Bliska mi osoba (niepełnoletnia) od kilku lat zmaga się z różnymi problemami psychicznymi. Znamy się

Bliska mi osoba (niepełnoletnia) od kilku lat zmaga się z różnymi problemami psychicznymi. Znamy się półtora roku. Przyjmuje leki antydepresyjne i przeciwstresowe oraz nasenne przepisane u psychiatry od około 3 tygodni. Ostatnio jej stan się pogarsza i występują odmienne stany emocjonalne, które potrafią zmieniać się kilka razy dziennie. Pomiędzy stanem przybicia i niechęci do życia (nawet myśli samobójczych i samookaleczania), a stanem euforii osoba zachowuje się "normalnie". Występują głosy- męski, który namawia do samookaleczania i damski, który jest przeciwny. Oprócz tego krzyki, które nie chcą się uciszyć. Kontakt z tą osobą jest bardzo utrudniony, ponieważ zazwyczaj nie pamięta, co się działo w poprzednim stanie. Ma urojenia np. mówi o padającym deszczu, gdy niebo jest czyste. Potrafi zgasić światło i dosłownie sekundę później spytać, kto to światło zgasił. Wczoraj zadzwoniłem na 112, przyjechała policja i zespół ratowniczy, który z nią rozmawiał. Przez 2 godziny (potem poszliśmy spać) był spokój i nie występowały żadne objawy. Najbardziej martwią mnie te stany, które zmieniają się bardzo szybko i głosy namawiające do złych rzeczy oraz to, że nie pamięta wydarzeń z poprzedniego stanu (np. powiedziała mi, że okaleczyła się i pokazała rękę, a potem mówiła że nic nie zrobiła i że to nie ona. Proszę o pomoc, bo już nie wiem co robić. W tym tygodniu ta osoba powinna mieć kolejną wizytę u psychiatry. Boję się zostawiać ją samą, ale mieszkamy daleko od siebie i nie mamy możliwości spotkania się. Co robić?