Od ok 7 lat choruję na nerwicę lękową. W tym czasie brałam wiele leków (citabax, parogen, sulpiryd,

Od ok 7 lat choruję na nerwicę lękową. W tym czasie brałam wiele leków (citabax, parogen, sulpiryd, pramolan, symescital).
Epizod nawrotu z października 2016 roku był najmocniejszym w życiu. Lęk, stany paniki, objawy z ciała... Od tego czasu wrocilam na citabax, potem na sulpiryd i pramolan(niestety dostałam mlekotoku i obrzęku piersi, wraz z zaburzeniem cyklu po suplirydzie ) został odstawiony. Od sierpnia 2017 jestem na pramolanie (wtedy 4x noc), stopniowo zeszłam do 1x rano i 1x wieczorem+symescital 0,5 tabl. Obecnie biorę 2x dziennie pramolan i co jakiś czas symescital. Czuję, że nmi to nie służy, nadal mam lęki, nie wsiadam do samochodu w dłuższe trasy, mam lęk przed lękiem, boje się, zawroty głowy, uczucie obcości ciała. Powiem, że trwa to od października 2016 r., chodzę na terapie od tamtej pory, są momenty że jest dobrze, a są dni, że jest źle. Nie potrafie sama funkcjonowac w takim stopniu jak kiedyś. Nie jeżdzę sama na terapie, poniewaz boje sie wjezdzac w miasto, korki itd.
Lekarz mowi, że jesli sama nie ruszę to zadne leki mi nie pomoga.
Sama nie wiem już co mam robic. Czy leki nie działają, czy terapia nie działa.
Proszę o jakieś sugestie , co dalej robić.

Edit: 12.02 zmieniono mi pramolan na trittico cr. Brałam 5 dni+ esci 5mg i dostałam kolejnego nawrotu.
Zmieniłam psychiatrę, który zapisał kompletnie inny lek symfaxil i kazał brać afobam przez 3 tyg. I wprowadzać od 37.5 mg przez 6 dni potem 75mg symfaxin.
Chodzę lekko zamotana. Terapia na którą chodziłam to terapia pozytywna. Nowa psychiatra kazała zmienić na behawioral poznawczą.
W dodatku jestem w kryzysie małżeńskim, chyba małżeństwo dobiega końca.