Na wstępie zadam pytanie ... Przełamać się i dać szansę małżeństwu czy spróbować żyć na nowo ?
3
odpowiedzi
Na wstępie zadam pytanie ...
Przełamać się i dać szansę małżeństwu czy spróbować żyć na nowo ?
Jestesmu 11 rok razem ( 7 lat po ślubie) , mamy synka 3 latka .
Przez lata bywało różnie, moim zdaniem bardzo źle- mąż popadł w alkoholizm , bywała przemoc psychiczna , wyzwiska , agresja i demowolanie wszystkiego , o wszystko się obwinialam ( po latach wiem że to wspoluzaleznienie )
Od 2 lat prób rozstania było chyba z 5 , mój mąż od ciąży zaczął walczyć z alkoholizmem , od stycznia tego roku dopiero naprawdę przestał pić jednak mimo to coraz bardziej zaczęłam uważać ze nie chce tak żyć. Końcem sierpnia uznalam ze to koniec , przyznałam się mężowi że wdalam się w relacje internetowa - zdrada emocjonalna . Mąż od tego czasu zupełnie się zmienił, walczy , zachiwuje się tak jak powinien . Pierwszy raz w życiu rozwiesił pranie , zaczal pomagać sprzątać i przy zajmowaniu się synkiem . Jednak mimo to czuje ze nie chce mu ufać... nie czuje chyba już miłości. Od lat mąż mnie zaniedbywał- brak czułości, od ponad roku brak sexu ( od ciąży też była przerwa w zbliżeniach ponad rok ) więc generalnie z tym od dawna słabo, a odkąd powiedziałam że koniec to nagle on "potrzebuje się przytulić " . Nie wiem co robic , jak się zachowywać. Mieszkamy razem , w moim domu rodzinnym. mamy mnóstwo spraw do dopięcia- m.in firmowych , mąż uważa że jak się wyprowadzi to z dzieckiem - 700 km dalej do rodziny bo tu nikogo nie ma . Synek jest dla nas obojga całym światem. Nie wiem co robic , boje się że mąż wyprowadzi się z dzieckiem a z drugiej strony już mu ciężko tak żyć pod jednym dachem i widzieć jego rozczarowanie gdy spotyka się z moją obijetnoscia na jego "dobre gesty "
Przełamać się i dać szansę małżeństwu czy spróbować żyć na nowo ?
Jestesmu 11 rok razem ( 7 lat po ślubie) , mamy synka 3 latka .
Przez lata bywało różnie, moim zdaniem bardzo źle- mąż popadł w alkoholizm , bywała przemoc psychiczna , wyzwiska , agresja i demowolanie wszystkiego , o wszystko się obwinialam ( po latach wiem że to wspoluzaleznienie )
Od 2 lat prób rozstania było chyba z 5 , mój mąż od ciąży zaczął walczyć z alkoholizmem , od stycznia tego roku dopiero naprawdę przestał pić jednak mimo to coraz bardziej zaczęłam uważać ze nie chce tak żyć. Końcem sierpnia uznalam ze to koniec , przyznałam się mężowi że wdalam się w relacje internetowa - zdrada emocjonalna . Mąż od tego czasu zupełnie się zmienił, walczy , zachiwuje się tak jak powinien . Pierwszy raz w życiu rozwiesił pranie , zaczal pomagać sprzątać i przy zajmowaniu się synkiem . Jednak mimo to czuje ze nie chce mu ufać... nie czuje chyba już miłości. Od lat mąż mnie zaniedbywał- brak czułości, od ponad roku brak sexu ( od ciąży też była przerwa w zbliżeniach ponad rok ) więc generalnie z tym od dawna słabo, a odkąd powiedziałam że koniec to nagle on "potrzebuje się przytulić " . Nie wiem co robic , jak się zachowywać. Mieszkamy razem , w moim domu rodzinnym. mamy mnóstwo spraw do dopięcia- m.in firmowych , mąż uważa że jak się wyprowadzi to z dzieckiem - 700 km dalej do rodziny bo tu nikogo nie ma . Synek jest dla nas obojga całym światem. Nie wiem co robic , boje się że mąż wyprowadzi się z dzieckiem a z drugiej strony już mu ciężko tak żyć pod jednym dachem i widzieć jego rozczarowanie gdy spotyka się z moją obijetnoscia na jego "dobre gesty "
Dobry wieczór,
Sytuacja przez Panią opisana, pokazuje, że w Państwa związku zadziało się wiele bolesnych i trudnych rzeczy. Pani potrzeby nie były spełniane, a wszystko nawarstwiało się latami. Bardzo bym chciała móc dać Pani odpowiedź, co zrobić, ale tak się nie da..., co więcej do podjęcia decyzji powinna Pani dojść w procesie przepracowania terapeutycznego, zarówno tego, czego Pani doświadczyła, jak i tego w jaki sposób się od tego uwolnić i świadomie wybrać dalszą drogę. To, jakich dokonujemy wyborów, jakimi wartościami się kierujemy w życiu, jak potrafimy zadbać o swoje potrzeby i granice, wynosimy w pakiecie doświadczeń z domu, w którym się