Witam serdecznie, dzień dobry Państwu - Skąd się takie coś bierze, że są emocje załamania lecz nie m

Jednym z mechanizmów obronnych przy stresie i/lub nadmiernym obciążeniu emocjonalnym jest tak zwane odcięcie, czyli dysocjacja. Mogą one przebiegać w opisany w pytaniu sposób - osoba może być świadoma swoich emocji i stanu psychicznego, ale nie być w stanie wyrazić tego fizycznie - nie może płakać ani odczuwać.

Dobry wieczór, płacz, czy inne reakcje na poziomie ciała mogą się pojawić w momencie rozpaczy, ale nie muszą. Czasem zdarza się tak, że ciało jest zamrożone, lub zblokowane i pomimo wysokiej intensywności przeżyć i ogromnego ładunku emocjonalnego, nie ma tzw. ujścia w ciele.
Powodów może być wiele, ale zazwyczaj łączy je brak możliwości bezpiecznego przeżycia trudnych emocji.
Pozdrawiam serdecznie.

Brak fizycznej reakcji płaczu mimo intensywnego przeżywania emocji załamania może wynikać z różnych czynników psychologicznych i biologicznych. Mechanizmy obronne, takie jak tłumienie emocji, mogą działać automatycznie i blokować ekspresję płaczu. Osoba może też być przyzwyczajona do trudnych emocji, co sprawia, że jej reakcja fizjologiczna staje się słabsza. Wpływ wychowania i norm społecznych również odgrywa istotną rolę – w niektórych środowiskach płacz jest postrzegany jako oznaka słabości, co prowadzi do jego hamowania. Stan psychiczny, zwłaszcza depresja lub wypalenie emocjonalne, może powodować trudności w ekspresji emocji, a nawet poczucie emocjonalnej pustki. Indywidualne różnice temperamentalne sprawiają, że nie każdy reaguje płaczem na smutek – niektóre osoby doświadczają go bardziej wewnętrznie. Istotną rolę odgrywa także układ nerwowy – przewlekły stres może prowadzić do dominacji układu współczulnego, co utrudnia reakcję płaczu, nawet w sytuacjach głębokiego smutku. Brak łez nie oznacza, że emocje są słabsze – mogą być równie intensywne, ale nie znajdują ujścia w formie płaczu.