Mam 25 lat, od dwóch lat miewam wybuchy złości czasem z błahych powodów. Często mam obniżony nastrój

Dzień dobry. Pisze Pani o trudnościach, które wpływają na Pani codzienne funkcjonowanie. Ma Pani poczucie, że toczy Pani walkę każdego dnia. Warto podjąć psychoterapię, która pomoże Pani znaleźć przyczyny takiego stanu, przez co możliwa będzie zmiana odczuwania siebie samej i świata otaczającego. Pozdrawiam.

Witam serdecznie,

praca nad kontrolowaniem emocji jest procesem, którego pozytywny efekt końcowy jest możliwy poprzez pracę w procesie dokonywania zmian w sobie. Za pomocą konsultacji w gabinecie jest wielce prawdopodobne, że pozna Pani siebie bardziej i będzie potrafiła panować nad swoimi niepokojami, nerwami itp.

Zapraszam na terapię. Informację o moim Ośrodku mnie znajdzie Pani Internecie.

Dobry wieczór
Rozumiem, że to wszystko , co Pani opisuje , bardzo utrudnia Pani codzienne życie...
Myślę , że pomocna będzie psychoterapia , zachęcam do jej podjęcia
Pozdrawiam
Anita Lenartowska Hałoń

Dzień dobry,

problemy, które Pani zgłasza mają naturę psychologiczną: trudności w kontrolowaniu emocji ("miewam wybuchy złości czasem z błahych powodów"), obniżony nastrój, brak radości i satysfakcji z pracy, wyolbrzymianie nawet niewielkich trudności. Pisze Pani również o poczuciu porażki. Wreszcie - o powiązanych z Pani nastrojem bólach w klatce piersiowej. Te ostatnie radzę skonsultować z lekarzem, by wykluczyć ich somatyczne podłoże. Natomiast w pozostałych sprawach proponuję zwrócić się po wsparcie do pracującego w Pani okolicy doświadczonego psychoterapeuty. Jestem pewna, że w dobry fachowiec jest Pani w stanie pomóc skutecznie uporać się z opisywanymi problemami. Myślę, że nie warto się dłużej samej z nimi męczyć.

Mocno trzymam za Panią kciuki, powodzenia!
Pozdrawiam serdecznie,
Aleksandra Hulewska

Pani opowieść wskazuje na to, że boryka się Pani z poważnymi zakłóceniami emocjonalnymi, którym towarzyszy obniżenie nastroju i objawy psychosomatyczne. W takiej sytuacji konieczne jest podjęcie leczenia w formie psychoterapii indywidualnej. Problemy z jakimi Pani się zmaga są możliwe do pokonania. Jest Pani młodą osobą -warto sięgnąć po pomoc specjalistyczną, żeby poczuć się lepiej ale i także móc decydować bez ograniczeń o sobie i swoim życiu.

Dobry wieczór,
Są to typowe objawy tak zwanych zaburzeń adaptacyjnych. Jeśli stan utrzymuje się od 2 lat, to jest to już zbyt długi okres i trzeba zareagować, zwłaszcza że może się to przerodzić w depresję. Zapewne coś wydarzyło się w Pani życiu albo współcześnie, albo dawno temu, co w taki sposób ukierunkowało Pani reakcje emocjonalne i doprowadziło do przeżywania trudności w ten sposób. Wskazana byłaby psychoterapia. W zależności od natężenia objawów, psychoterapeuta skieruje też ewentualnie do psychiatry po farmakoterapię, aby złagodzić cierpienie. Ważne jednak, aby Pani uwzględniła aspekt psychologiczny, co docelowo pozwoli złagodzi cierpienie, a dzięki wewnętrznej zmianie wyeliminuje ryzyko nawrotów choroby. Sama farmakoterapia zazwyczaj pozwala wyeliminować objawy i daje ulgę, jednak albo wymaga długotrwałego przyjmowania leków albo sięgania po nie ponownie nich przy nawrotach choroby w różnych momentach życia.

Dzień dobry, proponowałabym rozmowę z psychoterapeutą, by zrozumieć powody Pani złego samopoczucia. Kolejny etap to szukanie sposobów zmiany sposobu myślenia, przeżywania siebie i tego, co Panią otaczania. Wraz z terapeutą mogłaby Pani zaplanować działania, które pomogłyby odkryć Pani zasoby, potencjał do zadowalającego Panią życia. Wymaga to pewnego czasu. Zbyt mało wiem o Pani, bym mogła więcej napisać. Pozdrawiam

Najlepszym rozwiązaniem będzie udanie się do psychoterapeuty i porozmawianie o trudnościach z którymi się Pani zmaga. Pozdrawiam.

W opisywanym przez Panią problemie nie da się pomóc korespondencyjnie. W przypadku pomocy psychologicznej ważne jest wnikliwe zrozumienie sytuacji życiowej i problemów. W tym celu warto umówić się na konsultację psychologiczną. Zapraszam.

