Niskoreaktywność emocjonalna oraz despotyczność są traktowane jako cechy osobowości męskiej stereoty

Nasuwa mi się pytanie jaką funkcję miałoby pełnić przeprowadzenie tej "żałoby". Wyobrażam sobie, że mogłoby to oznaczać zbadanie takich obszarów jak np. Skąd we mnie tęsknota za byciem osobą zimną, zdystansowaną, dominującą? W jakich obszarach w moim życiu czuję za dużo i być może mnie to przerasta? Jak idzie mi stawianie granic? Czy jestem w kontakcie że swoimi potrzebami?

Pozdrawiam serdecznie.

Dzień Dobry, zachęcam do kontaktu ze specjalistą, aby szerzej omówić ten temat podczas wizyty. Pozdrawiam serdecznie

To interesujące pytanie, które dotyka głębokiego aspektu naszej tożsamości i oczekiwań społecznych. Symboliczna żałoba po utracie lub braku pewnych cech może być pomocna w zaakceptowaniu siebie i przepracowaniu tych tęsknot. Taki proces może obejmować świadome pożegnanie się z przekonaniem, że „powinno się” posiadać dane cechy, a jednocześnie poszukiwanie alternatywnych sposobów radzenia sobie w życiu bez nich. Można np. napisać list do siebie samego, w którym wyrażamy żal z powodu tego, czego nam brakuje, a jednocześnie doceniamy swoje inne zasoby i mocne strony. Ważne jest też zrozumienie, że stereotypy płciowe nie definiują wartości człowieka – warto skupić się na budowaniu cech, które faktycznie przynoszą korzyść i wzmacniają naszą autentyczność. Jeśli tęsknota jest silna, warto rozważyć rozmowę z terapeutą, który pomoże lepiej zrozumieć, skąd bierze się potrzeba posiadania tych cech i jak ją przepracować.
Pozdrawiam