Moja córka została zgwałcona. Do kogo iść po pomoc?

W tym wypadku, trzeba działać szybko, ale też z rozwagą i poszanowaniem intymności i godności Pańskiej córki. Trzeba pamiętać o zgłoszeniu sprawy na policję. Policjanci powinni zarządzić wykonanie badania lekarskiego/obdukcji w celu zabezpieczenia śladów. W innym wypadku proszę szukać uprawnionego lekarza na własną rękę. Tutaj bardzo ważny jest czas.
Obecnie gwałt to przestępstwo ścigane z urzędu, więc zawiadomienie może złożyć każdy. Na jego podstawie powinno być wszczęte śledztwo. Córka powinna być przesłuchana na posiedzeniu wyznaczonym przez sąd, zapewniającym intymność i bezpieczeństwo. Przesłuchanie powinno być zarejestrowane, tak żeby nie było konieczności ponownego przesłuchania w dalszym toku śledztwa.
Proszę skontaktować się z Ośrodkiem Interwencji Kryzysowej w Pana okolicy, powinien udzielić Panu dodatkowych informacji i również zapewnić wsparcie psychologiczne Panu, córce i innym osobom z rodziny, których dotknęła ta tragedia.
Potrzebne informacje znajdzie też Pan na stronie Centrum Praw Kobiet cpk.org.pl zachęcam też do kontaktu telefonicznego z dyżurującymi tam specjalistami, jeśli zajdzie taka potrzeba.
Ważne jest też obserwowanie córki, po takim zdarzeniu może mieć myśli samobójcze. Proszę zachować czujność. Jeśli coś Pana zaniepokoi, ma Pan prawo zgłosić się do szpitala psychiatrycznego, gdzie córce zostanie udzielona pomoc. Nie jest potrzebne skierowanie.
Po takim zdarzeniu (bezpośrednio po nim, ale też miesiąc, pół roku lub kilka lat po traumie) mogą pojawić się u córki (ale również u innych osób z rodziny, które dowiedziały się o zdarzeniu) objawy Zespołu Stresu Pourazowego. Jeśli miesiąc po zdarzeniu córka (lub ktoś z rodziny) nadal będzie przygnębiona, drażliwa, będą ją dręczyć koszmary lub nawracać wspomnienia, wycofa się z dotychczasowych aktywności, to może okazać się konieczna terapia tego zaburzenia. Wiem, że to bardzo odległy czas, ale pozwalam sobie o tym wspomnieć, bo z czasem nie kojarzymy pewnych objawów ze zdarzeniami traumatycznymi (szczególnie jeśli upłynęło od traumy kilka lat).
To co spotkało Pana córkę i całą Pana rodzinę, jest trudną do przeżycia tragedią. Państwa poczucie bezpieczeństwa zostało zburzone a dotychczasowy porządek świata został zniszczony. Macie Państwo prawo odczuwać wiele negatywnych, ale i sprzecznych emocji. Niestety nie da się tych negatywnych zdarzeń wymazać a emocji uciszyć. Trzeba dać sobie do nich prawo i dać tyle zrozumienia i wzajemnego wsparcia na ile to w tej chwili możliwe.
Bardzo mi przykro z powodu tego, co Państwa spotkało.

Witam,
przede wszystkim lekarz, obdukcja i trzeba powiadomić policję, o ile córka jest niepełnoletnia. Proszę być także ostrożnym w tym temacie, bo w takich sprawach może być różnie. W dalszej kolejności pomoc psychologiczna. Powinien być obecny psycholog podczas przesłuchania. Proszę pamiętać, że funkcjonariusze nie zawsze są subtelni i sposób zadawania pytań może być wtórnie traumatyzujący.
Pozdrawiam,
Dominik Gebler

Jeżeli to co się stało Pana córce to gwałt, to jest to przestępstwo popełnione na niej i należałoby zgłosić to na Policji. Wyobrażam sobie że decyzja taka może być bardzo trudna do podjęcia. Przede wszystkim trzeba działać tak by chronić i wspierać prywatność córki. Pan sam mógłby porozmawiać telefonicznie z kimś z miejsc takich jak ośrodki interwencji kryzysowej. Mógłby się Pan dowiedzieć tam kto w Pana okolicy mógłby udzielić Panu i córce pomocy psychologicznej. Życzę wytrwałości i siły w działaniach w tak trudnym dla Was czasie.
Szymon Czapliński

