Mój syn dorosly ma zespół Lennoxa-Gastauta. Bierze

Pojęcie zespołu Lennoxa-Gastauta dotyczy określonej grupy padaczek istniejących u dzieci, a poprzedzonych zwykle inną patologią i typem padaczki w wieku wczesnodziecięcym. Wydaje się, że należałoby tu zauważać, że mężczyzna chorujący na lekooporną padaczkę, u którego w dzieciństwie rozpoznawano zesp. Lennoxa-Gastaut poddawany jest politerapii przeciwdrgawkowej z zawrotami głowy. W opisanej sytuacji należy przypuszczać iż zawroty głowy świadczą o niezamierzonym efekcie toksycznym stosowanej terapii 3 lekami ( politerapia przeciwpadaczkowa w padaczce lekoopornej ). O ile w leczeniu zespołu Lennoxa-Gastaut stosuje się Depakinę i Lamitrin łącznie, to zauważono, że dawki Depakiny powyżej 2 g ( w tym przypadku aż 3 g ) na dobę są toksyczne. Zastosowanie Lacosamidu w dawce 2 x100 mg jako terapii dodanej wydaje się być celowe w tym przypadku, jednakże należałoby rozważyć zmniejszenie dobowej dawki Depakiny ze zwiększeniem dobowej dawki Lamitrinu ( do maksymalnej jego dawki 2 x 200 mg na dobę ) w tym przypadku. Konieczna jest kontrola laboratoryjna prób wątrobowych i oceny jonogramu we krwi oraz sprawdzenie poziomu kwasu walproinowego we krwi, który powinien być niższy niż 120 mcg/ml.