jak sobie radzić z zazdroscią a do tego odległoscią od bliskiej osoby jest mi cięzko zaufac i mówic

Często problem związany z zazdrością leży dużo głębiej niż się wydaje, jest zakorzeniony w emocjach, dzieciństwie i wcześniejszych doświadczeniach związkowych. Jeśli istnieje taka możliwość, proszę udać się do psychologa/terapeuty w okolicy który zgłębi wiedzę dotyczącą problemu i będzie pracował nad zazdrością i zwiększeniem zaufania. Pozdrawiam serdecznie, Magdalena Czech

Zaakceptowanie swoich emocji i pozwolenie sobie na ich przeżywanie prowadzi do uwolnienia, tym samym zwiększa się nasza zdolność o rozumienia siebie, swoich potrzeb i oczekiwań. Polecam terapię skoncentrowaną na rozwiązaniach - pozwoli na znalezienie działań/zachowań przydatnych w radzeniu sobie z zazdrością, zaufaniem i przeżywaniem emocji

Jak sobie radzić z emocjami? Proszę częściej rozmawiać z bliskimi. Jeśli trudno jest rozmawiać, proponuję psychoterapię indywidualną

Zachęcam jak najbardziej do bezpośredniego kontaktu z psychologiem lub psychoterapeutą w celu podjęcia psychoterapii, w wyniku której będzie możliwe przyjrzenie się sobie oraz odpowiedzenie na pytania co jest przyczyną zazdrości i skąd wynika taka trudność w rozmawianiu o emocjach.

To trudne odsłonić Siebie. Uczucia w relacji, zwłaszcza Tej bliskiej, uruchamiają wiele emocji, które czasem się mieszają, warto je wtedy poukładać.

Witam
W pomocy z zazdrością musi Pani pomóc specjalista ale również osoba z którą jest Pani ( jakie sytuacje czy zachowania tej drugiej osoby z którą jest Pani w związku wywołują w Pani zazdrość ? Nie mówi Pani o swoich uczuciach ponieważ nie chce być Pani zraniona czy odrzucona? może warto popracować nad bezpieczeństwem i zaufaniem w związku. Zachęcam do konsultacji ze specjalistą.

Dzień dobry,
z tego co Pan/Pani pisze to trudność polega na zaufaniu i poczuciu, że jest się ważnym dla drugiej osoby, na tyle ważnym, że ta druga osoba nie zostawi, nie wykorzysta, też tęskni. Związki na odległość są o tyle trudne, że nie ma tak częstej i łatwej dostępnośći drugiej osoby, stąd może rodzić się niepokój i zachwiać poczucie bezpieczeństwa. Takie tematy często maja źródło w dzieciństwie, we wzorcach relacji bliskich z rodzicami, na ile oni byli dostępni, na ile można było się do nich odwołać i dostać wsparcie w sytuacji zachwianego poczucia bezpieczeństwa. Na ile rodzice dawali dziecku poczucie, że jest ono ważne bez względu na wszystko, że jego potrzeby są ważne, a nie było ono do czegoś wykorzystywane. Na obniżone zaufanie mogą wpływać także historie z poprzednich związków. Warto w takiej sytuacji zastanowić się na ile obawy są realne, na ile wyobrażenia dotyczące zazdrości się sprawdzają, a na ile są obawami. W znalezeniu i przepracowaniu źródeł zazdrości, a także w otwieraniu się na mówienie o emocjach pomocna jest psychoterapia. Polecam skorzystanie choćby z konstultacji na początek.
życzę powodzenia
Barbara Matla

Warto zaakceptować pojawiającą się zazdrość zdefiniować jaka potrzeba za nią stoi np. ważności, bliskości, miłości itd. Potem warto się zastanowić, co w relacji miałoby się wydarzyć, żeby poczuć większe zaspokojenie potrzeb. Proszę pomyśleć co jest potrzebne, aby łatwiej było mówić o swoich potrzebach i emocjach.

Witam. Kwestia zazdrości ma dużo wspólnego z samooceną. Zaufanie z dotychczasowymi doświadczeniami. Nieumiejętność mówienia o emocjach, także jest dość powszechnym problemem w relacjach interpersonalnych. Warto byłoby przepracować te kwestie, poszukać przyczyn problemu i nauczyć się mówić o swoich emocjach wprost. W ten sposób wiele konfliktów może zostać rozwiązanych dużo szybciej, zanim pojawi się zazdrość. Polecam indywidualną terapię poznawczo-behawioralną, gdzie zmiana myśli i nawyków idzie w parze.

