Witam serdecznie jaka konotacja występuje pomiędzy zaburzeniami lękowymi i depresyjnymi trwającymi p

Pierwsze może wynikać z drugiego, a drugie z pierwszego, choć wyuczona bezradność nie jest objawem choroby, a nieprawidłowym schematem funkcjonowania. Depresja może zniekształcać rzeczywistość (i obniżać "napęd"), więc chory wycofuje się z działania. Zaburzenia depresyjne i lękowe powinny być leczone przez zespół specjalistów: minimum przez lekarza psychiatrę i psychoterapeutę.

Zaburzenia lękowe i depresyjne trwające przez długi czas mogą być ściśle związane z wyuczoną bezradnością. Pojęcie "wyuczonej bezradności" odnosi się do przekonania jednostki, że nie ma wpływu na zdarzenia w swoim życiu, a jej działania nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Zjawisko to było badane w kontekście psychologii zwierząt przez Martina Seligmana, a później zostało zastosowane do zrozumienia niektórych aspektów zaburzeń lękowych i depresyjnych u ludzi.
Terapia poznawczo-behawioralna, a także inne formy interwencji psychologicznych, często skupiają się na zmianie przekonań związanych z wyuczoną bezradnością. Wspieranie jednostki w nabyciu umiejętności radzenia sobie, zmiany myślenia oraz działania w kierunku pozytywnych rezultatów może być kluczowe w leczeniu długotrwałych zaburzeń lękowych i depresyjnych.