uczymy rozumieć i doświadczać pierwszych relacji, z domu rodzinnego. Niestety czasem te doświadczenia nie są wzmacniające, a wręcz przeciwnie, mocno obciążające. Taki bagaż wyniosło każde z Państwa. W oparciu o te zasady czy przekonania zbudowaliście swój związek. Z Pani opisu wynika, że chciała Pani czegoś innego, a mąż dopiero teraz zaczyna zauważać Pani potrzeby. Żeby stworzyć nowe zasady wspólnej rodziny, które będą odpowiednie zarówno dla Pani jak i dla męża, można wypracować je w terapii małżeńskiej, ale być może najpierw powinniście Państwo spróbować poznać siebie i swoje potrzeby w terapii indywidualnej. Macie Państwo dziecko i dobrem dziecka musicie się kierować, co nie oznacza tego, że pozostanie w tym związku będzie gwarancją najlepszego wyboru. Dziecko, które będzie się wychowywało w rodzinie bez miłości, zaufania i szacunku, nie zbuduje właściwych wzorców i nie będzie szczęśliwe, ale warto zrobić tyle, ile można, żeby podjęta decyzja była jak najlepiej przemyślana. Co do stwierdzenia, że mąż wyprowadzi się z dzieckiem, to brzmi jak szantaż emocjonalny, a to z kolei jest formą przemocy, na którą nie można nie reagować. Zachęcam do podjęcia terapii, ponieważ w procesie poznania i zrozumienia siebie, znajdzie Pani odpowiedź na pytanie: co powinnam zrobić...? Jaką podjąć decyzję...?
Gdyby chciała Pani porozmawiać przed decyzją o terapii, zapraszam na konsultację. Życzę Pani wszystkiego dobrego, Agnieszka Świtała-Kosik
Sytuacja przez Panią opisana, pokazuje, że w Państwa związku zadziało się wiele bolesnych i trudnych rzeczy. Pani potrzeby nie były spełniane, a wszystko nawarstwiało się latami. Bardzo bym chciała móc dać Pani odpowiedź, co zrobić, ale tak się nie da..., co więcej do podjęcia decyzji powinna Pani dojść w procesie przepracowania terapeutycznego, zarówno tego, czego Pani doświadczyła, jak i tego w jaki sposób się od tego uwolnić i świadomie wybrać dalszą drogę. To, jakich dokonujemy wyborów, jakimi wartościami się kierujemy w życiu, jak potrafimy zadbać o swoje potrzeby i granice, wynosimy w pakiecie doświadczeń z domu, w którym się uczymy rozumieć i doświadczać pierwszych relacji, z domu rodzinnego. Niestety czasem te doświadczenia nie są wzmacniające, a wręcz przeciwnie, mocno obciążające. Taki bagaż wyniosło każde z Państwa. W oparciu o te zasady czy przekonania zbudowaliście swój związek. Z Pani opisu wynika, że chciała Pani czegoś innego, a mąż dopiero teraz zaczyna zauważać Pani potrzeby. Żeby stworzyć nowe zasady wspólnej rodziny, które będą odpowiednie zarówno dla Pani jak i dla męża, można wypracować je w terapii małżeńskiej, ale być może najpierw powinniście Państwo spróbować poznać siebie i swoje potrzeby w terapii indywidualnej. Macie Państwo dziecko i dobrem dziecka musicie się kierować, co nie oznacza tego, że pozostanie w tym związku będzie gwarancją najlepszego wyboru. Dziecko, które będzie się wychowywało w rodzinie bez miłości, zaufania i szacunku, nie zbuduje właściwych wzorców i nie będzie szczęśliwe, ale warto zrobić tyle, ile można, żeby podjęta decyzja była jak najlepiej przemyślana. Co do stwierdzenia, że mąż wyprowadzi się z dzieckiem, to brzmi jak szantaż emocjonalny, a to z kolei jest formą przemocy, na którą nie można nie reagować. Zachęcam do podjęcia terapii, ponieważ w procesie poznania i zrozumienia siebie, znajdzie Pani odpowiedź na pytanie: co powinnam zrobić...? Jaką podjąć decyzję...?
Gdyby chciała Pani porozmawiać przed decyzją o terapii, zapraszam na konsultację. Życzę Pani wszystkiego dobrego, Agnieszka Świtała-Kosik
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
To jest bardzo trudna sytuacja, i nie ma prostych odpowiedzi na pytanie, co powinnaś zrobić. Każda decyzja będzie miała swoje konsekwencje, a wybór będzie zależał od Twoich uczuć, wartości i priorytetów. Oto kilka rzeczy, które możesz wziąć pod uwagę:
Terapia małżeńska: Rozważ rozpoczęcie terapii małżeńskiej, jeśli oboje jesteście skłonni pracować nad związkiem. Terapeuta może pomóc w rozwiązaniu problemów komunikacyjnych, rozumieniu potrzeb drugiej osoby i odzyskaniu zaufania.