Witam serdecznie.
Bardzo mi przykro z powodu nieszczęścia, jakie spotkało Pana córkę.
Proszę się zgłosić z córką do Ośrodka Interwencji Kryzysowej. Takie Ośrodki znajdują się w większości większych miast, świadczą pomoc w różnych sytuacjach kryzysowych zabezpieczając osobę która doświadcza kryzysu we wsparcie psychologa, często także organizują pomoc prawną. Listę Ośrodków znajdzie Pan wpisując tę frazę w Google, niestety program nie pozwala na zamieszczanie linków.
Osoby pracujące w OIK mają duże doświadczenie w pomaganiu ludziom, którzy doświadczyli przemocy. Należy działać natychmiast.
Tego rodzaju przestępstwo należy zgłosić na Policję. W tej chwili córka może tego nie chcieć, obawiać się, składania zeznań i reakcji innych ludzi, jednak w dłuższej perspektywie czasowej świadomość, że sprawca uniknął kary będzie powodować dodatkowe cierpienie. W pierwszej kolejności radziłabym jednak odwiedzić Ośrodek Interwencji Kryzysowej. Ośrodki przeważnie mają całodobowe dyżury. Jeżeli nie uda się z jakiś względów dotrzeć się do OIK proszę iść na Policję.
Pozdrawiam i życzę dużo siły w tych trudnych chwilach zarówno Panu jak i córce.
Zuzanna Maryańczyk

Witam serdecznie. Pana córka przeżyła dramatyczną sytuację, poradzenie sobie z nią może zająć trochę czasu, podczas którego córka może potrzebować różnych form wsparcia. Nie pisze Pan w jakim córka jest wieku, co wydaje się ważne z punktu widzenia zachowań jakich może się Pan spodziewać. Najważniejsze jest zapewnienie teraz córce bezpieczeństwa, zarówno tego fizycznego jak i emocjonalnego. Pańska córka powinna zostać otoczona teraz opieką ze strony bliskich jej osób, to może być zwykła obecność i zapewnienie o możliwości uzyskania wsparcia w dowolnej, potrzebnej w danej chwili córce formie. Ważne, by nie nakłaniać córki usilnie do niczego w tym momencie- ani do rozmowy, ani obecności w szkole jeśli tego nie chce. Gwałt to nie tylko naruszenie granic cielesnych ale też psychicznych. Przed córką stoi teraz wyzwanie odbudowania swojego poczucia bezpieczeństwa i kontroli, pomóc jej można teraz w tym pierwszym okresie słuchając i będąc wyczulonym na jej potrzeby, w przeciwieństwie do narzucania, nawet w dobrej wierze sposobów poradzenia sobie w tej sytuacji które nam, osobom z zewnątrz wydają się słuszne. Tylko w taki sposób córka będzie mogła z powrotem odzyskać poczucie kontroli nad sobą i swoim życiem. Takie wydarzenie to bardzo trudna sytuacja również dla wszystkich członków rodziny, począwszy od wątpliwości jak postępować z córką a skończywszy na przeżywaniu własnych trudnych emocji. Będąc wsparciem dla córki zarówno Pan, jak i inne zaangażowane osoby mogą również potrzebować wsparcia profesjonalisty, w razie takiej potrzeby proszę nie wahać się z niego skorzystać. Jeśli chodzi o córkę to tak jak wspomniałam wcześniej- najważniejsze, czego potrzebuje, to poczucie wsparcia i spokoju oraz przede wszystkim uważności na to, czego będzie w danej chwili potrzebować. Czasem to może być towarzystwo innych ludzi, chęć rozmowy i dzielenia się, innym razem potrzeba samotności. Jeśli izolacja od innych będzie postępować,a obniżony nastrój córki nie będzie poprawiał się, wówczas wskazane jest zachęcenie córki do skorzystania z pomocy psychologa. Być może córka wstydzi się lub z innych powodów nie chce poruszać tematu wydarzenia z bliskimi osobami. W innym wypadku, jeśli zaobserwuje Pan poprawę w funkcjonowaniu córki, nakłanianie jej na rozmowę z psychologiem nie jest konieczne, aczkolwiek warto wspomnieć również o takiej formie/możliwości uzyskania wsparcia.