3 miesiace temu bylam u lekarza bo bolala mnie glowa ale lekarz powoedzial ze w glowie nic nie mam z
3
odpowiedzi
3 miesiace temu bylam u lekarza bo bolala mnie glowa ale lekarz powoedzial ze w glowie nic nie mam ze to stres bo przez to popadlam w taki lek stres plakalam i nie spałam nocami bo balam sie ze cos mam w glowie drugi lekarz tez powiedzial ze nic tam nie mam i jak wyszlam z gabinetu bol minął wszystko bylo ok.Ale znow glupie mysli wrocily lek bol i strach ze cos mi się stanie nawet balam sie isc do sklepu a potem doszły inne dolegliwosci mdlosci,bole miesni,lopatek,drętwienie kończyn,mrowienie,brak sil,nogi jak z waty,przyspieszenie bicie serca strach ze cos mi się zaraz stanie,sztywnienie karku,nadciśnienie,nogi jak z waty,na oczach takie czarne mroczki i nie raz przeblyski wydaje mi się ze do nerwica albo stres boje się bo wiem ze nic mi nie jest a cały czas a ja sobie wmawiałam chorobę cały czas lek i placz a potem takie objawy proszę o pomoc
Dzień dobry,
Opisane przez Panią dolegliwości mogą wskazywać na nerwicę. Jednak aby to stwierdzić, należy wykluczyć wszelkie przyczyny somatyczne. Lekarz powiedział, że w "głowie nic nie ma". Domyślam się, że to usłyszała Pani od neurologa. Dobrze w takim przypadku skonsultować się również z endokrynologiem, gdyż obniżony nastrój i stany lękowe mogą też występować w przebiegu choroby tarczycy. Poza pogłębieniem diagnozy medycznej warto również umówić się na wizytę u psychoterapeuty, by w bezpiecznej przestrzeni przyjrzeć się własnym lękom. Rozmowa z psychoterapeutą pozwala spojrzeć na problem z innej perspektywy i lepiej sobie radzić z wyzwaniami stawianymi przez życie.
Pozdrawiam serdecznie,
Agnieszka Gudaniec
Opisane przez Panią dolegliwości mogą wskazywać na nerwicę. Jednak aby to stwierdzić, należy wykluczyć wszelkie przyczyny somatyczne. Lekarz powiedział, że w "głowie nic nie ma". Domyślam się, że to usłyszała Pani od neurologa. Dobrze w takim przypadku skonsultować się również z endokrynologiem, gdyż obniżony nastrój i stany lękowe mogą też występować w przebiegu choroby tarczycy. Poza pogłębieniem diagnozy medycznej warto również umówić się na wizytę u psychoterapeuty, by w bezpiecznej przestrzeni przyjrzeć się własnym lękom. Rozmowa z psychoterapeutą pozwala spojrzeć na problem z innej perspektywy i lepiej sobie radzić z wyzwaniami stawianymi przez życie.
Pozdrawiam serdecznie,
Agnieszka Gudaniec
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry,
Proszę udać się na konsultację do lekarza psychiatry, który po zbadaniu zaproponuje stosowne dalsze leczenie (farmakoterapia i/lub psychoterapia).
Proszę udać się na konsultację do lekarza psychiatry, który po zbadaniu zaproponuje stosowne dalsze leczenie (farmakoterapia i/lub psychoterapia).
Szanowna Pani,
objawy fizyczne, które Pani opisuje mogą być efektem lęku. Wyobrażanie sobie choroby, omdlenia, upadku wywołuje reakcję orgaznimu - przygotowuje się on do działania: napina mięśnie, zwiększa przepływ krwi, przyspiesza oddech. Niestety ta naturalna funkcja organizmu czasami tak się rozkręca, że powoduje nieprzyjemne, niepomocne objawy (mrowienie, mroczki itd.). Przy takim lęku mogą pojawiać się zachowania zabezpieczające czyli to, co robimy, żeby uniknąć katastrofy. Może to być unikanie wychodzenia z domu, bycia samą, wysiłku fizycznego, siadanie lub kładzenie się gdy pojawiają się jakieś objawy, badanie ciała, szukanie zapewnień u lekarzy i bliskich czy w internecie. Wydaje się, że to pomocne zachowania, ale utrwalają przekonanie, że gdyby nie one coś by się stało. Może Pani mieć już tendecję do nadinterpretacji objawów - to, co zdarza się powszechnie u ludzi i nie jest sygnałem choroby u Pani może być 'oznaczane' jako groźne. To wszystko składa się na spiralę, która doprowadza Panią do płaczu i bezradności. Zachęcam do kontaktu z psychoterapeutą poznawczo-bahawiorlanym. W tej modalności praca z lękiem polega na spradzaniu katastroficznych założeń - wystawianiu się na bodźce, które powodują lęk i powstrzymanie się od zachowań zabezpieczających.
Mam nadzieję, że znajdzie Pani odpowiednie wsparcia i odzyska spokój.
Pozdrawiam serdecznie,
Aldona Lipińska
objawy fizyczne, które Pani opisuje mogą być efektem lęku. Wyobrażanie sobie choroby, omdlenia, upadku wywołuje reakcję orgaznimu - przygotowuje się on do działania: napina mięśnie, zwiększa przepływ krwi, przyspiesza oddech. Niestety ta naturalna funkcja organizmu czasami tak się rozkręca, że powoduje nieprzyjemne, niepomocne objawy (mrowienie, mroczki itd.). Przy takim lęku mogą pojawiać się zachowania zabezpieczające czyli to, co robimy, żeby uniknąć katastrofy. Może to być unikanie wychodzenia z domu, bycia samą, wysiłku fizycznego, siadanie lub kładzenie się gdy pojawiają się jakieś objawy, badanie ciała, szukanie zapewnień u lekarzy i bliskich czy w internecie. Wydaje się, że to pomocne zachowania, ale utrwalają przekonanie, że gdyby nie one coś by się stało. Może Pani mieć już tendecję do nadinterpretacji objawów - to, co zdarza się powszechnie u ludzi i nie jest sygnałem choroby u Pani może być 'oznaczane' jako groźne. To wszystko składa się na spiralę, która doprowadza Panią do płaczu i bezradności. Zachęcam do kontaktu z psychoterapeutą poznawczo-bahawiorlanym. W tej modalności praca z lękiem polega na spradzaniu katastroficznych założeń - wystawianiu się na bodźce, które powodują lęk i powstrzymanie się od zachowań zabezpieczających.
Mam nadzieję, że znajdzie Pani odpowiednie wsparcia i odzyska spokój.
Pozdrawiam serdecznie,
Aldona Lipińska
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.