. Być może doświadcza Pan nadmiernego stresu, lub miało miejsce konkretne wydarzenie, które wpłynęło na równowagę emocjonalną. Jeśli nie jest to bezpośrednia przyczyna czyli, ani stres, ani konkretne wydarzenie, "nadmiarowe" reakcje emocjonalne mogą łączyć się z doświadczeniami z przeszłości.
Pozdrawiam serdecznie,
Marta Pociecha

Witam!
Emocje, tak ważna sfera życia, często sprawiają ludziom kłopoty. Nie mamy jako społeczeństwo umiejętności rozpoznawania, akceptowania i wyrażania w odpowiedni sposób swoich emocji. Pewnie podobnie jest w Pańskim przypadku. Byc może w przeszłości spotkał się Pan z postawą, że o uczuciach się nie mówi, że wyrażanie niektórych uczuć jest niemęskie, oznacza słabość... Tłumienie, nieakceptowanych uczuć skutkuje ich niekontrolowanym wybuchem np podczas imprezy.
Zapraszam na spotkania, podczas których poszuka Pan zgody ze swoimi emocjami i nauczy się wyrażać je w sposób, który nie naraża na szwank innych :)
Pisze Pan też, że wg. opinii znajomych bardziej przejmuje się Pan innymi niż sobą. Dlaczego własne potrzeby, pragnienia traktuje Pan jako mniej ważne? Być może doświadczył Pan kiedyś tej "nieważności" ze strony bliskich Panu ludzi. I to jest drugi powód, dla którego zapraszam na terapię. Bo każdy człowiek zasługuje na wszystko, co dla niego najlepsze.

Witam Pana.
Emocje, czy to przyjemne - takie jak zadowolenie, czy nieprzyjemne - jak złość, frustracja zawsze stanowią wartość informacyjną. Złość skorelowana jest zwykle z przeszkodą, smutek ze stratą, radość z zaspokojeniem potrzeb, lęk z zagrożeniem. Dzięki emocjom komunikujemy się ze światem zewnętrznym. Dzięki nim wiemy, co lubimy, a czego nie, co jest dla nas ważne lub nieistotne.Wspomina Pan o tym, że jest Pan towarzyski i uśmiechnięty, a w rzeczywistości w Pana przeżywaniu dzieje się coś innego. Z tego powodu ważne jest, żebyśmy nie tłumili emocji lecz świadomie je przeżywali. Zachęcam do refleksji nad tym, co takiego na temat Pana otoczenia, sytuacji w jakiej Pan uczestniczy, być może Pana postawy usiłuje zakomunikować Panu dana emocja
Czym innym jest kontrola nad zachowaniem stanowiącym rezultat przeżywanej emocji. Być może warto byłoby rozważyć wsparcie w zakresie poszerzania świadomości na temat przeżywanych uczuć, a także nabywania umiejętności konstruktywnego radzenia sobie z nimi.
Pozdrawiam i życzę powodzenia
E. Sokołowska-Malec

psycholog, certyfikowany specjalista terapii uzależnień

Najwyraźniej potrzebuje Pan rozmowy z profesjonalistą, która pozwoliłaby Panu uporządkować ważne dla Pana sprawy. Wtedy też dokładniej można by określić co jest przyczyną takiego zachowania. Proszę rozważyć wizytę u psychologa lub psychoterapeuty.

Zapraszam na mój trening antystresowy. Proszę spojrzeć na opis na stronie pomocpsycholog.pl. Oczywiście możemy też oprzeć się o psychoterapię. Pozdrawiam

Witam,
Problem, z którym Pan się zmaga, dotyczy wielu osób, najczęściej starają się spełniać oczekiwania innych, robić "dobrą minę do złej gry", żeby nie być ocenionym, żeby się nie odsłaniać. Myślę, że warto przyjrzeć się genezie Pańskich trudności i spróbować określić problem i cel do pracy, aby mógł Pan poczuć się lepiej i nie czuć się zagubionym. Miejscem na to, może być gabinet terapeutyczny, w którym, w bezpiecznych warunkach, będzie Pan mógł podjąć próbę zrozumienia własnych zmagań i poprawy funkcjonowania emocjonalnego.