Dzień dobry,
myślę, że dobrym rozwiązaniem jest udanie się na konsultację psychoterapeutyczną. Jednak przed rozpoczęciem wizyt u terapeuty należałoby zdiagnozować bóle w klatce piersiowej. Czy są one spowodowane jakąś dolegliwością, czy są to bóle psychosomatyczne. Mówi Pani o kilku problemach, czyli o pracy, sytuacji życiowej, w której ma Pani wrażenie że nic się nie układa, bólach w klatce piersiowej oraz braku siły do wstania z łóżka. Te trudności mogą składać się na wiele różnych rzeczy całościowych, jednak przez internet nie ma takiej możliwości, aby postawić diagnozę. Dlatego jak mówiłem, myślę że dobrym rozwiązaniem jest udanie się do psychoterapeuty i przeanalizowanie sytuacji problemowych. Pozwoli to zobaczyć całościowo co się dzieje w Pani życiu i określić plan pracy.
Pozdrawiam
Maciej Misztal

W Pani sytuacji gorąco zachęcam, by umówić się na spotkanie z psychoterapeutą (prywatnie lub w poradni zdrowia psychicznego). Wstępna konsultacja pozwoli określić naturę problemu oraz podjąć decyzję co do tego, czy rozpocząć psychoterapię. Pozdrawiam i trzymam kciuki.

Witam serdecznie,
Z opisu widać że pojawiają się stany lękowe o konkretnej formie. Może się to rozwinąć do ataków paniki dlatego sugerowałbym pójśc na psychoterapie w podejściu integracyjnym. Można wtedy nauczyć się jak radzić z własnym lękiem oraz spróbować przepracować jego źródło które zapewne kryje się w odległej przeszłości.

Pozdrawiam

Zapraszam do kontaktu.

Pozdrawiam

Dzień dobry, bardzo mi przykro, że doświadcza Pani trudności w życiu codziennym, polecam skonsultować się ze specjalistą, który dobierze odpowiednią terapię.

Trudnościami, których Pani doświadcza, warto zająć się podczas psychoterapii. Z pomocą specjalisty będzie Pani mogła odkryć ich źródła, lepiej zrozumieć siebie i swoje stany emocjonalne, co przełoży się na poprawę Pani funkcjonowania.

Dzień dobry,

To, co Pani opisuje – wybuchy złości, obniżony nastrój, poczucie porażki mimo obiektywnych osiągnięć, a także reakcje somatyczne jak bóle w klatce piersiowej – wskazuje na to, że emocje są mocno nagromadzone i stają się coraz trudniejsze do uniesienia. To nie jest „słabość” ani brak radzenia sobie – to sygnał, że psychika jest przeciążona i domaga się wsparcia.

Uczucie, że wszystko w życiu wymaga walki, często wiąże się z przewlekłym napięciem i stresem. W dłuższej perspektywie może to prowadzić do wyczerpania emocjonalnego i poczucia bezradności. To, że pojawia się brak siły, trudności ze wstawaniem z łóżka, a także takie objawy jak bóle w klatce, jest jasnym sygnałem ostrzegawczym.

Zdecydowanie warto, aby skonsultowała się Pani ze specjalistą – psychologiem lub psychoterapeutą. Spotkanie w bezpiecznej przestrzeni pomoże uporządkować emocje, znaleźć źródła napięcia i krok po kroku odzyskiwać równowagę. Jeśli objawy somatyczne będą się nasilały, dobrze również skonsultować się z lekarzem, aby wykluczyć podłoże medyczne.

To, że Pani pisze o swoim problemie i szuka pomocy, jest ważnym i odważnym krokiem – oznacza, że nie chce Pani zostawić siebie samej z tym ciężarem. I to jest już początek zmiany.

W razie pytań zapraszam do kontaktu.

Pozdrawiam,
Marcin Okoński
psycholog, psychoterapeuta
ESC ośrodek leczenia e-uzależnień Radosław Helwich
ul. Boguckiego 6/3, 01-502 Warszawa
(esc123(.)net)

Dzień dobry,
powyższe informacje wskazują, że od dłuższego czasu zmaga się Pani z trudnymi emocjami, wyczerpaniem i poczuciem, że codzienność jest przytłaczająca. Może to wskazywać na obniżony nastrój lub epizod depresyjny, a wybuchy złości mogą być reakcją na długotrwałe napięcie i frustrację. Bóle w klatce piersiowej mogą być somatycznym objawem stresu, ale zawsze warto też skonsultować to z lekarzem rodzinnym, żeby wykluczyć przyczyny fizyczne.
Zachęcam do podjęcia psychoterapii. Rekomenduję terapię w nurcie poznawczo-behawioralnym.
Życzę wszystkiego dobrego!

Dziękuję, że podzieliła się Pani tym, co Pani przeżywa — to bardzo ważne i odważne, że potrafi Pani o tym mówić. Z tego, co Pani opisuje, wynika, że od dłuższego czasu doświadcza Pani silnego napięcia emocjonalnego, obniżonego nastroju i poczucia przeciążenia. Wybuchy złości, zmęczenie, poczucie porażki i objawy somatyczne (takie jak bóle w klatce piersiowej) mogą być oznaką, że organizm i psychika są bardzo przeciążone.
To nie znaczy, że coś jest z Panią nie tak — raczej, że znalazła się Pani w momencie, w którym potrzebuje Pani wsparcia. Warto byłoby skonsultować się z psychologiem lub psychiatrą, żeby wspólnie poszukać przyczyn tych objawów i dobrać odpowiednie formy pomocy — psychoterapię, a czasem również leczenie farmakologiczne.
W międzyczasie może Pani spróbować zwracać uwagę na sygnały z ciała (np. napięcie, oddech), robić krótkie przerwy w ciągu dnia, ograniczać nadmiar obowiązków i próbować dbać o drobne rzeczy, które dają choć chwilę przyjemności lub spokoju. Ale najważniejsze jest, by nie zostawać z tym sama i sięgnąć po profesjonalne wsparcie.