Witam serdecznie... czy zwyczajnie masturbacja lub seks (nie chodzie o onesamo w sobie) może być tak

Masturbacja jest dobrym sposobem na rozładowanie napięć. Zdarza się, że jest to reakcja na napięcie, jeżeli jest to nagminne i zaczyna przeszkadzać w życiu i/lub jest zastąpieniem znacznej części zbliżeń intymnych z partnerką czy partnerem-warto się tym problemom przyjrzeć przy pomocy specjalisty.

Powodzenia,
MŁ

Zdarza się, że używamy seksu do rozładowywania napięć i rzeczywiście stosowanie masturbacji, lub kontaktu seksualnego z partnerem, jako stałego środka przeciwbólowego na ból wewnętrzny, może przerodzić się w szkodliwy nawyk, a nawet uzależnienie.
Jako ludzie dysponujemy wieloma strategiami do samoregulacji, tak więc kiedy doświadczamy lęku, czy napięcia, możemy np. porozmawiać z bliską osobą, poćwiczyć, pójść na spacer, posłuchać muzyki, pomedytować... Każdy ma swoją listę, a na niech czynności, które pomagają "wrócić do siebie". Kiedy na takiej liście znajduje się tylko jedna pozycja i jest nią masturbacja, może dojść do zaburzeń w sferze seksualności, a z czasem także do uzależnienia od masturbacji.
Bardzo ważnym jest zatrzymanie się nad sobą i przy sobie i poszukanie odpowiedzi na pytanie o ten ból. Co nim jest? Co boli tak bardzo, że jest nie do wytrzymania...? Przed czym uciekam?
Są to pytania, które można zadać sobie samodzielnie, albo w gabinecie psychoterapeuty. Jest to bezpieczna przestrzeń, w której można spotkać się ze sobą i nauczyć doświadczania tych trudów, przed którymi dotąd można było jedynie uciekać.
Fakt, że zadaje Pan/ Pani to pytanie w taki sposób, jest dla mnie komunikatem o wysokiej samoświadomości, co jest ogromnym zasobem.
Życzę bycia blisko siebie w swoich wyborach i pozdrawiam serdecznie.

Tak, seksualność – w tym masturbacja i aktywność seksualna – może pełnić funkcję mechanizmu obronnego wobec bólu psychicznego, a także być objawem pewnych zaburzeń psychicznych. Z perspektywy teorii Freuda libido (energia życiowa, popędowa) może być nadmiernie angażowane jako sposób regulacji emocji, ale także jako ucieczka od problemów psychicznych. Z kolei destrudo (energia destrukcyjna, popęd śmierci) może przejawiać się w autodestrukcyjnym podejściu do własnej seksualności, np. w formie ryzykownych zachowań, kompulsywnej masturbacji lub mechanicznego podejścia do seksu.

Seksualność może być używana jako forma rozładowania napięcia emocjonalnego, lecz jeśli wynika z głębokiego cierpienia psychicznego, nie daje trwałej ulgi, a wręcz może prowadzić do dalszego rozregulowania emocjonalnego i poczucia pustki. W niektórych zaburzeniach, np. depresji, lęku, PTSD czy zaburzeniach osobowości, może dochodzić do nadmiernej lub przeciwnie – zahamowanej aktywności seksualnej, w zależności od indywidualnej dynamiki psychiki. Gdy seksualność staje się ucieczką od trudnych emocji, może to zaburzać relacje, poczucie własnej wartości i jakość życia erotycznego. Warto wtedy przyjrzeć się przyczynom tego mechanizmu, najlepiej w procesie psychoterapii.