Problemy z nauką.

Dzień Dobry,

Na początek proszę poczytać sobie o prokrastynacji, a potem poczytać o sposobach zarządzania sobą w czasie. A od siebie dodam, że najlepiej jest planować nie obowiązki, ale odpoczynek i przerwy na relaks. Wtedy łatwiej będzie zabrać się do pracy, kiedy z góry wiadomo, że nagroda w postaci wypoczynku jest wpisana w rozkład dnia. Paradoks, a pomaga.
Pozdrawiam i głowa do góry!
Ewa Lisowska-Kania

Dzień dobry. Pisze Pan o trudnościach dotyczących nauki szkolnej, utrudniajacych zakończenie edukacji i trwających dłuższy czas. Jednocześnie pojawia się też informacja o tym, iż jest to ostatni rok, wnioskuję więc, iż dotąd dawał Pan sobie radę z zaliczaniem poprzednich etapów. Ważne byłoby więc zdiagnozowanie źródeł trudności: czy kłopot stanowi kwestia koncentracji uwagi, czy napęd czy też trudność w odraczaniu gratyfikacji i znoszeniu frustracji. Sadzę, że w tej sytuacji, jeśli nie ma Pan jeszcze 18 lat, a trudności tej natury trwają dłużej - warto byłoby udac się na konsultację do psychologa dziecięcego. Pozdrawiam!

Dzień dobry!
Problemy z nauką mogą mieć różnorodne podłoże. Uczenia się i samodyscypliny jak najbardziej można się nauczyć. Warto o tym porozmawiać o tym ze specjalistą, aby znaleźć dla siebie najlepsze rozwiązania. Ale „bycie leniem” może mieć też inne podłoże, niekoniecznie uświadomione, np. jestem osobą ambitną i chcę odnosić sukcesy, ale też bardzo boję się porażki… więc może lepiej nie podejmować trudu nauki. Jeśli lenistwo już w pańskim wieku przeszkadza w edukacji czy realizacji planów życiowych to najwyższy czas, aby zacząć to zmieniać. Jeśli nie potrafimy sami tego zrobić należy prosić o pomoc specjalistę, aby wspólnie znaleźć sposoby na zmianę funkcjonowania. Bo jest to możliwe.

Witam,
wydaje się, iż Pana trudność związana jest z motywacją. Biorąc pod uwagę Pana ambicje i cele, jakie sobie Pan wyznaczył warto zastanowić się co buduje motywację do osiągania tych celów i dlaczego jest ona słaba. Warto w tym celu skorzystać z pomocy psychologa i przyjrzeć się jakie czynniki psychologiczne wpływają na proces Pana motywacji do nauki. Może pomogłaby Panu zmiana nawyków związanych z nauką (zmiana techniki nauki, zmiana w zakresie procesu decyzyjności, umiejętności tworzenia priorytetów i organizacji własnej pracy i odpoczynku). Warto również zastanowić się czy nie jest tak, że Pan chce realizować cel a jednocześnie czuje obawy przed np.: porażką lub efektami własnej pracy – mogą pojawiać się pytania „czy warto wkładać wysiłek?”, „co jeśli mi się nie uda?” itp.
Proponuję wizytę u psychologa w celu zidentyfikowania źródła problemu oraz zastosowania odpowiednich rozwiązań.
Pozdrawiam.

Dziękuje za zaufanie. Rozumiem Twój niepokój. Niestety bardzo trudno jest zdiagnozować przyczyny problemu na podstawie jednego list Przydałaby się wizyta w gabinecie psychologa, dłuższa rozmowa. Potem należałoby ustalić strategię działania dopasowaną do istoty problemu. Zatem zapraszam na konsultację. Pozdrawiam serdecznie. - Dagna Ślepowrońska

Jeżeli problem dotyczy procesów poznawczych, w tym przypadku uwagi, należałoby ustalić co jest powodem obniżenia zdolności koncentracji i utrzymania uwagi. Źródło mogą stanowić przyczyny neurologiczne, niedobory, przyczyny psychologiczne lub inne. Dopiero po ustaleniu, należy określić działania mające usprawnić procesy poznawcze. Natomiast uwaga nie musi być powodem problemów z nauką. Wypowiedź wskazuje na trudności motywacyjne, działania schematyczne, które z góry są skazane na porażkę, z powodu robionych założeń, że i tak się nie uda. Warto skonsultować się z psychologiem w celu uzyskania profesjonalnej pomocy. Dodatkowo można rozważyć spróbowania nauki z kimś, kolegą lub koleżanką, którzy według Ciebie nie mają problemu z mobilizacją. Nie zaszkodzi zaproponować i spróbować jak zadziała taki czynnik jak towarzystwo.