Po 18 latach małżeństwa, 2 dzieci.Przez moje zachowanie w małżeństwie tak jak:porywczość,wybuchowosc

Możecie Państwo rozważyć terapię par, gdyż problem wydaje się być złożony.

Zrozumienie sytuacji, w której się Pan znalazł, jest pierwszym krokiem do odbudowy relacji. To, że dostrzega Pan swoje błędy i pyta, jak ratować małżeństwo, jest już znaczącym krokiem w stronę zmiany.

Oto kilka kroków, które mogą być pomocne:

1. Zrozumienie i refleksja: Ważne jest, aby zrozumieć, co dokładnie spowodowało Pana zachowanie w małżeństwie. Czy porywczość i wybuchowość były wynikiem stresu, nieumiejętności radzenia sobie z emocjami, czy może innych czynników? Refleksja nad własnym zachowaniem i jego przyczynami jest kluczowa, by móc wprowadzać zmiany.

2. Odpowiedzialność za swoje czyny: Przyznanie się do błędów przed sobą i przed żoną to ważny element procesu uzdrawiania. Odpowiedzialność oznacza nie tylko przeprosiny, ale także konkretne działania, które pokazują, że jest Pan gotów zmieniać swoje zachowanie.

3. Komunikacja: Szczera i otwarta rozmowa z żoną może pomóc zrozumieć wzajemne potrzeby i oczekiwania. Warto zastanowić się, co jest jeszcze możliwe do uratowania, a także wysłuchać, jakie są jej odczucia i potrzeby.

4. Terapia małżeńska: W takiej sytuacji bardzo pomocne może być wspólne uczestnictwo w terapii małżeńskiej. Terapeuta pomoże Wam obojgu zrozumieć dynamikę Waszego związku, zidentyfikować problemy i znaleźć sposoby na ich rozwiązanie. Terapia może też być miejscem, gdzie bezpiecznie można wyrazić trudne emocje i porozmawiać o przyszłości związku.

5. Praca nad sobą: Jeżeli agresja, porywczość i wybuchowość były poważnym problemem, warto rozważyć indywidualną terapię, która pomoże Panu lepiej zarządzać swoimi emocjami i nauczyć się bardziej konstruktywnych sposobów radzenia sobie z frustracją czy stresem.

6. Czas i przestrzeń: Warto dać sobie i żonie czas na przemyślenie wszystkiego. Czasem chwilowa separacja może pomóc obojgu zrozumieć, co jest najważniejsze, i czy są jeszcze szanse na odbudowanie relacji.

Decyzja o rozwodzie lub separacji to trudny krok, ale niezależnie od tego, jakie będzie ostateczne rozwiązanie, praca nad sobą i nad relacjami zawsze przynosi korzyści – zarówno dla Pana, jak i dla Waszych dzieci. Warto też pamiętać, że zmiana nie dzieje się z dnia na dzień, ale każdy mały krok w stronę poprawy jest cenny.

Warto byłoby rozważyć terapię par i ewentualnie terapię dla każdego z Was osobno, jako pogłębioną formę pracy nad sobą.
Zmiana nie zadzieje się od razu - to proces, który u jednych trwa krócej a u innych dłużej. Każdy pracuje we własnym tempie. Warto popracować nad emocjami, rozpoznawaniem ich, nazywaniem, wyrażaniem i kontrolowaniem, co łączy się z efektywnym i konstruktywnym ich wyrażaniem. Dużo dałaby uważność nie tylko na siebie, ale i na drugiego człowieka. Wyrażenie swoich potrzeb, ale także zauważenie ich po tej drugiej stronie - wspólna, szczera i otwarta rozmowa (bez atakowania siebie nawzajem) może być sednem, którego szukacie.

Pana emocje, takie jak porywczość czy agresja, mogą być wynikiem frustracji i niewłaściwej komunikacji w związku. Zalecam podjęcie kroków w kierunku terapii, zarówno indywidualnej, jak i małżeńskiej, aby odkryć źródła tych emocji oraz nauczyć się lepszych wzorców komunikacji. Pozdrawiam