Mam pytanie dotyczące analizy transakcyjnej. O co chodzi z postaciami dziecko, rodzic, dorosły?

Dzień dobry,
To niezwykle trudne pytanie - o same podstawy nurtu. Najogólniej mówiąc, dziecko to ta część nas, która rozwija się, kiedy jesteśmy mali. Wewnętrzne dziecko bywa zbuntowane, skrzywdzone, ale też niezmiernie radosne - bo takie właśnie są dzieci. Podobnie z dorosłym i rodzicem. Mając kontakt ze swoimi trzema postaciami możemy lepiej rozumieć siebie, lepiej rozumieć innych i lepiej odpowiadać na potrzeby swoje i świata. Przykład? Kiedy stała mi się krzywda i jest mi źle, moja przyjaciółka mnie pociesza, przytula i ogólnie stara się mnie utulić. Jeśli mój ból wychodzi od poziomu dziecka, to kojenie mnie tak, jak się koi dziecko będzie bardzo skuteczne. Ale jeśli wychodzi od zadaniowego dorosłego, to postawię granicę - nie chcę być traktowana jak małolata, chcę znaleźć rozwiązanie dla mojego problemu. Jeśli się wkurzę, to odpowiem z poziomu dziecka właśnie. Kiedy ktoś mi mówi, że jestem chora, biedna i trzeba się mną opiekować, to czuję, czy te słowa pochodzę od drugiego dorosłego zatroskanego o mój stan, czy od rodzica, który odgórnie zakłada, że sobie nie poradzę (rodzic mówi do dziecka, więc kiedy ktoś robi z siebie rodzica, to automatycznie mnie upupia).
Mam nadzieję, że choć drobinę wyjaśniłam czym jest analiza transakcyjna.
Pozdrawiam,
Anna Głowocz

Dzień dobry! Rodzic, Dorosły i Dziecko to tzw. stany JA, których "zawartość" determinuje to jak myślimy, jakie działania podejmujemy, jak - ogólnie rzecz biorąc - żyjemy.
W C.T. Empatia pracujemy m.in. w nurcie Analizy Transakcyjnej, w której te pojęcia są kluczowe.
Pozdrawiam!