Mój partner (26 lat) ma bardzo zmienne i niestabilne nastroje, od depresyjnych które utrzymują się t
3
odpowiedzi
Mój partner (26 lat) ma bardzo zmienne i niestabilne nastroje, od depresyjnych które utrzymują się tygodniami do optymistycznych. W trakcie tych gorszych momentów traci zainteresowanie czymkolwiek, jest w stosunku do mnie oschły i generalnie zachowuje się "jak nie on", co bardzo źle wpływa na moje samopoczucie, martwię się o niego nadmiernie. Rozwiązaniem dla niego byłby kontakt ze specjalistą, natomiast w tej chwili nie jest to możliwe. Chciałabym zapytać jednak o to co mogę zrobić ja żeby po pierwsze czuł moje wsparcie i po drugie żeby jego złe humory nie odbijały się tak bardzo na mojej psychice, jak mogę się zdystansować od jego negatywnego nastroju? Dziękuję za odpowiedź
Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie ponieważ nie wiemy co jest przyczyną zachowań Pani partnera.Teraz wielu terapeutów i psychiatrów pracuje online. Może warto zasięgnąć porady, która rzuci na kwestie zachowań partnera nowe światło. Pani również poleciłabym taką konsultację, która pozwoli przyjrzeć się tej relacji, przyjrzeć się Pani potrzebom i zasobom. Być może taka rozmowa pozwoli wypracować strategię rozwiązania Pani problemu. Pozdrawiam serdecznie M. Szweda
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Witam, zapewniać, że Pani jest w tych gorszych chwilach. zachęcam do szczerej rozmowy, co Pani robi ta sytuacja, jego zachowanie. Zaproponować wsparcie, w sytuacji gdy to nie zda egzaminu. Zachęcam do skorzystania ze wsparcia specjalisty w miejscu zamieszkania.
Pozdrawiam
Pozdrawiam
To bardzo ważne, że chcesz być wsparciem dla partnera, a jednocześnie widzisz, że Twoje samopoczucie też wymaga troski – to oznaka dojrzałości emocjonalnej.
Możesz okazywać wsparcie przez prostą obecność: "Jestem, jeśli będziesz chciał pogadać", bez presji i bez prób „ratowania”. Równocześnie warto wyznaczyć granicę między jego nastrojem a Twoim – np. robić rzeczy tylko dla siebie, nie brać jego dystansu jako oceny Twojej osoby i uczyć się odróżniać współczucie od współcierpienia.
Jeśli to możliwe, rozważ krótkie konsultacje dla siebie – czasem jedno spotkanie z psychologiem pomaga złapać zdrowy dystans i narzędzia do codzienności z osobą w kryzysie.
Możesz okazywać wsparcie przez prostą obecność: "Jestem, jeśli będziesz chciał pogadać", bez presji i bez prób „ratowania”. Równocześnie warto wyznaczyć granicę między jego nastrojem a Twoim – np. robić rzeczy tylko dla siebie, nie brać jego dystansu jako oceny Twojej osoby i uczyć się odróżniać współczucie od współcierpienia.
Jeśli to możliwe, rozważ krótkie konsultacje dla siebie – czasem jedno spotkanie z psychologiem pomaga złapać zdrowy dystans i narzędzia do codzienności z osobą w kryzysie.
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.