Jak poradzić sobie ze sobą?

Szanowna Pani, w pierwszej kolejności proszę rozważyć możliwości otrzymania wsparcia od osób Pani bliskich - osób, którym Pani ufa, aby przerwać błędne koło osamotnienia. Jeśli natomiast nie dostrzega Pani w swoim otoczeniu osób, które mogłyby dać Pani wsparcie emocjonalne, wówczas zachęcam do skorzystania z pomocy psychologa. Zauważyła Pani, że opisane problemy trwają od 2 lat. Być może ważne jest zatem spojrzenie na to, co było wcześniej, refleksja nad tym co sprawiło, że problemy się zaczęły i co je wzmacnia, a co stanowi Pani siłę, by się z nimi uporać. Przede wszystkim więc proszę szukać w swoim życiu, w relacjach i wspomnieniach tego, co świadczy o Pani sile, intuicji i umiejętnościach do zmierzania się z codziennością pomimo wszystko.

Może to być podłoże depresji, albo zaburzeń lękowych... Dobrze byłoby pójść do psychoterapeuty albo psychiatry nawet. Wsparcie rodziny i przyjaciół, jeśli to możliwe tez by pomogło. I wiara w to ,że będzie lepiej, że się uda... :-) Pozdrawiam

Już pani zrobiła ten pierwszy mały ale jakże ważny i trudny krok, zadała sobie trud by napisać i podzielić się swoim cierpieniem, trudnościami i wątpliwościami. To ważne, że znalazła pani siłę, odwagę i czas by upomnieć się o siebie w miejscu gdzie może pani otrzymać konstruktywną pomoc. Zachęcam do kolejnego kroku: znalezienia i umówienia się na spotkanie do osoby która wzbudza w pani poczucie bezpieczeństwa. Powodzenia pani życzę i pozdrawiam Bartosz Lamch