Twój własny dobrostan: Twoje zdrowie psychiczne i emocjonalne jest kluczowe. Jeśli czujesz, że dalsze pozostawanie w obecnej sytuacji zagraża Twojemu dobrostanowi, może być konieczne podjęcie decyzji o rozstaniu. Pamiętaj, że twoje zdrowie psychiczne jest istotne zarówno dla ciebie, jak i dla twojego syna.
Rozważ swoje potrzeby i cele: Zastanów się nad swoimi własnymi potrzebami i celami w życiu. Czy jesteś gotowa dać swojemu małżeństwu jeszcze jedną szansę, czy też uważasz, że lepiej będzie rozstać się i zacząć od nowa?
Bezpieczeństwo i zdrowie: Jeśli była przemoc psychiczna w twoim małżeństwie, ważne jest, abyś czuła się bezpieczna. Skonsultuj się z profesjonalistą ds. przemocy domowej lub centrum wsparcia dla ofiar przemocy, aby uzyskać pomoc i wsparcie w tym zakresie.
Wspólna opieka nad dzieckiem: Jeśli zdecydujecie się na rozstanie, ważne jest, abyście starali się osiągnąć porozumienie w sprawie wspólnej opieki nad synem. Przemyślcie, jak najlepiej zadbać o jego dobro i potrzeby.
Wsparcie od rodziny i przyjaciół: Rozmawiaj z bliskimi osobami, którzy mogą cię wesprzeć i pomóc podjąć właściwą decyzję.
Czas na refleksję: Daj sobie czas na przemyślenie sytuacji. Nie ma pilnej potrzeby podjęcia decyzji. Ważne jest, aby zrozumieć swoje uczucia i potrzeby.
Pamiętaj, że to twoje życie i twoja decyzja. Niezależnie od tego, jaką drogę wybierzesz, ważne jest, aby działać w sposób, który jest dla ciebie najlepszy i który chroni twój dobrostan i dobro syna. Jeśli potrzebujesz dalszej pomocy i wsparcia, rozważ skonsultowanie się z terapeutą lub doradcą rodzinnym, którzy pomogą ci w podjęciu właściwej decyzji.
Terapia małżeńska: Rozważ rozpoczęcie terapii małżeńskiej, jeśli oboje jesteście skłonni pracować nad związkiem. Terapeuta może pomóc w rozwiązaniu problemów komunikacyjnych, rozumieniu potrzeb drugiej osoby i odzyskaniu zaufania.
Twój własny dobrostan: Twoje zdrowie psychiczne i emocjonalne jest kluczowe. Jeśli czujesz, że dalsze pozostawanie w obecnej sytuacji zagraża Twojemu dobrostanowi, może być konieczne podjęcie decyzji o rozstaniu. Pamiętaj, że twoje zdrowie psychiczne jest istotne zarówno dla ciebie, jak i dla twojego syna.
Rozważ swoje potrzeby i cele: Zastanów się nad swoimi własnymi potrzebami i celami w życiu. Czy jesteś gotowa dać swojemu małżeństwu jeszcze jedną szansę, czy też uważasz, że lepiej będzie rozstać się i zacząć od nowa?
Bezpieczeństwo i zdrowie: Jeśli była przemoc psychiczna w twoim małżeństwie, ważne jest, abyś czuła się bezpieczna. Skonsultuj się z profesjonalistą ds. przemocy domowej lub centrum wsparcia dla ofiar przemocy, aby uzyskać pomoc i wsparcie w tym zakresie.
Wspólna opieka nad dzieckiem: Jeśli zdecydujecie się na rozstanie, ważne jest, abyście starali się osiągnąć porozumienie w sprawie wspólnej opieki nad synem. Przemyślcie, jak najlepiej zadbać o jego dobro i potrzeby.
Wsparcie od rodziny i przyjaciół: Rozmawiaj z bliskimi osobami, którzy mogą cię wesprzeć i pomóc podjąć właściwą decyzję.
Czas na refleksję: Daj sobie czas na przemyślenie sytuacji. Nie ma pilnej potrzeby podjęcia decyzji. Ważne jest, aby zrozumieć swoje uczucia i potrzeby.
Pamiętaj, że to twoje życie i twoja decyzja. Niezależnie od tego, jaką drogę wybierzesz, ważne jest, aby działać w sposób, który jest dla ciebie najlepszy i który chroni twój dobrostan i dobro syna. Jeśli potrzebujesz dalszej pomocy i wsparcia, rozważ skonsultowanie się z terapeutą lub doradcą rodzinnym, którzy pomogą ci w podjęciu właściwej decyzji.
Dzień dobry, opisuje Pani trudną sytuacje. Uważam, ze potrzebna jest akceptacja siebie i zrozumienie tego co się podziało w Państwa życiu podziało. Zachęcam do skorzystania z wsparcia psychologa.
Sugeruję wizytę: Konsultacja online - 160 zł
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz, klikając w przycisk Umów wizytę.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.