Emocje są nośnikiem naszych potrzeb, wartosci,etc. To reakcje na pojawiające się bodźce, które maja dla nas pewne znaczenie. Zazdrość to nic innego jak jedna z tych emocji pod kapeluszem, której kryje się dla nas ważny sygnał, informacja. Aby moc się temu przyjrzeć zachęcam do prowadzenia własnego dziennika emocji. Polega to na zapisywaniu tego, co czuliśmy w danym dniu, w sytuacjach dla nas ważnych. Zadawanie sobie dla przykładu poniższych pytań pozwala poszerzyć własna perspektywę, umożliwia kontakt z samym sobą, prowadzi też do akceptacji emocji takimi jakie są.
1) co czuje/czułam?
2) jak nazwę ta emocje?
3) o czym ona mnie informuje?
4) gdzie w ciele ja czuła/-em? Jakie odczucia fizyczne jej towarzysza?
5) po co pojawiła się we mnie ta emocja? Co ona chce mi powiedzieć?
6)Jaka sytuacja wywołała we mnie tę emocję (pomysł o przyczynie)?

Gdy czujemy zazdrość możemy zorientować się, czego nam brakuje, czego potrzebujemy... odkrywanie i dochodzenie do naszych prawdziwych potrzeb pozwala nam na bardziej świadome ich odczuwanie, rozpoznawanie i tworzenie rozwiązań, które prowadzą do ich zaspokajania.
Oczywiście polecam także konsultacje z psychologiem/terapeuta celem psychoedukacji i pracy z własnymi emocjami i potrzebami.

Relacja na odległość sama w sobie jest trudna i wymaga od nas pokładów których może nie wymagać bycie z drugą osobą na miejscu. Może też wyciągać troszkę mocniej i szybciej nasze trudności w tworzeniu bliskich relacji. Bliskie jest mi to co napisał Pan Stanisław, nie jest łatwo odsłonić siebie, zajrzeć pod swoją skorupkę, pokazać drugiej osobie i sobie samemu tak na prawdę, co tam w środku jest. A czasami to co w środku, to zupełnie co innego niż na zewnątrz. Zachęcam do przyjrzenia się swoim emocjom i sytuacjom w jakich się pojawiają, jaka potrzeba może być pod nimi, o czym one mówią. Spotkanie z psychoterapeutą może być dla Pana/Pani pomocne i może pomóc przyjrzeć się temu. Pozdrawiam serdecznie, Gabriela Bajor - Ośrodek Centrum

Problem dotyczacy zazdrosci i towarzyszacym jej emocjom, odczuciom-najczesniej wiaze sie z kwestia obnizonego, nieadekwatnego poczucia wlasnej wartosci. Warto popracowac nad tym zagadnieniem w ramach treningu psychologicznego i psychoedukacji w zakresie terapii poznawczo-behawioralnej, (jak radzic sobie z samotnoscia/koniecznoscia przebywania samemu) z psychologiem.

Dzień dobry, ciężko stwierdzić jakie są przyczyny zazdrości i braku zaufania w związku. Jeśli jest możliwość, proszę udać się do psychologa/terapeuty.

Warto zastanowić się nad tym, co stanowi źródło takiego problemu- czy
brak zaufania wynika z poprzednich, negatywnych doświadczeń w związkach, czy doświadczył/a Pan/Pani nieprzyjemnej sytuacji z obecnym
partnerem/partnerką. W przypadku negatywnych przekonań zalecana byłaby terapia poznawczo-behawioralna (zwłaszcza wykorzystująca elementy terapii schematów). W przypadku problemów w związku można zastanowić się czy nie zdecydowaliby się Państwo na terapię par. Już kilka sesji może podnieść jakość relacji oraz usprawnić komunikację pomiędzy partnerami oraz ich wzajemne zrozumienie.
Warto także w pierwszej kolejności porozmawiać z osobą bliską na temat
swoich emocji i tej sytuacji. Taka rozmowa bardzo często także emocjonalnie zbliża oboje partnerów.

Dzień dobry,
zapraszam Panią na sesję psychologiczną. Wspólnie przyjrzymy się problemowi i poszukamy rozwiązań.


Z pozdrowieniami,
Joanna Jaworska

Zachęcam do konsultacji ze specjalistą, który pomoże Pani przepracować zazdrość,

pozdrawiam